Η ΤΗΛΕΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΟΕΚΛΟΓΩΝ

Είναι προφανές και πανθομολογούμενο ότι η χθεσινή «τηλεμαχία» μας άφησε ανικανοποίητους.
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός πολιτών που προτιμούν αυτή την μορφή προεκλογικής αντιπαράθεσης από τις ανοιχτές συγκεντρώσεις, τα περίφημα «μπαλκόνια».
Δεν είναι όμως η παρακολούθηση μιας ψυχρής έκφρασης(σπάνια ανταλλαγής) επιχειρημάτων, δικαιολογιών, υποσχέσεων και δηλώσεων, ενώ είναι κανείς καθισμένος μπροστά σε μια οθόνη και κάποιες στιγμές «μετράει» και την παραμικρή αδιόρατη κίνηση και γκριμάτσα του κάθε πολιτικού, μια διαδικασία ουσιαστικά «εκπόρνευσης» της προεκλογικής περιόδου και των πολιτικών;
Είναι σαν να «παίρνεις μάτι» από το γυαλί τον/την κάθε πολιτκό. Και αν σκεφθεί κανείς την ιδιαίτερη τηλεοπτική πρακτική που πρέπει να γνωρίζει και να εφαρμόζει ο πολιτικός, εκπαιδευμένος και δασκαλεμένος από ειδικούς, τα «τρύκ» και τις γωνίες λήψεως, τα φίλτρα κ.ά., δεν συνιστά αυτό μια μορφή αποπλάνησης των ψηφοφόρων;
Προσωπικά προτιμώ την προσωπική επαφή κάθε πολιτικού με τους πολίτες, είτε μέσω ανοιχτών συγκεντρώσεων, είτε μέσω μικρότερων συγκεντρώσεων σε άλλους χώρους όπως π.χ. τα σπίτια ή κάποιο μαγαζί.
Επίσης θα ήταν ενδιαφέρον να βλέπαμε ίσως κάποτε δύο πολιτικούς(και αρχηγούς),όχι περισσότερους γιατί θα δημιουργούνταν χασμωδία, να αντιπαρατίθενται ζωντανά , καθισμένοι σε ένα τραπέζι σε μια μεγάλη πλατεία.
Μπορεί να φαίνεται παρωχημένο αλλά αποτέλεσε για πάρα πολλά χρόνια ένα καλό κριτήριο των ικανοτήτων των πολιτικών και δημιούργησε νομίζω «αξία». Και σαν αξία παραμένει.
Steve

Η Επιστολή των Πανεπιστημιακών προς τον Ομπάμα και στα Ελληνικά

18 Μαΐου, 2009

Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα
Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής
Λευκός Οίκος
1600 Pennsylvania Avenue, NW
Washington, DC 20500

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Με την παρούσα επιστολή, οι υπογράφοντες ζητούμε με κάθε σεβασμό την παρέμβασή σας για να τακτοποιηθούν συντρίμμια ιστορικής αταξίας που άφησε πίσω της στη νοτιοανατολική Ευρώπη η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Στις 4 Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του Προέδρου George W. Bush, η κυβέρνησή του ομόφωνα αναγνώρισε τη ‘Δημοκρατία της Μακεδονίας’.
Αυτή η πράξη όχι μόνο κατέλυσε γεωγραφικά και ιστορικά δεδομένα, αλλά και έδωσε έναυσμα να ξεσπάσει μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, του οποίου το πιο προφανές σύμπτωμα είναι η καταχρηστική οικειοποίηση από την κυβέρνηση των Σκοπίων του πιο διάσημου Μακεδόνα, του Μέγα Αλέξανδρου.
Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμιά δουλειά να υποστηρίζουν την παραποίηση της ιστορίας. Ας κάνουμε μια ανασκόπηση των δεδομένων. (Η τεκμηρίωση αυτών των δεδομένων που απεικονίζονται εδώ με έντονα γράμματα, βρίσκεται στο http://macedonia-evidence.org/documentation.html).
Η εν λόγω περιοχή, με τη σύγχρονη πρωτεύουσά της τα Σκόπια, ονομαζόταν στην αρχαιότητα Παιονία. Τα όρη Βαρνούς και Όρβηλος (που σχηματίζουν σήμερα τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας) αποτελούν ένα φυσικό όριο που χώριζε και χωρίζει τη Μακεδονία από τη βόρεια γείτονά της. Η μόνη πραγματική σύνδεση βρίσκεται κατά μήκος του Αξιού/Βαρδάρη ποταμού αλλά ακόμα και αυτή η κοιλάδα ‘δε σχηματίζει μία δίοδο επικοινωνίας γιατί τέμνεται από χαράδρες’.
Αν και είναι αλήθεια ότι οι Παίονες υποτάχθηκαν στο Φίλιππο Β΄, πατέρα του Μέγα Αλέξανδρου, το 358 π.Χ., δεν ήταν Μακεδόνες και δεν ζούσαν στη Μακεδονία. Παρομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι που κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο, μπορεί μεν να κυβερνούνταν από τους Μακεδόνες, συμπεριλαμβανομένης και της γνωστής Κλεοπάτρας, αλλά δεν υπήρξαν ποτέ οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος δεν ονομάστηκε ποτέ Μακεδονία.
Αντίθετα, η Μακεδονία και οι Μακεδόνες Έλληνες βρίσκονταν για τουλάχιστον 2500 χρόνια εκεί ακριβώς όπου είναι η σύγχρονη ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας. Ακριβώς η ίδια σχέση ισχύει για την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, το Άργος και τους Αργείους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορίνθιους Έλληνες κ.ο.κ.
Δεν κατανοούμε πώς οι σύγχρονοι κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας, που μιλούν Σλάβικα—μια γλώσσα που εισήχθη στα Βαλκάνια περίπου μια χιλιετία μετά το θάνατο του Αλέξανδρου—μπορούν να διεκδικούν τον Αλέξανδρο για εθνικό τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν εξολοκλήρου και αδιαμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ-προ-προπάππος του, Αλέξανδρος Α΄, αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου η συμμετοχή επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες.
Ακόμα και πριν από τον Αλέξανδρο Α΄οι Μακεδόνες τοποθετούσαν τις προγονικές τους ρίζες στο Άργος και πολλοί από τους βασιλείς τους χρησιμοποιούσαν την κεφαλή του Ηρακλή—του κατεξοχήν Έλληνα ήρωα-- στα νομίσματά τους.
Ο Ευριπίδης—που πέθανε και θάφτηκε στη Μακεδονία—έγραψε το έργο του Αρχέλαος προς τιμήν του μεγάλου θείου τού Αλέξανδρου και το έγραψε στα ελληνικά. Όσο βρισκόταν στη Μακεδονία, ο Ευριπίδης έγραψε ακόμα τις Βάκχες, επίσης στα ελληνικά. Κατά συνέπεια, το Μακεδονικό κοινό μπορούσε να καταλάβει τι έγραψε και τι άκουγαν.
Ο πατέρας του Αλέξανδρου, Φίλιππος, κέρδισε αρκετές νίκες σε ιππικούς αγώνες στην Ολυμπία και τους Δελφούς, τα δύο πιο ελληνικά από όλα τα ιερά της αρχαίας Ελλάδας, όπου δεν επιτρεπόταν σε μη-Έλληνες να αγωνιστούν. Ακόμα πιο σημαντικό, ο Φίλιππος ορίστηκε διοργανωτής των Πύθιων Αγώνων στους Δελφούς το 346 π.Χ. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μέγα Αλέξανδρου και οι πρόγονοί του ήταν εξολοκλήρου Έλληνες. Η ελληνική γλώσσα ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η πρεσβεία του από την Αθήνα όταν επισκέπτονταν τον Φίλιππο επίσης το 346 π.Χ. Ένας άλλος Έλληνας του Βορρά, ο Αριστοτέλης, πήγε να σπουδάσει για περίπου 20 χρόνια στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Στη συνέχεια, επέστρεψε στη Μακεδονία και έγινε ο δάσκαλος του Αλέξανδρου Γ΄. Μιλούσαν Ελληνικά στην σχολή που σώζεται ακόμα και σήμερα κοντά στη Νάουσσα στην Ελληνική Μακεδονία.
Ο Αλέξανδρος είχε μαζί του σε όλες του τις εκστρατείες την έκδοση του Αριστοτέλη της Ιλιάδας του Ομήρου. Ο Αλέξανδρος διέδωσε την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό σε όλη του την αυτοκρατορία, ιδρύοντας πόλεις και εγκαθιστώντας εκπαιδευτικά κέντρα. Εξού και βρίσκουμε επιγραφές που αφορούν χαρακτηριστικούς ελληνικούς θεσμούς όπως είναι το γυμνάσιο τόσο μακριά όσο στο Αφγανιστάν. Είναι γραμμένες στα Ελληνικά.
Προκύπτουν οι εξής ερωτήσεις: Γιατί ήταν η Ελληνική γλώσσα η lingua franca σε όλη την επικράτεια του Αλέξανδρου αν αυτός ήταν ΄Μακεδόνας’; Γιατί γράφτηκε η Καινή Διαθήκη στα Ελληνικά;
Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες: ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, όχι Σλάβος, και οι Σλάβοι και η γλώσσα τους δεν σχετίζονταν με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του παρά 1000 χρόνια αργότερα. Αυτό μας φέρνει πίσω στη γεωγραφική περιοχή που ήταν γνωστή στην αρχαιότητα ως Παιονία. Γιατί οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτήν την περιοχή σήμερα αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία; Γιατί να κλέψουν μια απόλυτα ελληνική μορφή για εθνικό τους ήρωα;
Οι αρχαίοι Παίονες μπορεί να ήταν ή να μην ήταν Έλληνες, πάντως σίγουρα έγιναν ελληνίζοντες, και δεν υπήρξαν ποτέ Σλάβοι. Επίσης δεν ήταν Μακεδόνες. Η αρχαία Παιονία ήταν ένα μέρος του Μακεδονικού κράτους, όπως ήταν η Ιωνία και η Συρία και η Παλαιστίνη και η Αίγυπτος και η Μεσοποταμία και η Βαβυλωνία και η Βακτρία και πολλές άλλες περιοχές. Μπορεί λοιπόν να έγιναν προσωρινά ‘Μακεδονικές’ αλλά καμιά δεν ήταν ποτέ ΄Μακεδονία΄. Η κλοπή του Φίλιππου και του Αλέξανδρου από μια χώρα που δεν ήταν ποτέ η Μακεδονία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί.
Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας ωστόσο θα μπορούσαν να υιοθετηθούν από τους τωρινούς κατοίκους αυτής της γεωγραφικής περιοχής με αρκετά αιτιολογικά. Η επέκταση του γεωγραφικού όρου ‘ Μακεδονία’ ώστε να καλύπτει τη νότια Γιουγκοσλαβία δεν μπορεί. Ακόμα και στον ύστερο 19ο αι. αυτή η λάθος χρήση υπονοούσε μη υγιείς εδαφικές βλέψεις.
Το ίδιο κίνητρο βρίσκεται και σε σχολικούς χάρτες που δείχνουν την ψευδο-μεγάλη Μακεδονία να εκτείνεται από τα Σκόπια μέχρι τον Όλυμπο και να επιγράφεται στα Σλαβικά. Ο ίδιος χάρτης και οι διεκδικήσεις του βρίσκεται σε ημερολόγια, αυτοκόλλητα αυτοκινήτων, χαρτονομίσματα κλπ που κυκλοφορούν στο νέο κράτος από τότε που διακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Γιουγκοσλαβία το 1991. Γιατί να επιχειρεί μια τέτοια ιστορική ανοησία μια φτωχή νέα χώρα, εσωτερική και περικυκλωμένη από στεριά; Γιατί να κοροϊδεύει θρασύτατα και να προκαλεί τη γείτονά της;
Όπως και να θέλει κανείς να χαρακτηρίσει μια τέτοια συμπεριφορά, σίγουρα δεν πρόκειται για πίεση για ιστορική ακρίβεια, ούτε για σταθερότητα στα Βαλκάνια. Είναι λυπηρό ότι οι ΗΠΑ έχουν ενισχύσει και ενθαρρύνει τέτοια συμπεριφορά. Στρεφόμαστε σε Εσάς, Κύριε Πρόεδρε, για να ξεκαθαρίσετε στην κυβέρνηση των Σκοπίων ότι δεν μπορεί να εισέλθει στην οικογένεια των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ όσο επιχειρεί να οικοδομήσει την εθνική της ταυτότητα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας. Η κοινωνία μας από κοινού δεν μπορεί να επιβιώσει όταν η ιστορία αγνοείται, πολύ λιγότερο δε όταν η ιστορία κατασκευάζεται για να εξυπηρετήσει αμφίβολα κίνητρα.
Με εκτίμηση,

NAME TITLE INSTITUTION

Harry C. Avery, Professor of Classics, University of Pittsburgh (USA)
Dr. Dirk Backendorf. Akademie der Wissenschaften und der Literatur Mainz (Germany)
Elizabeth C. Banks, Associate Professor of Classics (ret.), University of Kansas (USA)
Luigi Beschi, professore emerito di Archeologia Classica, Università di Firenze (Italy)
Josine H. Blok, professor of Ancient History and Classical Civilization, Utrecht University (The Netherlands)
Alan Boegehold, Emeritus Professor of Classics, Brown University (USA)
Efrosyni Boutsikas, Lecturer of Classical Archaeology, University of Kent (UK)
Keith Bradley, Eli J. and Helen Shaheen Professor of Classics, Concurrent Professor of History, University of Notre Dame (USA)
Stanley M. Burstein, Professor Emeritus, California State University, Los Angeles (USA)
Francis Cairns, Professor of Classical Languages, The Florida State University (USA)
John McK. Camp II, Agora Excavations and Professor of Archaeology, ASCSA, Athens (Greece)
Paul Cartledge, A.G. Leventis Professor of Greek Culture, University of Cambridge (UK)
Paavo Castrén, Professor of Classical Philology Emeritus, University of Helsinki (Finland)
William Cavanagh, Professor of Aegean Prehistory, University of Nottingham (UK)
Angelos Chaniotis, Professor, Senior Research Fellow, All Souls College, Oxford (UK)
Paul Christesen, Professor of Ancient Greek History, Dartmouth College (USA)
Ada Cohen, Associate Professor of Art History, Dartmouth College (USA)
Randall M. Colaizzi, Lecturer in Classical Studies, University of Massachusetts-Boston (USA)
Kathleen M. Coleman, Professor of Latin, Harvard University (USA)
Michael B. Cosmopoulos, Ph.D., Professor and Endowed Chair in Greek Archaeology, University of Missouri-St. Louis (USA)
Kevin F. Daly, Assistant Professor of Classics, Bucknell University (USA)
Wolfgang Decker, Professor emeritus of sport history, Deutsche Sporthochschule, Köln (Germany)
Luc Deitz, Ausserplanmässiger Professor of Mediaeval and Renaissance Latin, University of Trier (Germany), and Curator of manuscripts and rare books, National Library of Luxembourg (Luxembourg)
Michael Dewar, Professor of Classics, University of Toronto (Canada)
John D. Dillery, Associate Professor of Classics, University of Virginia (USA)
Sheila Dillon, Associate Professor, Depts. of Art, Art History & Visual Studies and Classical Studies, Duke University (USA)
Douglas Domingo-Forasté, Professor of Classics, California State University, Long Beach (USA)
Pierre Ducrey, professeur honoraire, Université de Lausanne (Switzerland)
Roger Dunkle, Professor of Classics Emeritus, Brooklyn College, City University of New York (USA)
Michael M. Eisman, Associate Professor Ancient History and Classical Archaeology, Department of History, Temple University (USA)
Mostafa El-Abbadi, Professor Emeritus, University of Alexandria (Egypt)
R. Malcolm Errington, Professor für Alte Geschichte (Emeritus) Philipps-Universität, Marburg (Germany)
Panagiotis Faklaris, Assistant Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Denis Feeney, Giger Professor of Latin, Princeton University (USA)
Elizabeth A. Fisher, Professor of Classics and Art History, Randolph-Macon College (USA)
Nick Fisher, Professor of Ancient History, Cardiff University (UK)
R. Leon Fitts, Asbury J Clarke Professor of Classical Studies, Emeritus, FSA, Scot., Dickinson Colllege (USA)
John M. Fossey FRSC, FSA, Emeritus Professor of Art History (and Archaeology), McGill Univertsity, Montreal, and Curator of Archaeology, Montreal Museum of Fine Arts (Canada)
Robin Lane Fox, University Reader in Ancient History, New College, Oxford (UK)
Rainer Friedrich, Professor of Classics Emeritus, Dalhousie University, Halifax, N.S. (Canada)
Heide Froning, Professor of Classical Archaeology, University of Marburg (Germany)
Peter Funke, Professor of Ancient History, University of Muenster (Germany)
Traianos Gagos, Professor of Greek and Papyrology, University of Michigan (USA)
Robert Garland, Roy D. and Margaret B. Wooster Professor of the Classics, Colgate University, Hamilton NY (USA)
Douglas E. Gerber, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Western Ontario (Canada)
Hans R. Goette, Professor of Classical Archaeology, University of Giessen (Germany); German Archaeological Institute, Berlin (Germany)
Sander M. Goldberg, Professor of Classics, UCLA (USA)
Erich S. Gruen, Gladys Rehard Wood Professor of History and Classics, Emeritus, University of California, Berkeley (USA)
Christian Habicht, Professor of Ancient History, Emeritus, Institute for Advanced Study, Princeton (USA)
Donald C. Haggis, Nicholas A. Cassas Term Professor of Greek Studies, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
Judith P. Hallett, Professor of Classics, University of Maryland, College Park, MD (USA)
Prof. Paul B. Harvey, Jr. Head, Department of Classics and Ancient Mediterranean Studies, The Pennsylvania State University (USA)
Eleni Hasaki, Associate Professor of Classical Archaeology, University of Arizona (USA)
Miltiades B. Hatzopoulos, Director, Research Centre for Greek and Roman Antiquity, National Research Foundation, Athens (Greece)
Wolf-Dieter Heilmeyer, Prof. Dr., Freie Universität Berlin und Antikensammlung der Staatlichen Museen zu Berlin (Germany)
Steven W. Hirsch, Associate Professor of Classics and History, Tufts University (USA)
Karl-J. Hölkeskamp, Professor of Ancient History, University of Cologne (Germany)
Frank L. Holt, Professor of Ancient History, University of Houston (USA)
Dan Hooley, Professor of Classics, University of Missouri (USA)
Meredith C. Hoppin, Gagliardi Professor of Classical Languages, Williams College, Williamstown, MA (USA)
Caroline M. Houser, Professor of Art History Emerita, Smith College (USA) and Affiliated Professor, University of Washington (USA)
Georgia Kafka, Visiting Professor of Modern Greek Language, Literature and History, University of New Brunswick (Canada)
Anthony Kaldellis, Professor of Greek and Latin, The Ohio State University (USA)
Andromache Karanika, Assistant Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)
Robert A. Kaster, Professor of Classics and Kennedy Foundation Professor of Latin, Princeton University (USA)
Vassiliki Kekela, Adjunct Professor of Greek Studies, Classics Department, Hunter College, City University of New York (USA)
Dietmar Kienast, Professor Emeritus of Ancient History, University of Duesseldorf (Germany)
Karl Kilinski II, University Distinguished Teaching Professor, Southern Methodist University (USA)
Dr. Florian Knauss, associate director, Staatliche Antikensammlungen und Glyptothek Muenchen (Germany)
Denis Knoepfler, Professor of Greek Epigraphy and History, Collège de France (Paris)
Ortwin Knorr, Associate Professor of Classics, Willamette University (USA)
Robert B. Koehl, Professor of Archaeology, Department of Classical and Oriental Studies Hunter College, City University of New York (USA)
Georgia Kokkorou-Alevras, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Ann Olga Koloski-Ostrow, Associate Professor and Chair, Department of Classical Studies, Brandeis University (USA)
Eric J. Kondratieff, Assistant Professor of Classics and Ancient History, Department of Greek & Roman Classics, Temple University
Haritini Kotsidu, Apl. Prof. Dr. für Klassische Archäologie, Goethe-Universität, Frankfurt/M. (Germany)
Lambrini Koutoussaki, Dr., Lecturer of Classical Archaeology, University of Zürich (Switzerland)
David Kovacs, Hugh H. Obear Professor of Classics, University of Virginia (USA)
Peter Krentz, W. R. Grey Professor of Classics and History, Davidson College (USA)
Friedrich Krinzinger, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of Vienna (Austria)
Michael Kumpf, Professor of Classics, Valparaiso University (USA)
Donald G. Kyle, Professor of History, University of Texas at Arlington (USA)
Prof. Dr. Dr. h.c. Helmut Kyrieleis, former president of the German Archaeological Institute, Berlin (Germany)
Gerald V. Lalonde, Benedict Professor of Classics, Grinnell College (USA)
Steven Lattimore, Professor Emeritus of Classics, University of California, Los Angeles (USA)
Francis M. Lazarus, President, University of Dallas (USA)
Mary R. Lefkowitz, Andrew W. Mellon Professor in the Humanities, Emerita, Wellesley College (USA)
Iphigeneia Leventi, Assistant Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)
Daniel B. Levine, Professor of Classical Studies, University of Arkansas (USA)
Christina Leypold, Dr. phil., Archaeological Institute, University of Zurich (Switzerland)
Vayos Liapis, Associate Professor of Greek, Centre d’Études Classiques & Département de Philosophie, Université de Montréal (Canada)
Hugh Lloyd-Jones, Professor of Greek Emeritus, University of Oxford (UK)
Yannis Lolos, Assistant Professor, History, Archaeology, and Anthropology, University of Thessaly (Greece)
Stanley Lombardo, Professor of Classics, University of Kansas, USA
Anthony Long, Professor of Classics and Irving G. Stone Professor of Literature, University of California, Berkeley (USA)
Julia Lougovaya, Assistant Professor, Department of Classics, Columbia University (USA)
A.D. Macro, Hobart Professor of Classical Languages emeritus, Trinity College (USA)
John Magee, Professor, Department of Classics, Director, Centre for Medieval Studies, University of Toronto (Canada)
Dr. Christofilis Maggidis, Associate Professor of Archaeology, Dickinson College (USA)
Jeannette Marchand, Assistant Professor of Classics, Wright State University, Dayton, Ohio (USA)
Richard P. Martin, Antony and Isabelle Raubitschek Professor in Classics, Stanford University
Maria Mavroudi, Professor of Byzantine History, University of California, Berkeley (USA)
Alexander Mazarakis Ainian, Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)
James R. McCredie, Sherman Fairchild Professor emeritus; Director, Excavations in Samothrace Institute of Fine Arts, New York University (USA)
James C. McKeown, Professor of Classics, University of Wisconsin-Madison (USA)
Robert A. Mechikoff, Professor and Life Member of the International Society of Olympic Historians, San Diego State University (USA)
Andreas Mehl, Professor of Ancient History, Universitaet Halle-Wittenberg (Germany)
Harald Mielsch, Professor of Classical Archeology, University of Bonn (Germany)
Stephen G. Miller, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of California, Berkeley (USA)
Phillip Mitsis, A.S. Onassis Professor of Classics and Philosophy, New York University (USA)
Peter Franz Mittag, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)
David Gordon Mitten, James Loeb Professor of Classical Art and Archaeology, Harvard University (USA)
Margaret S. Mook, Associate Professor of Classical Studies, Iowa State University (USA)
Anatole Mori, Associate Professor of Classical Studies, University of Missouri- Columbia (USA)
Jennifer Sheridan Moss, Associate Professor, Wayne State University (USA)
Ioannis Mylonopoulos, Assistant Professor of Greek Art History and Archaeology, Columbia University, New York (USA).
Richard Neudecker, PD of Classical Archaeology, Deutsches Archäologisches Institut Rom (Italy)
James M.L. Newhard, Associate Professor of Classics, College of Charleston (USA)
Carole E. Newlands, Professor of Classics, University of Wisconsin, Madison (USA)
John Maxwell O'Brien, Professor of History, Queens College, City University of New York (USA)
James J. O'Hara, Paddison Professor of Latin, The University of North Carolina, Chapel Hill (USA)
Martin Ostwald, Professor of Classics (ret.), Swarthmore College and Professor of Classical Studies (ret.), University of Pennsylvania (USA)
Olga Palagia, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Vassiliki Panoussi, Associate Professor of Classical Studies, The College of William and Mary (USA)
Maria C. Pantelia, Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)
Pantos A.Pantos, Adjunct Faculty, Department of History, Archaeology and Social Anthropology, University of Thessaly (Greece)
Anthony J. Papalas, Professor of Ancient History, East Carolina University (USA)
Nassos Papalexandrou, Associate Professor, The University of Texas at Austin (USA)
Polyvia Parara, Visiting Assistant Professor of Greek Language and Civilization, Department of Classics, Georgetown University (USA)
Richard W. Parker, Associate Professor of Classics, Brock University (Canada)
Robert Parker, Wykeham Professor of Ancient History, New College, Oxford (UK)
Anastasia-Erasmia Peponi, Associate Professor of Classics, Stanford University (USA)
Jacques Perreault, Professor of Greek archaeology, Université de Montréal, Québec (Canada)
Yanis Pikoulas, Associate Professor of Ancient Greek History, University of Thessaly (Greece)
John Pollini, Professor of Classical Art & Archaeology, University of Southern California (USA)
David Potter, Arthur F. Thurnau Professor of Greek and Latin. The University of Michigan (USA)
Robert L. Pounder, Professor Emeritus of Classics, Vassar College (USA)
Nikolaos Poulopoulos, Assistant Professor in History and Chair in Modern Greek Studies, McGill University (Canada)
William H. Race, George L. Paddison Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
John T. Ramsey, Professor of Classics, University of Illinois at Chicago (USA)
Karl Reber, Professor of Classical Archaeology, University of Lausanne (Switzerland)
Rush Rehm, Professor of Classics and Drama, Stanford University (USA)
Werner Riess, Associate Professor of Classics, The University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
Robert H. Rivkin, Ancient Studies Department, University of Maryland Baltimore County (USA)
Barbara Saylor Rodgers, Professor of Classics, The University of Vermont (USA)
Robert H. Rodgers. Lyman-Roberts Professor of Classical Languages and Literature, University of Vermont (USA)
Nathan Rosenstein, Professor of Ancient History, The Ohio State University (USA)
John C. Rouman, Professor Emeritus of Classics, University of New Hampshire, (USA)
Dr. James Roy, Reader in Greek History (retired), University of Nottingham (UK)
Steven H. Rutledge, Associate Professor of Classics, Department of Classics, University of Maryland, College Park (USA)
Christina A. Salowey, Associate Professor of Classics, Hollins University (USA)
Guy D. R. Sanders, Resident Director of Corinth Excavations, The American School of Classical Studies at Athens (Greece)
Theodore Scaltsas, Professor of Ancient Greek Philosophy, University of Edinburgh (UK)
Thomas F. Scanlon, Professor of Classics, University of California, Riverside (USA)
Bernhard Schmaltz, Prof. Dr. Archäologisches Institut der CAU, Kiel (Germany)
Rolf M. Schneider, Professor of Classical Archaeology, Ludwig-Maximilians- Universität München (Germany)
Peter Scholz, Professor of Ancient History and Culture, University of Stuttgart (Germany)
Christof Schuler, director, Commission for Ancient History and Epigraphy of the German Archaeological Institute, Munich (Germany)
Paul D. Scotton, Assoociate Professor Classical Archaeology and Classics, California State University Long Beach (USA)
Danuta Shanzer, Professor of Classics and Medieval Studies, The University of Illinois at Urbana-Champaign and Fellow of the Medieval Academy of America (USA)
James P. Sickinger, Associate Professor of Classics, Florida State University (USA)
Marilyn B. Skinner 
Professor of Classics, 
University of Arizona (USA)
Niall W. Slater, Samuel Candler Dobbs Professor of Latin and Greek, Emory University (USA)
Peter M. Smith, Associate Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)
Dr. Philip J. Smith, Research Associate in Classical Studies, McGill University (Canada)
Susan Kirkpatrick Smith Assistant Professor of Anthropology Kennesaw State University (USA)
Antony Snodgrass, Professor Emeritus of Classical Archaeology, University of Cambridge (UK)
Theodosia Stefanidou-Tiveriou, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece).
Andrew Stewart, Nicholas C. Petris Professor of Greek Studies, University of California, Berkeley (USA)
Oliver Stoll, Univ.-Prof. Dr., Alte Geschichte/ Ancient History,Universität Passau (Germany)
Richard Stoneman, Honorary Fellow, University of Exeter (England)
Ronald Stroud, Klio Distinguished Professor of Classical Languages and Literature Emeritus, University of California, Berkeley (USA)
Sarah Culpepper Stroup, Associate Professor of Classics, University of Washington (USA)
Nancy Sultan, Professor and Director, Greek & Roman Studies, Illinois Wesleyan University (USA)
David W. Tandy, Professor of Classics, University of Tennessee (USA)
James Tatum, Aaron Lawrence Professor of Classics, Dartmouth College
Martha C. Taylor, Associate Professor of Classics, Loyola College in Maryland
Petros Themelis, Professor Emeritus of Classical Archaeology, Athens (Greece)
Eberhard Thomas, Priv.-Doz. Dr.,Archäologisches Institut der Universität zu Köln (Germany)
Michalis Tiverios, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Michael K. Toumazou, Professor of Classics, Davidson College (USA)
Stephen V. Tracy, Professor of Greek and Latin Emeritus, Ohio State University (USA)
Prof. Dr. Erich Trapp, Austrian Academy of Sciences/Vienna resp. University of Bonn (Germany)
Stephen M. Trzaskoma, Associate Professor of Classics, University of New Hampshire (USA)
Vasiliki Tsamakda, Professor of Christian Archaeology and Byzantine History of Art, University of Mainz (Germany)
Christopher Tuplin, Professor of Ancient History, University of Liverpool (UK)
Gretchen Umholtz, Lecturer, Classics and Art History, University of Massachusetts, Boston (USA)
Panos Valavanis, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)
Athanassios Vergados, Visiting Assistant Professor of Classics, Franklin & Marshall College, Lancaster, PA
Christina Vester, Assistant Professor of Classics, University of Waterloo (Canada)
Emmanuel Voutiras, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)
Speros Vryonis, Jr., Alexander S. Onassis Professor (Emeritus) of Hellenic Civilization and Culture, New York University (USA)
Michael B. Walbank, Professor Emeritus of Greek, Latin & Ancient History, The University of Calgary (Canada)
Bonna D. Wescoat, Associate Professor, Art History and Ancient Mediterranean Studies, Emory University (USA)
E. Hector Williams, Professor of Classical Archaeology, University of British Columbia (Canada)
Roger J. A. Wilson, Professor of the Archaeology of the Roman Empire, and Director, Centre for the Study of Ancient Sicily, University of British Columbia, Vancouver (Canada)
Engelbert Winter, Professor for Ancient History, University of Münster (Germany)
Timothy F. Winters, Ph.D. Alumni Assn. Distinguished Professor of Classics, Austin Peay State University (USA)
Michael Zahrnt, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)
Paul Zanker, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Munich (Germany)

cc: J. Biden, Vice President, USA
H. Clinton, Secretary of State USA
P. Gordon, Asst. Secretary-designate, European and Eurasian Affairs
H.L Berman, Chair, House Committee on Foreign Affairs
I. Ros-Lehtinen, Ranking Member, House Committee on Foreign Affairs
J. Kerry, Chair, Senate Committee on Foreign Relations
R.G. Lugar, Ranking Member, Senate Committee on Foreign Relations
R. Menendez, United States Senator from New Jersey.

ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΙΣΤΑΣ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ στο http://macedonia-evidence.org/obama-letter.html

ενώ οι αποδείξεις και τα τεκμήρια της επιστολής προς τον Ομπάμα στα Ελληνικά εδώ.

29 Μαϊου 1453
"Το δε την πόλιν σοι δούναι, ουτ' εμόν εστί, ούτ' άλλου των κατοικούντων εν ταύτη, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών"
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, 1453

Ατάκες που έμειναν στην ιστορία στα δικαστήρια
"Οι ατάκες που θα διαβάσετε παρακάτω έχουν ειπωθεί στα Ελληνικά δικαστήρια...

Ε. Κατηγορούμενε πως τερματίστηκε ο πρώτος σου γάμος ;
Α. Με τον θάνατο....
Ε. Και με ποιανού τον θάνατο ;
----
Ε. Πως είναι τ' όνομά σας ;
Α. Παπαδόπουλος Κων/νος
Ε. Μάλιστα. και ποια είναι η οικογενειακή σας κατάσταση ;
Α. Ε. Έτσι κι έτσι
----
Ε. Με ποια γυναίκα ήσασταν εκείνο το βράδυ ;
Α. Με την πρώην χήρα μου
----
Ε. Πείτε μας γιατρέ πόσες νεκροψίες έχετε κάνει σε νεκρούς ;
Α. Μα όλες οι νεκροψίες σε νεκρούς γίνονται
----
Ε. Θυμάστε την ακριβή ώρα που εξετάσατε το θύμα ;
Α. Η νεκροψία έγινε στις 10.30
Ε. Και το θύμα ήταν νεκρό ;
Α. Όχι είχε κάτσει στο τραπέζι και προσπαθούσε να καταλάβει γιατί του κάνω
νεκροψία
----
Ε. Μπορείτε να μας περιγράψετε το άτομο που είδατε ;
Α. Ήταν ψηλός και είχε γένια
Ε. Και ήταν άντρας ή γυναίκα ;
----
Ε. Σε τι συμπέρασμα καταλήξατε από την εξέταση του κόλπου του θύματος ;
Α. Ότι υπήρχαν ίχνη σπέρματος
Ε. Αντρικού σπέρματος ;
----
Ε. Και τι συνέβη τότε ;
Α. Μου είπε ότι πρέπει να με σκοτώσει γιατί τον αναγνώρισα
Ε. Και σας σκότωσε ;
Α. Όχι
----
Ε. Ποια είναι η σχέση σου με την μάρτυς ;
Α. Είναι κόρη μου
Ε. Ήταν κόρη σας στις 14 Ιουνίου του 1985 ;
----
Ε. Για πείτε μας τι έγινε ;
Α. Αργά το βράδυ έπεσε για ύπνο και το...
πρωί ήταν νεκρός
Ε. Δηλαδή το πρωί που σηκώθηκε ήταν ήδη νεκρός ;
----
Ε. Μπορούσατε να τον δείτε από 'κει που ήσασταν ;
Α. Μπορούσα να δω μόνο το κεφάλι του
Ε. Μάλιστα, και που ήταν το κεφάλι του ;
Α. Πάνω στον λαιμό του
----
Ε. Πίνατε εν ώρα υπηρεσίας ;
Α. Όχι είχα έρθει πιωμένος
----
Ε. Είστε σίγουρη ότι αυτός σας κόλλησε Aids ;
Α. Μάλιστα απόλυτη
Ε. Πριν ή μετά τον θάνατό του
----
Ε. Έδειχνε στο πρόσωπο ότι πονούσε ;
Α. Είναι τόσο άσχημη που δείχνει σαν να πονάει συνέχεια
----
Ε. Τι ακριβώς σας είπε ;
Α. Πως θα με σκοτώσει αν δεν τα κατάφερνα
Ε. Και πως το ερμηνεύσατε εσείς ;
----
Ε. Ήσασταν παρών όταν σας φωτογράφισαν ;
----
Ε. Ποιος σκοτώθηκε στο ατύχημα, εσείς ή ο αδελφός σας ;
----
Ε. Ο κατηγορούμενος σας σκότωσε ;
----
Ε. Πόσο απείχαν μεταξύ τους τα οχήματα κατά την στιγμή της σύγκρουσης ;
----
Ε. Πείτε μας την αλήθεια, ήσασταν εκεί μέχρι που φύγατε;
Διαβάστε Περισσότερα
Αναρτήθηκε από troktiko στις 12:16 μμ

ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΤΗΣ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ
Τι το ήθελε αυτό το παιδί ο Κωνσταντίνος ο Χριστοφόρου να πεί(πολύ σωστά) :"Σας χαιρετούμε απο την τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης;".¨Επεσε βαρύ στα ευαίσθητα στομαχάκια των ιθυνόντων που αποτελούν το κονκλάβιο της Γιουροβίζιον,και αποφασίζουν με απόλυτα διαβλητό τρόπο (ανεξάρτητα απο το τι ψηφίζουμε εμείς),για το ποιά χώρα θα περάσει στον τελικό όπως και το ποιά θα αναλάβει να πληρώσει το "μάρμαρο" της διοργάνωσης αυτής της (όπως έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια) φανταιζί αηδίας που αξίζει να την δείς μόνο για το χαβαλέ και το "μάτι".Πολύ σωστά την απεκάλεσε ο Τζώνυ Βαβούρας Eurobusiness.Και έβαλαν λοιπόν στην Κύπρο πρόστιμο ,που το πλήρωσε!!,για να συμμετέχει στο εξής στους προκριματικούς της αηδίας.Αδέλφια Κύπριοι γιατί δεν παραδειγματίζεστε απο την χώρα με την λαμπρή μουσική ιστορία και παιδεία την Ιταλία που τους έφτυσε(φέτος είταν και οι Αυστρία,Λουξεμβούργο); Αφού σας φτύνουν,δύο χρονιές τώρα ,πάτε με υπέροχα τραγούδια και σας πετάνε έξω ενώ προκρίνουν κάτι καραγκιοζλίκια,γιατί δεν τους φτύνετε κι εσείς ;Δεν χρειάζεται αβροφροσύνη απέναντί τους ,πρόκειται για ημιάγριους βάρβαρους που όση τεχνολογία και να αναπτύξουν δεν θα εκπολιτιστούν ποτέ!.Ε Χριστόφια τι λές; Έχεις τα κότσια;

10 Μαϊ 2009
To σκάνδαλο COSMOTE-ΓΕΡΜΑΝΟΣ φοβήθηκαν !

Κάθε ώρα που περνάει ισχυροποιείται η εκτίμηση πως η απόφαση για το κλείσιμο της Βουλής, ένα μήνα, σχεδόν, πριν τις ευρωεκλογές κι όχι μια εβδομάδα, όπως γίνονταν άλλες φορές, (και χωρίς να υπάρξει λήξη συνόδου, γεγονός, που προκαλεί την παραγραφή των σκανδάλων), ήταν βιαστική και προκλήθηκε υπό καθεστώς πανικού.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν και οι οποίες, μέσα στις επόμενες ημέρες, θα επιβεβαιωθούν, η εισαγγελική έρευνα για την πώληση της εταιρείας Γερμανός στον ΟΤΕ, ( που ξεκίνησε από μηνυτήρια αναφορά του ΠΑΣΟΚ), έφτασε σε τέτοιο σημείο, ώστε ήταν αναπόφευκτη η αποστολή του φακέλου στη Βουλή.
Υπάρχουν μαρτυρίες, σαφείς και καθαρές, πως στη διαδικασία, ( την σκανδαλώδη), είχε άμεση και συνεχή συμμετοχή ο... πρώην Υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης, υπό την εποπτεία του οποίο έγινε όλο το deal, αφού, πρώτα, μεθοδεύτηκε καταλλήλως.
΄Ενας από τους καταθέτοντες για την ανάμειξη του κ. Αλογοσκούφης, είναι και ο Πρόεδρος του ΟΤΕ κ. Βουρλούμης !
Το θέμα αυτό, που ενέπλεκε τον βασικό συνεργάτη στην κυβέρνηση του Πρωθυπουργού, έπρεπε να «πνιγεί» και πνίγηκε ! Μόνο που ο θύτης έδρασε χοντροκομμένα, (όπως πάντα και σε όλα), έγινε όχι μόνο αντιληπτός, αλλά βούκινο και πρόκειται, το επόμενο χρονικό διάστημα, να υποστεί τις συνέπειες κι αυτής της ξεδιάντροπης πράξης του.
http://logoplokies.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html

Κυριακή, 10 Μάϊος 2009
"Τα χρήματα των Ελλήνων σώζουν την Deutsche Telekom"
γράφει ο Γερμανικός Τύπος!
Με τίτλο «Η Ελλάδα σώζει τα κέρδη της DEUTSCHE ΤΕLΕΚΟΜ» η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt αναφέρεται στον ΟΤΕ.
Το δημοσίευμα, σημειώνει ότι τα κέρδη της ΤΕLEKOM προ φόρων θα αυξηθούν φέτος κατά δύο περίπου δις ευρώ χάριν στους Έλληνες! Αυτό σημαίνει ότι παρά την αναθεώρηση προς τα κάτω των προγνώσεων για το σύνολο του ομίλου, τα κέρδη προ φόρων θα είναι υψηλότερα απ’ ότι την περασμένη χρονιά:
«Mε την εξαγορά του ΟΤΕ στην Ελλάδα, η...DEUTSCHE ΤΕLEKOM κατορθώνει να εμφανίσει συνολικά περισσότερα κέρδη απ’ ότι την προηγούμενη χρονιά, παρά τα προβλήματα που έχει σε άλλες αγορές.
Τα προβλήματα που έχουν οι θυγατρικές της DEUTSCHE ΤΕLEKOM στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία είχαν ως αποτέλεσμα να μειώσει η ΤΕLEKOM τις προγνώσεις για την κερδοφορία της κατά 2-4%.
Ο γερμανικός τηλεπικοινωνιακός όμιλος αγόρασε την περασμένη χρονιά το 1/4 των μετοχών του ΟΤΕ. Και επειδή η ΤΕLEKOM ορίζει και το μάνατζμεντ του ΟΤΕ εντάσσει και την ελληνική επιχείρηση στους ισολογισμούς της. Αυτό το διάστημα ωστόσο μειώνεται και στην Ελλάδα ο τζίρος και η κερδοφορία του ΟΤΕ.
Τα κέρδη προ φόρων τους πρώτους τρεις μήνες του τρέχοντος έτους μειώθηκαν κατά 7,4% στα 533 εκ. ευρώ. Ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ Παναγιώτης Βουρλούμης περιμένει για τα επόμενα τρίμηνα τις θετικές επιπτώσεις στην κερδοφορία από την εθελούσια έξοδο 600 περίπου εργαζομένων της επιχείρησης.
Από το 2012, όταν θα έχει προχωρήσει η ενσωμάτωση του ΟΤΕ η ΤΕLEKOM υπολογίζει ότι θα έχει μείωση του κόστους κατά 200 με 250 εκ. για παράδειγμα μέσω κοινών αγορών. Οι εκτιμήσεις αυτές είναι κατά τι καλύτερες απ’ εκείνες πριν από ένα χρόνο, όταν η ΤΕLEKOM έμπαινε στον ΟΤΕ.-πηγή ντοιτσε βέλλε-»
Αναρτήθηκε από The acrobats στις Κυριακή, Μάϊος 10, 2009

8 Μαϊ 2009
Μια πρώτη ερμηνεία της κίνησης Καραμανλή να κλείσει τη Βουλή πρόωρα
«Ο πρωθυπουργός κ. Κ.Καραμανλής με ενημέρωσε ότι, σήμερα το απόγευμα, υπεγράφη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια το διάταγμα λήξης των εργασιών της Β' Τακτικής Συνόδου της ΙΒ' Περιόδου της Βουλής, από αύριο 9 Μαΐου, λόγω των Ευρωεκλογών. Άμεσα ενημέρωσα τα Κόμματα περί τούτου» ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Βουλής κ. Δ.Σιούφας.
Μια αιφνιδιαστική και πρωτοφανής κίνηση του Πρωθυπουργού, ο οποίος φαίνεται ξεκάθαρα δεν μπορεί να ελέγξει τις καταστάσεις. Στην λογική αυτή, δεν θα ήταν παράλογο να ανακοινώσει και εθνικές εκλογές αύριο από την Θεσσαλονίκη.
Πουθενά, ως σενάριο δεν είχε ακουστεί αυτό το πράγμα. Να κλείσει η βουλή 25 μέρες νωρίτερα, με αποτέλεσμα την παραγραφή όλων των σκανδάλων. Ως ωραία ανάμνηση λοιπόν απο δω και πέρα το Βατοπαίδι, η Siemens, τα ομόλογα κλπ.
Προσπαθώντας να κάνω μια πρώτη ερμηνεία της απόφασης του Πρωθυπουργού και του επιτελείου του, αντιλαμβάνομαι τα πρώτα 3 θετικά γεγονότα της απόφασης αυτής. Αρχικά θα σταματήσει ως ένα μεγάλο βαθμό η σκανδαλολογία, αφού και χωρίς συζητήσεις στην Βουλή, η ατζέντα θα μεταφερθεί αναγκαστικά.
Δεύτερον, αιφνιδιάζει το ΠΑΣΟΚ, πετώντας πλέον το πρόγραμμα δράσης του για την Βουλή στον κάλαθο των αχρήστων . Και στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου δεν φημίζονται για τις σωστές γρήγορες αποφάσεις που παίρνουν. και εκεί ευελπιστεί ο Καραμανλής σε τυχόν γκάφες, αλλά και σε "άτσαλο¨προεκλογικό αγώνα από το ΠΑΣΟΚ.
Τελευταίο και πιο πρακτικό αποτέλεσμα , είναι ότι πλέον " διώχνει" όλους τους βουλευτές της Επικρατείας από την Αθήνα για τις πόλεις και τα χωριά τους, έτσι ώστε να οργώσουν τις περιφέρειές τους για ένα καλύτερο αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές.
Όμως απέναντι στα καλά, έχει και το ένα μεγάλο, για να μην πώ ΤΕΡΑΣΤΙΟ κακό. Ο Πρωθυπουργός λειτούργησε εντελώς πραξικοπιματικά και θα τολμούσα να πω ανήθικα. Μας φέρνει μνήμες άλλων εποχών, και άλλης συνθηματολογίας. Α, ρε τα καταραμένα γονίδια....
Πόσο όμως πλέον ενδιαφέρουν, ή να πω καλύτερα, αγγίζουν τον έλληνα τέτοιου είδους εκτροπές ;; Κακά τα ψέματα,αυτό θα το δείξει η κάλπη. Το ΠΑΣΟΚ θα ήταν ευχαριστημένο με 3 % νίκη. Τώρα όμως ο πήχης που πρέπει να πάει ?? Εκτός και αν αποδειχθούν "μαγικά" τα κόλπα του Καραμανλή και καταφέρει να ανατρέψει (δύσκολο), να χάσει οριακά (λογικό) ή να χάσει με διαφορά κάτω απο 3 % που θεωρείται αναστρέψιμη.
Και όλα αυτά στην περίπτωση που δεν έχουμε διπλές εκλογές. Το οποίο πιστεύω ότι θα κλείσει θετικά η αρνητικά στην αυριανή Κ.Ε. της ΝΔ που θα γίνει στην Θεσσαλονίκη. Το Salonica Press θα βρίσκεται εκεί και θα σας μεταφέρει αύριο κλίμα και παραλείπόμενα.
Δημήτρης Συρμάτσης
http://salonica-press.blogspot.com/2009/05/25.html
στις Παρασκευή, Μάϊος 08, 2009

8 Μαϊ 2009
Χρίστος Βερελής: Γιατί παραιτήθηκα
Tα σκάνδαλα βαραίνουν τον τόπο. Η πολιτική σήμερα όχι μόνον δεν εμπνέει τους έλληνες αλλά η ατμόσφαιρα που υπάρχει γύρω απ΄αυτήν αποτελεί άλλοθι για τον κυνισμό που έχει παγιδεύσει τη χώρα.Οι σχέσεις ανάμεσα στο κράτος και τους πολίτες του, κυριαρχούνται από το δόγμα: κανείς δεν πιστεύει κανέναν και σε τίποτα. Και απέξω βαλτώνει η καλύτερη Ελλάδα.Υπάρχει ένα εικαζόμενο σκάνδαλο. Το ζήτημα MAN.
Ακόμη δεν γνωρίζουμε τι έχει συμβεί. Ακόμη δεν υπάρχει ούτε ένα... στοιχείο γνωστό. Και όμως άρχισε αμέσως από «στρατευμένους και πρόθυμους» κονδυλοφόρους η κατασκευή του σκηνικού για το κυνήγι της 7ης Ιουνίου.
Ξέρουν όλοι, όσοι γνωρίζουν το θέμα ότι δεν είχα την παραμικρή ανάμειξη. Ότι οι αποφάσεις πάρθηκαν από διακομματική επιτροπή με τη συμμετοχή εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΣΥΝ. Με τη συμμετοχή Γενικών Γραμματέων τεσσάρων υπουργείων. Με τη συμμετοχή μελών του ελεγκτικού συνεδρίου. Δεν είχα και δεν έχω κανένα λόγο να αμφιβάλω για όλους αυτούς τους ανθρώπους και δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο θέμα με κανένα από αυτούς. Δεν συμμετείχα όμως ποτέ με την πεποίθηση ότι ένας υπουργός δεν μπορεί να μετέχει σε μια επιτροπή προμηθειών.
Ελπίζω γρήγορα να υπάρξει απάντηση σε όλα από την πρόοδο της έρευνας στη Γερμανία και η ελληνική δικαιοσύνη να σπεύσει ανεξάρτητη και ανυπάκοη σε εντολές και σχεδιασμούς πολιτικής ιδιοτέλειας. Άλλωστε έχω την πεποίθηση ότι σε πολύ λίγο διάστημα όλα αυτά θα φαίνονται μικρά και άθλια. Δεν με βαραίνει τίποτα, δεν με φοβίζει τίποτα.Στο μεταξύ ας ασχοληθούμε όσοι δεν εμπνεόμαστε από τον επαγγελματισμό της πολιτικής με την άθλια κατάσταση της χώρας. Μιας χώρας με μεγάλες πληγές σε όλους τους τομείς. Μιας χώρας που το μόνο που εγγυάται σήμερα είναι ένα σκοτεινό μέλλον στους νέους ανθρώπους.Η διαδρομή μου είναι γνωστή. Τις απόψεις μου δεν τις έκρυψα ποτέ. Θεωρώ ότι είναι υποχρέωση του πολιτικού να έχει γνώμη και να την λέει. Δεν υπήρξα «βολικός», ούτε κόλακας. Δεν δέχομαι ότι πάση θυσία πρέπει να είσαι μέσα στο «παιχνίδι»Έτσι τις απόψεις μου για τη θεσμική οργάνωση διαφάνειας στα πολιτικά κόμματα και πρόσωπα, τις έχω πει δημόσια. Για το πώς θα έπρεπε για παράδειγμα το «πόθεν έσχες» να απεικονίζει την εξέλιξη της περιουσίας των πολιτικών απ την εκλογή τους. Κάτι που κάνω από πολύ καιρό με δική μου πρωτοβουλία στο διαδίκτυο. Υπήρξε ενθουσιώδης αποδοχή αυτής της πρότασής μου προ έτους.
Ακόμη για παράδειγμα πως όλες οι δαπάνες των κομμάτων θα έπρεπε να δημοσιεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, και πως δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται τα χρήματα των φορολογουμένων για να μετακινούν και να επηρεάζουν με διαφημίσεις τους ίδιους αυτούς φορολογούμενους.
Είμαι βέβαιος ότι πολλοί σκέπτονται και θέλουν να πάνε τα πράγματα στην ίδια κατεύθυνση μιας καλλίτερης σύγχρονης προοδευτικής και αποτελεσματικής Ελλάδας. Θα συναντηθούμε με όλους αυτούς.
Παραιτούμαι από τη Βουλή και την παραίτηση μου αυτή την υποβάλλω πρώτα στον λαό της Αιτωλοακαρνανίας που με εκλέγει και με εμπιστεύεται λέγοντας του ότι δεν φεύγω αλλά μένω για να αλλάξουμε μαζί αυτά που δεν μας αρέσουν. Το λέω με σεβασμό στη μεγάλη τιμή που μου έχουν κάνει.
Δεν ανήκω στη σχολή που λέει μην παραιτείσαι ποτέ.
Δεν φεύγω από αδυναμία, φεύγω από μεγάλη θέληση.
Παραιτούμαι από την αδυναμία να εναρμονιστούμε μέσα από την αίθουσα της Βουλής στην κρίσιμη αυτή φάση με τις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας. Παραιτούμαι γιατί αρνούμαι να είμαι μέρος στη νοσηρότητα της πολιτικής σκηνής. Γιατί θέλω να πω ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Γιατί έχω ευθιξία και δεν μπορώ να αποδέχομαι η πολιτική να γίνεται το πτυελοδοχείο της κοινωνίας.
Γιατί δεν θέλω να είμαι στην ίδια λογική με όσους θα πουν γιατί παραιτήθηκες αφού δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Για όσους δεν θα το καταλάβουν άλλη μια φορά πρέπει να πω ότι παραιτούμαι για να βοηθήσω να κινηθούν τα πράγματα!
Θα είμαι παρόν και ενεργός στις επάλξεις της πολιτικής για να επικρατήσουν άλλοι όροι. Και θα αγωνιστώ για να υπάρξουν αυτοί. Στέκομαι δίπλα στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη που έχει ιστορική προσφορά, με σεβασμό και ευθύνη σε όλους αυτούς που περνάνε τόσες δυσκολίες όλο αυτό το διάστημα.
στις Παρασκευή, Μάϊος 08, 2009

7 Μαϊ 2009
Δεν θα έρθει τελικά ο Κίσιγκερ στη σύνοδο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στην Αθήνα

Είναι βέβαιο, πλέον: αφού ο τέως «μάγος» της αμερικανικής διπλωματίας, ο Χένρι Κίσινγκερ, δεν τολμά να έρθει στη χώρα μας ούτε κρυφά, για την κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση της περιβόητης Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, που φέτος θα γίνει στον Αστέρα της Βουλιαγμένης στις 15 και 16 Μαϊου, δεν πρόκειται να πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα ποτέ!
λέει η επίσημη είδηση,από το ΕΘΝΟΣ και τον Γιώργο Δελαστίκ.
Η δική μας ερμηνεία είναι άλλη κύριε Δελαστίκ. Ο Κίσιγκερ,γνωρίζει πολύ καλά την κατάσταση στην Ελλάδα.Έτσι ξέρει ότι υπάρχει έλλειψη στις ...πάπιες (όχι τα πτηνά,τις άλλες "πάπιες" που χρειάζεται νυχθημερόν πλέον...)
Και αφού βγάλαμε τη χολή μας, εναντίον του δεύτερου μεγαλύτερου μισέλληνα όλων των εποχών (πρώτος είναι ο Ντάνιελ Φρηντ, εδώ ΔΕΝ ξεχνάμε !), ας δούμε όλη την είδηση:
Ο Κίσινγκερ δηλώνει ότι φοβάται για τη ζωή του, παρόλο που έχουν περάσει πια σχεδόν τριάντα πέντε χρόνια από τότε που σύσσωμοι οι Ελληνες άρχισαν να φωνάζουν στις διαδηλώσεις το σύνθημα «Δολοφόνε Κίσινγκερ!» εξαιτίας του ρόλου που αυτός είχε παίξει στην τραγωδία της Κύπρου - τόσο στην οργάνωση του φασιστικού πραξικοπήματος του δικτάτορα Ιωαννίδη για την ανατροπή του προέδρου Μακαρίου όσο και στην τουρκική εισβολή και κατοχή του μισού νησιού. Είναι όντως αλήθεια ότι κανένας Αμερικανός πολιτικός δεν έχει μισηθεί τόσο πολύ στην Ελλάδα όσο ο Κίσινγκερ, αλλά το γεγονός ότι 35 ολόκληρα χρόνια μετά τα δραματικά γεγονότα αισθάνεται πως είναι ανεπιθύμητος στη χώρα μας, υποδηλώνει το βάρος των πολιτικών εγκλημάτων του...
Η αλήθεια ομολογουμένως είναι πως ενδεχόμενη άφιξη του Χένρι Κίσινγκερ στην Ελλάδα στο πλαίσιο συνόδου της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ κάθε άλλο παρά θα βελτίωνε την εικόνα του στο ελληνικό κοινό. Μόνο ως «πολιτικό πλυντήριο» δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτή η Λέσχη!
Ειδικά τώρα που οι Ελληνες έμαθαν ότι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ήταν ο απεχθής μισέλλην Γιόζεφ Λουνς, γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ το καλοκαίρι του 1974. Παρά τις δραματικές εκκλήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος μόλις είχε αναλάβει πρωθυπουργός μετά την κατάρρευση της χούντας, ο άθλιος Λουνς αρνήθηκε να συγκαλέσει έκτακτη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ μετά την πρώτη φάση της τουρκικής εισβολής και πριν από τη δεύτερη, δηλώνοντας -παρά την απειλή ελληνοτουρκικού πολέμου- ότι αυτός θα πάει... διακοπές!
Δεν εξυψώνει φυσικά το κύρος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ούτε το γεγονός ότι η CIA έπαιξε καθοριστικό και άμεσο ρόλο στη δημιουργία της το 1954, αλλά και σε όλα τα προπαρασκευαστικά στάδια, από το 1948 ακόμη, τότε που υφίστατο η προκάτοχος υπηρεσία της CIA, η OSS. Οι διευθυντές της OSS και της CIA εκείνη την εποχή συμμετείχαν οι ίδιοι στις ιδρυτικές διαδικασίες και χρηματοδότησαν αρχικά τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η οποία τελικά ιδρύθηκε σε μια ασήμαντη ολλανδική κωμόπολη με ρομαντικό όνομα, το Οοστερμπεεκ, που στα ολλανδικά σημαίνει «Ανατολικό Ρυάκι».
Δεν πρόκειται φυσικά ούτε για κάποια «μυστική παγκόσμια υπερκυβέρνηση» ούτε για «σιωνιστικό κέντρο παγκόσμιας εξουσίας».
Πρόκειται κυρίως για ένα σημαντικό κλαμπ πολιτικά και οικονομικά ισχυρών, υπεραντιδραστικής κατεύθυνσης, επηρεαζόμενο καθοριστικά στον πολιτικό προβληματισμό του από τις ΗΠΑ και τη CIA. Στόχος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι αφενός να επεξεργάζεται τη γραμμή της παγκόσμιας ελίτ ως μια ακόμη «δεξαμενή σκέψης» υψηλότατου επιπέδου και αφετέρου -και αυτό είναι το σημαντικότερο- να καλεί λίγες δεκάδες «ελπιδοφόρους» πολιτικούς εν ενεργεία κάθε χρόνο (κυρίως αρχηγούς αντιπολίτευσης και υπουργούς Εξωτερικών και Οικονομίας) στις συνόδους της, με επιδίωξη να τους αφομοιώσει πολιτικά και ιδεολογικά, πράγμα που συνήθως το πετυχαίνει.
Σε συνόδους της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ έχουν προσκληθεί και συμμετάσχει τόσο ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής όσο και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου . «Συνδρομητές» της λέσχης αυτής τα τελευταία χρόνια είναι οι Α. Διαμαντοπούλου από το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Αλογοσκούφης από τη ΝΔ, στους οποίους προφανώς είχαν επενδύσει πολιτικά οι εγκέφαλοι της λέσχης - λανθασμένα, όπως έδειξε η ζωή.
Η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Θ. Πάγκαλος, ο Αντ. Σαμαράς, ο Στ. Μάνος, ο Γερ. Αρσένης έχουν επίσης κατά καιρούς συμμετάσχει σε συνόδους της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, ενώ η συμμετοχή ατόμων όπως ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Τ. Αράπογλου ή ο πρόεδρος του ΟΤΕ Π. Βουρλούμης μάλλον ανησυχίες εγείρει και φωτίζει και ερμηνεύει υπό άλλο πρίσμα ορισμένες επιλογές τους.
ΑΤΥΠΟ ΦΟΡΟΥΜ
Οργανο χάραξης γραμμής των ελίτ
Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, στο περιθώριο των εργασιών της, παρέχει τη δυνατότητα άτυπων διαβουλεύσεων -με στόχο τη χάραξη γραμμής σε ορισμένα θέματα- σε έναν πολύ στενό κύκλο ηγετών που διαφορετικά δεν θα ήταν τόσο εύκολο να βρεθούν όλοι μαζί. Οταν π.χ. έρχονται στην Αθήνα ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο υπουργός Οικονομίας των ΗΠΑ και ο επικεφαλής του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου των ΗΠΑ, μαζί με τον πρόεδρο της Κομισιόν και τον υπουργό Εξωτερικών της Σουηδίας που θα ασκεί την προεδρία της ΕΕ από την 1η Ιουλίου, είναι προφανές πως θα επιχειρήσουν να χαράξουν γραμμή για την παγκόσμια οικονομία και δεν έρχονται για να... ενσωματώσουν τον Γ. Αλογοσκούφη! Κάτι ανάλογο ισχύει, αν έρθουν ο γ.γ. του ΝΑΤΟ και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου.
στις Πέμπτη, Μάϊος 07, 2009

Η ΚΟΥΦΗ ΓΙΑΓΙΑ!!Κάθονται τρεις εξαδέλφες στο σαλόνι και συζητάνε παρουσία της κουφής γιαγιάς τους.
Λέει η πρώτη:
-Κορίτσια διάβασα στο Elle ότι φέτος θα φορεθούν γάντια μέχρι εδώ. Και δείχνει τον καρπό της.
-Εγώ πάλι διάβασα στο Vogue ότι θα φορεθούν μέχρι εδώ λεει η δεύτερη και δείχνει τον αγκώνα.
-Εγώ κορίτσια λεει η Τρίτη μίλησα εχτές με την Λιτσα που δουλεύει για τον Ασλάνη και μου είπε ότι θα φορεθούν μέχρι εδώ. Και δείχνει τον ώμο της.
Οπότε πετάγεται η γιαγιά και λεει:
-Κορίτσια... καλό παιδί να 'ναι και ότι να 'ναι.....

5 Μαϊ 2009
Δεν μπορεί να είναι αλήθεια! Δεν άφησαν την τυφλή να μπει στο εστιατόριο;;;;;;
H καταγγελία είναι επώνυμη και αρκούντως σοκαριστική ! Αν είναι ακριβής, ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου, πρέπει να αλλάξει χώρα! ΣΗΜΕΡΑ !
Το animalpress μας ενημερώνει για ενα σημαντικό θέμα .
Ονομάζομαι Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου, είμαι τυφλή και κάτοχος σκύλου-οδηγού. Ερευνήτρια στο ΙΤΕ Ηρακλείου, υποψήφια διδάκτωρ στην ιατρική σχολή του παν/μίου Κρήτης
και πρόεδρος της Ελληνικής Σχολής Σκύλων-Οδηγών «Λάρα». Ζω στο Ηράκλειο Κρήτης όπου η πρόσβαση του σκύλου-οδηγού επιτρέπεται παντού. Και στην πολιτισμένη υποτίθεται πρωτεύουσα; Σήμερα πρωτομαγιά, θέλησα να πάω με μια φίλη για φαγητό στην ταβέρνα «Καλοζύμη» (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 48, ΧΑΛΝΔΡΙ) που βρίσκεται δίπλα στο πατρικό μου.
Στην είσοδο της ταβέρνας, ο υπεύθυνος μας πληροφόρησε πως απαγορεύονται τα σκυλιά.
Απαντήσαμε ότι, έτσι κι αλλιώς θα τρώγαμε στην αυλή αφού είχε ωραία μέρα. Εκείνος, αντέτεινε πως ο σκύλος απαγορεύεται ακόμα και στην αυλή και πρότεινε να… μας βγάλει ένα τραπέζι στο δρόμο!
Φύγαμε και πήγαμε ακριβώς δίπλα στην ταβέρνα «Ιορδάνης».
Δυστυχώς κι εκεί, η ίδια αντιμετώπιση: ο σκύλος δεν επιτρέπονταν ούτε καν στην αυλή…
Κι ερωτώ τους φίλτατους αναγνώστες:
1. Αξίζει ένας άνθρωπος να φάει στο δρόμο, επειδή βλέπει με τα μάτια ενός σκύλου;
2. Μπορεί ο μάγειρας της εκάστοτε ταβέρνας να μαγειρέψει χωρίς τις κατσαρόλες του;
3. Εάν ήμουν φορέας της γρίπης των χοίρων και πήγαινα να φάω δίχως να πω λέξη θα ήμουν εντάξει;
Το θέμα μας έστειλε το http://www.agroschannel.com/ και το βρήκαμε σε δεκάδες άλλα blogs.
Περισσότερα για την Αννα στο http://www.e-tipos.com/newsitem?id=17824
στις Τρίτη, Μάϊος 05, 2009

Δευτέρα, 4 Μάϊος 2009
Λευκή ψήφος σε...γκρίζο φόντο.
Όταν σπεύδει προκαταβολικά η κυβέρνηση να εκμηδενίσει το πολιτικό μήνυμα του «λευκού», που σχεδιάζουν να ρίξουν στην κάλπη κάποιοι βουλευτές ως έκφραση αποδοκιμασίας των πρακτικών Παυλίδη, χωρίς να διακινδυνεύουν την πλειοψηφία των 151, οι πολίτες αντιλαμβάνονται ένα και μόνο πράγμα: ότι κάποιοι παραμένουν αδιόρθωτοι και αποφασισμένοι. Δυστυχώς, όχι για την αντιμετώπιση της διαφθοράς με τη συνακόλουθη καταδίκη των πολιτικών που εμπλέκονται αλλά και με τη συγκάλυψη των πράξεων και την ατιμωρησία των αυτουργών.
Πέρα από τις όποιες αδυναμίες -και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών πράγματι φάνηκε πως πάσχει στη «φιλοσοφία» του- η διαδικασία της Bουλής ανέδειξε μια ακόμη σοβαρή υπόθεση, που τουλάχιστον χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.
Aυτό είναι το... νόημα της πρότασης για παραπομπή του κ. Παυλίδη στο Eιδικό Δικαστήριο. Mαζί του θα παραπέμπονταν και τα ανεξήγητα των επενδύσεων που έγιναν... κότερα, των μικροποσών λόγω λήθης στον AΦM, των ανθρώπων που έκαναν γκρίζα παιχνίδια στα λιμάνια των άγονων γραμμών.
Tην αλήθεια αυτή αγνόησε η πλειοψηφία της προανακριτικής επιτροπής. Tην αναγνωρίζουν όμως ακόμη και βουλευτές της NΔ, που εισπράττουν επιπλέον τη δυσφορία της κοινής γνώμης ανά την επικράτεια. Mια δυσφορία, που «ερμηνεύει» γιατί η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών εμφανίζεται να γυρίζει την πλάτη στην όλη διαδικασία. Δεν είναι η αδιαφορία τους, είναι η πεποίθηση πως ό,τι και να γίνει, όσες αποκαλύψεις και λογαριασμοί να συζητηθούν στη Bουλή, οι υποθέσεις σκανδάλων θα «κουκουλωθούν». Aυτό άλλωστε πιστεύουν επίσης όταν ερωτώνται οι 8 στους 10 θνητούς αυτής της χώρας. Kαι για την απαξίωση αυτή η κυβέρνηση φέρει σοβαρότατες ευθύνες.
Δεν θέλει να εμφανιστεί η χαμένη της υπόθεσης -και για τον λόγο αυτό μετέρχεται κάθε μέσου. Πρώτα απαξιώνει το «λευκό» ως μια κίνηση βουλευτών που δεν σημαίνει δα και κάτι σπουδαίο. Στη συνέχεια κινδυνολογεί, θεωρώντας τη διαφοροποιημένη ψήφο ως μοχλό κλονισμού της κυβέρνησης, θέτοντας στην ίδια την κοινοβουλευτική της ομάδα εκβιαστικά διλήμματα. Aκόμα, στο παρασκήνιο κάνει το παν για να πείσει τους βουλευτές ότι η απαλλαγή Παυλίδη είναι για το... καλό τους, αφού θα διατηρήσουν την έδρα τους. Eπιπλέον και η πλειοψηφία της NΔ γίνεται λάστιχο στον βωμό των σκοπιμοτήτων, όπως η πρωτοφανής στα χρονικά αποχή από την ψηφοφορία για το Bατοπέδι ή η εκ προοιμίου απόρριψη της πρότασης για νέα προανακριτική για τον κ. Παυλίδη.
Eίναι να μην εδραιώνεται στους πολίτες η αντίληψη, με αυτές τις πρακτικές, ότι η πολιτική είναι μια βρόμικη υπόθεση συμφερόντων και σκοπιμοτήτων; -"Η"-
Αναρτήθηκε από The acrobats στις Δευτέρα, Μάϊος 04, 2009

ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ - Ο άγριος Σεπτέμβρης του 1955
Ξανά στην Κωνσταντινούπολη. Την περασμένη εβδομάδα με αφορμή το 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου, σήμερα με αφορμή την πολυσυζητημένη ταινία της Τομρίς Γκιριτλίογλου «Πληγές του Φθινοπώρου». Πολυσυζητημένη και πολυαναμενόμενη εξαιτίας του θέματός του, ένα θέμα ταμπού για τη γειτονική χώρα, αλλά και στην καθ΄ ημάς αριστερά η οποία φοβάται να αγγίξει τέτοια θέματα μην και κατηγορηθεί για εθνικισμό. Λοιπόν, εάν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, δεν πρέπει να φοβόμαστε να λέμε μερικά πράγματα με το όνομά τους. Και όπως είναι λάθος –κατά την άποψή μου- να αναφερόμαστε σε Βόρεια Κύπρο τη στιγμή που κάτι τέτοιο δεν υφίσταται αλλά υπάρχει εκεί κάτω στρατός κατοχής, έτσι δεν πρέπει να φοβόμαστε να μιλάμε και για τα εγκλήματα εναντίον των ελλήνων της Κωσταντινούπολης. Στο κάτω – κάτω η ακροδεξιά της γειτονικής χώρας ευθύνεται γι’ αυτό, εκείνη υποκίνησε τον όχλο. Η τουρκική αριστερά ήταν εναντίον του εθνικιστικού παραληρήματος. Κάτι τύποι σαν του Γκρίζους Λύκους ή σαν τους «δικούς» μας Χρυσαυγίτες ήταν εκείνοι που ξεκίνησαν το πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλης.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια
Εντάξει δεν πρόκειται ακριβώς για κολόνια. Μάλλον για μια δύσοσμη ιστορία πρόκειται. Αλλά είναι καλό ως σχήμα λόγου. Η κολόνια, λοιπόν, είναι η Κύπρος και από αυτήν ξεκίνησε ο καυγάς. Ερήμην βεβαίως ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, αλλά ποιος τους ρώτησε ποτέ αυτούς;
Το 1954, λοιπόν, ο στρατάρχης Παπάγος –ξέρουμε σε ποια παράταξη ανήκε, έτσι;- ανακίνησε το Κυπριακό ζήτημα. Μαζί με ελληνοκυπριακούς εθνικιστικούς κύκλους έθεσε ζήτημα ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Ε, άλλο που δεν ήθελε η τουρκική κυβέρνηση υπό τον Αντνάν Μεντερές, εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και κάνοντας «το τόσο, τόσο» που λέμε, άρχισε να μιλά για σχεδιασμό σφαγών από τους ελληνοκύπριους εναντίον των τουρκοκυπρίων. Και τότε στήθηκε η προβοκάτσια. Εμείς της αριστερά, γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό, έχουμε πέσει πολλάκις θύματα παρόμοιων πρακτικών. Σκάει που λέτε μια βόμβα στο τουρκικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη και ιδού η αφορμή. Βέβαια, ουδεμία βόμβα υπήρξε, τουλάχιστον ισχύος που να δικαιολογεί το όνομά της ως τέτοια. Ένας αυτοσχέδιος μηχανισμός ήταν, ο οποίος επί πλέον, τοποθετήθηκε από κάποιον Οκτάι Εγκίν από την Κομοτηνή. Ο τυπάκος αυτός μετά από μερικά χρόνια ανταμείφθηκε από τα αφεντικά του και διορίστηκε νομάρχης ή κάτι τέτοιο σε κάποια περιοχή της Τουρκίας.
Το σχέδιο έπιασε. Οι διάφορες «εθνικές» οργανώσεις οι οποίες βρισκόταν σε απευθείας σύνδεση με την κυβέρνηση, με κυριότερη την οργάνωση «Η Κύπρος είναι τουρκική», έβαλαν σε ενέργεια το σχέδιό τους. Ο σύνθημα δόθηκε και τη νύχτα της 6ης προς 7 Σεπτεμβρίου 1955, ο μαινόμενος όχλος ξεχύθηκε στους δρόμους. Είχαν φροντίσει από την προηγούμενη νύχτα να σημαδέψουν με ένα σταυρό τα σπίτια και τα καταστήματα των Ελλήνων για να ξέρουν τι καταστρέφουν! Η μανία του όχλου ήταν τόσο μεγάλη ώστε η κατάσταση ξέφυγε από τους αρχικούς σχεδιασμούς και τελικά η κυβέρνηση αναγκάστηκε να επέμβει και να επιβάλλει στρατιωτικό νόμο.
Μέσα σε μερικές ώρες σκοτώθηκαν 16 (κατ’ άλλους πάνω από 30) Έλληνες, και εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Βιάστηκαν πολλές γυναίκες αλλά και άνδρες, και πολλοί ιερείς, όπως αναφέρει ο συγγραφέας Αζίζ Νεσίν, αναγκάστηκαν να υποστούν περιτομή! 4.348 καταστήματα και 1.004 σπίτια καταστράφηκαν Την ίδια τύχη είχαν 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, 3 εφημερίδες, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 73 εκκλησίες ενώ συλήθηκαν πολλοί τάφοι σε δύο κοιμητήρια καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στη Μονή Μπαλουκλί.
Στις 12 Αυγούστου 2008 η εφημερίδα «Ραντικάλ» έγραψε πως τα γεγονότα είχαν οργανωθεί από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου, μηχανισμό που είχε στηθεί από το ΝΑΤΟ, για την αποτροπή του κομμουνιστικού κινδύνου! Πάντα η ίδια ιστορία… Ο ίδιος ο Μεντερές ισχυρίστηκε σε δηλώσεις του πως το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Πόλης ήταν έργο –μαντέψτε, μπράβο το βρήκατε- των κομμουνιστών!!!
Το 1961 ήρθαν στο φως πολλές λεπτομέρειες για τα τραγικά γεγονότα κατά τη διάρκεια δίκης για εσχάτη προδοσία στην οποία οδηγήθηκε ο ανατραπείς από το στρατό Μεντερές. Ο πρώην πρωθυπουργός καταδικάστηκε σε θάνατο και πέθανε στην αγχόνη. Κάπως έτσι έκλεισε η υπόθεση και οι 100 χιλιάδες έλληνες της πολυεθνικής το 1955 Κωνσταντινούπολης, αριθμούν σήμερα περί τις 2 χιλιάδες μόνον.
Βιβλίο και ταινία
Η Τομρίς Γκιριτλίογλου, με τις «Πληγές του φθινοπώρου», φέρνει τους συμπατριώτες της μπροστά σε γεγονότα που οι νεότεροι αγνοούσαν και οι μεγαλύτεροι είχαν θάψει βαθιά μέσα τους. Φυσικά η επίσημη ιστορία της γείτονος κάνει την πάπια, όπως και οι περισσότερες επίσημες κρατικές ιστορίες, της δικής μας περιλαμβανομένης. Και έρχεται μία σκηνοθέτιδα για να ταράξει ντα νερά και οι γείτονές μας παθαίνουν της ψυχής τους τον τάραχο καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τα Σεπτεμβριανά. Η ταινία σημειώνει μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και πολλοί θεατές ομολογούν πως δεν ήξεραν τίποτε. Και μόνον αυτό το γεγονός εάν πάρουμε υπόψη μας δικαιώνει τη σκηνοθέτιδα για την επιλογή της να γυρίσει αυτήν τη συγκεκριμένη ταινία. Κεντρικός ήρωας είναι ο Μπεχτσέτ, ένας νεαρός εθνικιστής, γιος του Καμίλ Εφέντι, ενός πλούσιου με διασυνδέσεις στον κρατικό μηχανισμό. Αρραβωνιασμένος με την Νεμίκα, ερωτεύεται μια κοπέλα που μένει απέναντί του, μια ελληνίδα πόρνη, την Έλενα. Ο Μπεχτσέτ είναι μπλεγμένος με μια εθνικιστική οργάνωση και ο αγαπημένος του φίλος, ο Σουάτ, που είναι αριστερός, προσπαθεί να τον απομακρύνει. Όμως οι σύντροφοι του Μπεχτσέτ, οι οποίοι δεν γουστάρουν τη φιλία του με τον Σουάτ αλλά ούτε τη σχέση του με την ελληνίδα, ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου τον πρώτο και τον συμβουλεύουν να διακόψει με την κοπέλα. Όλα συμβαίνουν ενώ προετοιμάζεται το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Πόλης. Και καθώς ο έρωτας μεταξύ της Ελένης και του Μπεχτσέτ δυναμώνει ξεσπά η βία. Τα σπίτια λεηλατούνται, άνθρωποι ξυλοκοπούνται και βιάζονται, κάποιοι σκοτώνονται. Και μέσα σε όλα αυτά ένας έρωτας ο οποίος αγωνίζεται να επιβιώσει.
Ακαδημαϊκή σκηνοθεσία, αλλά εξαιρετική αναπαράσταση της εποχής και ρεαλιστική αναπαράσταση των γεγονότων με στερεή αφηγηματική δομή. Η προσέγγιση της Γκιριτλίογλου ε/ίναι νηφάλια, προσεγμένη και γίνεται με εντιμότητα. Και φυσικά παίρνει ξεκάθαρη θέση εναντίον του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας, τοποθετώντας τους ήρωές της μέσα στα γεγονότα και επικεντρώνοντας σε αυτά. Εδώ ξεφεύγει από το βιβλίο «Φθινοπωρινός πόνος» του Γιλμάς Καρακογιουνλού, ο οποίος δίνει έμφαση στην ερωτική ιστορία και τοποθετεί τους ήρωές τους απλά μέσα στα γεγονότα. Άλλωστε η ηρωίδα του Καρακογκιουνλού δεν είναι ελληνίδα αλλά Εβραία και ονομάζεται Εστέρ. Η Γκιριτλίογλου κάνει την Εστέρ, Ελένη επειδή αυτό εξυπηρετεί την ιστορία της. Κι ακόμη «εφευρίσκει» και τον Σουάτ, τον κομμουνιστή φίλο του Μπεχτσέτ, ο οποίος δεν υπάρχει στο βιβλίο. Με όλα αυτά η ταινία είναι κάτι διαφορετικό από το βιβλίο. Είναι μια ταινία πολιτική, με ξεκάθαρη άποψη και σαφείς διαθέσεις και προσανατολισμό, ενώ το βιβλίο περιορίζεται σε μία περισσότερο κοινωνιολογική προσέγγιση με μεγάλη δόση μελοδράματος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο συγγραφέας, περνά τα γεγονότα εξ απαλών ονύχων κάτι που δικαιολογείται και από την ιδιότητα του βουλευτή του Κόμματος της Μητέρας πατρίδας. Από την άλλη η σκηνοθέτιδα παίρνει το βιβλίο ως βάση και το «βλέπει» με τι δική της οπτική. Μια οπτική που μοιάζει με τι δική μας και δεν είναι εκείνη που ασπάζεται το τουρκικό κατεστημένο. Άλλωστε εμείς είμαστε με τους τούρκους και όχι με το κατεστημένο.
Ας μην προσπεράσουμε την ταινία. Αξίζει να μας απασχολήσει περισσότερο από το χρόνο που χαλαλίσατε για να διαβάσετε μια σελίδα εφημερίδας.
Η ΕΠΟΧΗ 3 Μαϊου 2009

Κέρδισε τον μαραθώνιο και με τη φήμη του νικητή συγκέντρωσε χρήματα για την πεινασμένη Ελλάδα του Εμφυλίου
«Το 1946 ο πατέρας μου ήταν η Ελλάδα»
Ο άθλος του μαραθωνοδρόμου Στέλιου Κυριακίδη στη Βοστώνη
ΤουΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 2 Μαΐου 2009
«Αν τρέξω με δύο επτάρια θα είμαι διπλά τυχερός», είπε στους διοργανωτές ο Στέλιος Κυριακίδης, ο οποίος επέλεξε να τρέξει με το νούμερο «77», γιατί το επτά ήταν ο τυχερός αριθμός των αρχαίων Ελλήνων. Ο γιος του Δημήτρης Κυριακίδης επισκέπτεται τους μαραθωνίους σε όλο τον κόσμο και προσπαθεί να κρατήσει τη μνήμη του πατέρα του ζωντανή
Λίγο πριν από την εκκίνηση μετρούσες τα κόκαλα στον θώρακά του. Ξερακιανός, εύθραυστος, χλωμός, θα ξεκινούσε μια κούρσα που θα έσωζε μια χώρα ή θα του στοίχιζε τη ζωή. Στους δρόμους της Βοστώνης όμως το 1946 ο Στέλιος Κυριακίδης κατάφερε άθλο μοναδικό. Κέρδισε τον μαραθώνιο και με τη φήμη του νικητή συγκέντρωσε χρήματα για την πεινασμένη Ελλάδα του Εμφυλίου. Κάποτε η ιστορία του διδασκόταν στα γυμνάσια. Σήμερα ο γιος του, Δημήτρης Κυριακίδης, επισκέπτεται τους μαραθωνίους του κόσμου και προσπαθεί να κρατήσει την ανάμνηση του πατέρα του ζωντανή.
Ήταν χρόνια Εμφυλίου. Σκότωνε ο αδερφός τον αδερφό, ο συγγενής τον συγγενή, ο φίλος τον φίλο. Στον δρόμο της Αθήνας ο κόσμος πέθαινε. Μάζευαν τα πτώματα με τα κάρα. Ο πατέρας μου δεν άντεχε. Ήθελε να κάνει κάτι. Το μόνο που ήξερε καλά ήταν να τρέχει. Είχε δυνατά πόδια και μεγάλη καρδιά. Έτσι αποφάσισε να αγωνιστεί στη Βοστώνη, στον μαραθώνιο. Για να νικήσει και να βοηθήσει την πατρίδα του.
Ο πατέρας μου, Στέλιος Κυριακίδης, ανήκε στην ελληνική ντριμ τιμ του στίβου. Στη φουρνιά που από το 1933 μέχρι το 1940 σάρωνε στους αγώνες. Στα χρόνια της Κατοχής οι προπονήσεις όμως είχαν σταματήσει. Ο βαλκανιονίκης Γρηγόρης Λαμπράκης, άλτης του μήκους και συναθλητής του πατέρα μου, είχε οργανώσει μια ομάδα που λεγόταν Σύνδεσμος Ελλήνων Αθλητών. Με πρόφαση τον αθλητισμό όλα τα μέλη συγκεντρώνονταν κρυφά και κατέστρωναν σχέδια επαναστατικά.
Έκρυβε συμμάχους
Ένα απόγευμα του ΄43 οι γονείς μου βγήκαν για περίπατο στο Χαλάνδρι. Την προηγούμενη μέρα η τοπική Αντίσταση είχε σκοτώσει έναν Γερμανό. Οι δυνάμεις κατοχής συνέλαβαν 50 άνθρωποι που βρίσκονταν στον δρόμο, για να τους εκτελέσουν. Ανάμεσά τους και τον πατέρα μου. Όταν οι Γερμανοί ζήτησαν από τους Έλληνες τις ταυτότητές τους, ο πατέρας μου έδειξε την ολυμπιακή διαπίστευσή του από το ΄36. Ο αξιωματικός υπηρεσίας έτυχε να είναι μαραθωνοδρόμος. Ελευθέρωσε τον πατέρα μου και τον έδιωξε. Οι άλλοι 49 δεν γλίτωσαν.
Μια άλλη φορά, όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στο σπίτι μας, βρήκαν ένα άλμπουμ με φωτογραφίες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Στην πρώτη σελίδα ήταν ο Χίτλερ.
“Χάιλ Χίτλερ!” είπαν και εξαφανίστηκαν. Έτσι εδόθη εντολή να μην πηγαίνει κανείς στο σπίτι του Κυριακίδη. Από τότε ο πατέρας μου έκρυβε στο υπόγειό μας τους συμμάχους που έπεφταν με τα αλεξίπτωτα και έφευγαν αργότερα στην Αίγυπτο.
Στα χρόνια της Κατοχής όμως ο πόνος του πατέρα μου για την πληγωμένη πατρίδα του μεγάλωνε. Έπρεπε να προσφέρει. Μοναδική οδός η νίκη στη Βοστώνη. “Είσαι τρελός”, του είπε η μητέρα μου όταν της αποκάλυψε το σχέδιό του. “Έτσι κοκαλιάρης όπως είσαι θα πεθάνεις!”. Ο πατέρας μου δεν το έβαζε κάτω. Πούλησε το ραδιόφωνο, την κουζίνα, τα έπιπλα στη μαύρη αγορά για να φύγει στην Αμερική.
“Μην ανησυχείς”, είπε στη μητέρα μου. “Θα κερδίσω και θα σου αγοράσω άλλα”.
Φώναξε «For Greece!» στον τερματισμό
Στην Αμερική τον παραλαμβάνουν οι Έλληνες της Βοστώνης. Τον ταΐζουν με τα καλύτερα μπον φιλέ για να παχύνει. Να νιώσει άνθρωπος. Την ημέρα του αγώνα τον εξετάζει ένας γιατρός στην εκκίνηση του μαραθωνίου. “Δεν θα τρέξεις”, του λέει. “Θα πεθάνεις στον δρόμο. Δεν έχεις δυνάμεις”. Ο πατέρας μου πεισμώνει. Υπογράφει μια υπεύθυνη δήλωση και μπαίνει στον αγώνα.
Επιλέγει να τρέξει με το νούμερο “77” γιατί το επτά ήταν ο τυχερός αριθμός των αρχαίων Ελλήνων. “Αν τρέξω με δύο επτάρια, θα είμαι διπλά τυχερός”, λέει στους διοργανωτές. Ξεκίνησε τον αγώνα φοβισμένος.
Χωρίς σπατάλες. Χιλιόμετρο χιλιόμετρο ανέβαινε. Πλησιάζει τον φημισμένο δρομέα Τζόνι Κέλι στα τελευταία ανηφόρια της διαδρομής. Τον περνάει και κερδίζει με 2 ώρες και 29 λεπτά. Στον τερματισμό φώναξε “For Greece!” (“Για την Ελλάδα!”). Στο χέρι του κρατούσε σφιχτά ένα χαρτί.
“Ή ταν ή επί τας”, έγραφε απ΄ τη μια. “Νενικήκαμεν!” διάβαζες στην άλλη. Οι ομάδες στίβου της Αμερικής του προσέφεραν χρήματα για να γίνει επαγγελματίας. Το Χόλιγουντ θέλησε να τον κάνει ηθοποιό. Ο πατέρας μου αρνήθηκε. Ήθελε να συγκεντρώσει βοήθεια για την Ελλάδα.
Ξεκίνησε μια καμπάνια στις κοινότητες των ομογενών. Μάζεψε 250.000 δολάρια και έστειλε στην Ελλάδα βοήθεια που ονομάστηκε “Πακέτο Κυριακίδη”.
Στην Αθήνα τον υποδέχτηκαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Το 1946 ο Κυριακίδης ήταν η Ελλάδα. Η πρώτη χαρμόσυνη είδηση. Εκείνο το βράδυ φωταγωγήθηκε η Ακρόπολη. Πρώτη φορά μετά το ΄40.
Μετά την απόσυρσή του από τους στίβους ο πατέρας μου αφιέρωσε τη ζωή του στους συνανθρώπους του. Μάζευε παιδιά των φαναριών, τους αγόραζε ρούχα, παπούτσια, φαγητό και τα έγραφε σε σχολεία. Χτυπούσε πόρτες σπιτιών για να πείσει γονείς να στείλουν τα παιδιά τους στο γυμναστήριο. Βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη.
Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας η Οργανωτική Επιτροπή έψαχνε πρότυπα για τον εθελοντισμό. Τους είπα την ιστορία του πατέρα μου. Αδιαφόρησαν. Θεώρησαν ότι ακριβοπληρωμένοι τραγουδιστές και ποδοσφαιριστές ήταν καλύτερα μοντέλα για τους νέους.
Κάποτε, η περιπέτεια του πατέρα μου διδασκόταν στα γυμνάσια της χώρας. Σήμερα έχει ξεχαστεί. Δεν είναι απλά κομμάτι της ζωής μου. Είναι μέρος της ιστορίας μας.