Ξηροί καρποί και αποξηραμένα φρούτα: Ποια είδη «εμβολιάζουν» το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας από ιούς

(Αρχικό κείμενο 13/3/2020 15:08) Mία κατηγορία τροφών ενισχύει άκρως αποτελεσματικά το ανοσοποιητικό σύστημα και το κάνει πολύ πιο ανθεκτικό σε πάσης φύσεως ιώσεις της κατηγορίας του κορωνοϊού: Αυτοί είναι οι ξηροί καρποί και τα αποξηραμένα φρούτα, όπως και τα συγκεκριμένα φρούτα προ της ξήρανσής τους.

Γιατί;

Σκεφτείτε το ανοσοποιητικό σας σύστημα σαν τους φρουρούς του οργανισμού σας. Το ανοσοποιητικό σύστημα σας παρέχει προστασία ενάντια σε κάθε «ξένο οργανισμό» (π.χ. βακτήρια, ιούς, κορονωϊούς, παράσιτα ή μύκητες) που μπορεί να εισέλθει στο σώμα σας και να σας προκαλέσει ζημιά.

Βασικό ρόλο στην άμυνα του οργανισμού παίζουν -μεταξύ άλλων- τα λευκά αιμοσφαίρια και ορισμένες ουσίες των τροφών που είναι απαραίτητες για τις λειτουργίες που συνδέονται με αυτά.

Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα τεράστιο δίκτυο οργάνων, πρωτεϊνών και κυττάρων, όπως το δέρμα, ο μυελός των οστών, το αίμα και ο ιστός του βλεννογόνου, που ενώνουν τις δυνάμεις τους για να διακρίνουν τα υγιή κύτταρα από τα όχι και τόσο υγιή.

Όταν ένα μικρόβιο μπαίνει στο σώμα σας, το ανοσοποιητικό σας σύστημα λαμβάνει σήματα ότι κάτι δεν πάει καλά. Έτσι, ανταποκρίνεται στέλνοντας λευκά αιμοσφαίρια (ή κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος) – την πρώτη γραμμή άμυνας του σώματός σας – για να επιτεθεί και να καταστρέψει οτιδήποτε ερμηνεύει ως επικίνδυνο.

Με εξαίρεση την βιτμίνη C που δεν επιβιώνει της ξήρανσης, τα αποξηραμένα φρούτα διατηρούν τα λοιπά θρεπτικά συστατικά τους.



Πώς θα ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα;Κατ'αρχήν με βιταµίνες Β12, Β6 και φυλλικό οξύ. Πού τις βρίσκουμε; Καταναλώνοντας ξηρούς καρπούς και δημητριακά!

Και όχι μόνο: Το Μαγνήσιο εντοπίζεται στα δημητριακά ολικής άλεσης και τους ξηρούς καρπούς

Το Σελήνιο, βρίσκεται στους ξηρούς καρπούς και τα δημητριακά ολικής άλεσης

Ο Σίδηρος στους ξηρούς καρπούς σε αφθονία και στα δημητριακά ολικής άλεσης

Ωμέγα 3 λιπαρά οξέα: Εντοπίζεται κυρίως στους ξηρούς καρπούς

Επίσης εγάλες ποσότητες λοιπών θρεπτικών συστατικών που περιέχονται στους ξηρούς καρπούς, όπως: Αντιοξειδωτικά, όπως οι βιταμίνες A, C, E και το σελήνιο, συστατατικά τα οποία δεσμεύουν τις ελεύθερες ρίζες, οι οποίες εισέρχονται στον οργανισμό ή παράγονται από αυτόν, κάνοντας τα κύτταρα πιο ευάλωτα σε λοιμώξεις και ιώσεις.

Ποιους ξηρούς καρπούς;

- Φουντούκια. Πολύ περιεκτικά σε βιταμίνη Ε και ψευδάργυρο, ουσίες κλειδί για το ανοσοποιητικό σύστημα. Καλό είναι να τρώγονται μαζί με κάποια πηγή βιταμίνης C.

- Αμύγδαλα. Είναι πλούσια σε βιταμίνη Ε.

Αλλά και αποξηραμένα φρούτα, όπως:

- Σταφίδες: Έχουν πολλαπλάσιες ποσότητες αντιοξειδωτικών και Βιταμίνης C από τα άλλα ξερά φρούτα.

- Ακτινίδια: Φρέσκα περιέχουν μεγαλύτερη ποσότητα Βιταμίνης C και φυτικών ινών από τα πορτοκάλια, αλλά και τα αποξηραμένα διατηρούν σημαντικό μέρος των

- Ανανάς: Φρέσκος και αποξηραμένος

- Παπάγια: Περιέχει σημαντικά ένζυμα, βρομελίνη και παπαΐνη αντίστοιχα τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες

- Χυμός ροδιού: Το ρόδι και ο χυμός του είναι πλούσια σε βιταμίνη C, απαραίτητο συστατικό για την άμυνα του οργανισμού

Δείτε τις κατηγορίες των ξηρών καρπών και φρούτων εδώ.

ΠΗΓΗ:https://www.pronews.gr

Το γάλα αμυγδάλου ΔΕΝ σκοτώνει τις μέλισσες

Απαντήσεις στις φήμες, ότι το γάλα αμυγδάλου δολοφονεί δισεκατομμύρια μέλισσες, δίνουν η βοτανολόγος Louise Amvrosia και ο καθηγητής Αυγερινός Γεωργόπουλος με σχετικό άρθρο τους.

Αναλυτικά το άρθρο τους:

Κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες ένα άρθρο που προσπαθεί να μας πείσει πως το γάλα αμυγδάλου δολοφονεί δισεκατομμύρια μέλισσες και εξηγεί πως αυτό συμβαίνει επειδή έχει γίνει μόδα, κυρίως από τους vegan αλλά όχι μόνο, να πίνουν ροφήματα αμυγδάλου.

Για να ανταπεξέλθουν οι καλλιεργητές στην μεγάλη ζήτηση των αμυγδάλων χρησιμοποιούν ζιζανιοκτόνα. Ένα από αυτά είναι η γλυφοσάτη το γνωστό Round up.

Και τώρα έρχονται να μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα για την κατανάλωση αμυγδάλων;
Ας μην ξεγελαστούμε, δεν φταίμε εμείς που καταναλώνουμε γάλα αμυγδάλου για τη θανάτωση των μελισσών. Ας τοποθετήσουμε την ευθύνη εκεί που ανήκει.

Τα φυτοφάρμακα σκοτώνουν τις μέλισσες.

Το glyphosate, το κύριο συστατικό του Roundup, σκοτώνει τις μέλισσες. Η Monsanto, εταιρεία που ανήκει στην Bayer, η οποία κατασκευάζει και πωλεί το Roundup, σκοτώνει τις μέλισσες. (Το Roundup προκαλεί επίσης καρκίνο στους ανθρώπους.) Σε αυτά τα ψεκασμένα δέντρα χρησιμοποιούν τις μέλισσες ως επικονιαστές για να αυξηθεί η παραγωγή τους.

Στις περισσότερες χώρες οι αγρότες πληρώνουν μελισσοκόμους ώστε να πάνε τα μελίσσια τους στα χωράφια τους και να αυξηθεί η παραγωγή τους με την επικονίαση των μελισσών. Σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου οι γεωργοί διώχνουν τους μελισσοκόμους. Τα χρήματα είναι πολλά περισσότερα από την πώληση μελιού αλλά πεθαίνει περίπου το 30% των μελισσών. Τα αμύγδαλα είναι στην κορυφή των ξηρών καρπών εξαιτίας των ιδιοτήτων τους.

Πώς λοιπόν μπορούν οι αμυγδαλιές να βλάψουν τις μέλισσες;

Δεν τις βλάπτουν οι αμυγδαλιές αλλά τα ζιζανιοκτόνα που τις ψεκάζουν σκοτώνουν τις μέλισσες. Όπως σκοτώνουν και την υγεία των ανθρώπων που θα καταναλώσουν αυτά τα αμύγδαλα. Αντί να κατηγορούν δέντρα θα έπρεπε να καταργήσουν αυτά τα ζιζανιοκτόνα και οι αγρότες να ψάξουν για πιο φυσικούς τρόπους.  Να ανακαλύψουν το μοντέλο της φυσικής καλλιέργειας (ή καλύτερα να επιστρέψουν σε αυτό). Άραγε πόσοι έχουμε σκεφτεί την καταστροφή στα οικοσυστήματα από τη μανία της μονοκαλλιέργειας;

Ας σκεφτούμε αντί για μια τεράστια έκταση με ένα μόνο είδος (π.χ ελαιόδεντρα ή αμυγδαλιές) , με το φρεζαρισμένο έδαφος και την πληθώρα ζιζανιοκτόνων που έχει ραντιστεί άπειρες φορές να συνυπήρχαν όλα τα είδη:

δέντρα, θάμνοι, πόες, αναρριχώμενα, επίγεια και υπόγεια φυτά, λαχανικά, βότανα, λουλούδια, μανιτάρια, δασικά, μελισσοκομικά και καλλωπιστικά φυτά, λιμνούλες, βραχάκια, σαπισμένοι κορμοί, πουλιά, έντομα, σαύρες, μικρά θηλαστικά, σκαθάρια, σκουλήκια και πληθώρα άλλων οργανισμών.

Όλα αυτά σε ειρηνική συνύπαρξη θα συντελέσουν στη διατήρηση ενός ισορροπημένου και πλούσιου βιότοπου, που κάθε χρονιά θα γινόταν  όλο και πιο γόνιμος, όλο και πιο θελκτικός για νέους επισκέπτες και μόνιμους κατοίκους!

Και κάποιοι θα ρωτήσουν: πως θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των ασθενειών και των εντόμων;

Το περιβάλλον που δεν χρειάζεται να επέμβουμε με χημικά είναι αυτό με τη μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων (βιοποικιλότητα). Η γεωπονική των εταιρειών και των φαρμάκων δεν έχει σχέση με την ελεύθερη έρευνα για το καλό της ανθρωπότητας. Η αρμονία είναι βασική στη φύση, στις ανθρώπινες σχέσεις. Άλλωστε ας μη λησμονούμε: “τα πάντα με σοφία εποίησε” .

Οι μεγάλες όμως εταιρίες, που παράγουν τα υβρίδια και τα αντίστοιχά τους ζιζανιοκτόνα, για μια ακόμη φορά μετακύλησαν την ευθύνη. Δημιούργησαν ενοχές. Και αυτό θα συνεχιστεί μέχρι να σταματήσουμε να το δεχόμαστε και να κατηγορούμε τον εαυτό μας. Πρέπει να αρχίσουμε να βάζουμε την ευθύνη για την καταστροφή του περιβάλλοντός μας στους πραγματικούς ενόχους, τις εταιρείες που εκτιμούν το κέρδος τους πάνω από οτιδήποτε άλλο.

Δε σκοτώνουν λοιπόν τα δέντρα τις μέλισσες, αλλά το πάθος για χρήμα. Οφείλουμε όλοι να αντιδράσουμε. Για τη βιοποικιλότητα. Για καλύτερη ποιότητα ζωής. Για τις μέλισσες που είναι πολύτιμες για το μέλλον του πλανήτη.

Το είδαμε εδώ:https://artemidanews.gr

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΛΗΝΑΣ!

Αναλογιστήκατε ποτέ πόσο βαρύνει στους ώμους του Έλληνα ο απροσμέτρητος πλούτος της αρχαίας κληρονομιάς;
Στο κείμενο που ακολουθεί επιδιώκεται μια πρώτη προσέγγιση του τεράστιου θέματος η οποία άπτεται σίγουρα κάποιων εξαιρετικά ευαίσθητων χορδών του ψυχισμού μας.
Γεννήθηκα ‘Ελληνας. Τι σημαίνει αυτό; Έλληνας σημαίνει βέβαια πολλά, αλλά εδώ θα εξετάσουμε την έννοια από την οπτική του φυσικού αποδέκτη μιας γιγάντιας κληρονομιάς. Της σημαντικότερης πολιτισμικής κληρονομιάς της παγκόσμιας ιστορίας.

Με αυτή την έννοια εγώ ο Έλληνας και όλοι οι συμπατριώτες και συμπατριώτισσές μου, Ελληνίδες και Έλληνες, είμαστε όλοι συγκληρονόμοι του απροσμέτρητου πλούτου τον οποίο μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας….
Τι απομένει λοιπόν;
Μα τι άλλο;
Η πράξη της αποδοχής της αρχαίας κληρονομιάς – με τη νομική έννοια του όρου – και οι συνέπειές της.
Διότι εάν αποδεχθώ την κληρονομιά των προγόνων μου τότε θα πρέπει να φανώ αντάξιός της.
Δηλαδή:
Οφείλω να μοιάσω στους προγόνους μου.
Οφείλω να γίνω ήρωας και ημίθεος όπως εκείνοι.
Οφείλω να γίνω μέγας εραστής της πατρίδας μου.
Οφείλω να τιμώ τον Έρωτα.
Οφείλω να θεωρώ κάθε αντιληπτή εκδήλωση της Μητέρας Φύσης ως Θεό και Θεά.
Οφείλω να τιμώ τους Αθάνατους Έλληνες Θεούς.
Οφείλω να ασχολούμαι διαρκώς με τα κοινά.
Οφείλω να διδαχθώ από τον πλούτο της ελληνικής φιλοσοφίας και να επιλέξω ποια από τις πολυποίκιλες εκφράσεις της με ικανοποιεί περισσότερο, ποιες από αυτές μπορώ να συνδυάσω καλύτερα και πως μπορώ να διαμορφώσω και να εισηγηθώ τη νέα δική μου φιλοσοφία και να την εφαρμόσω στην πράξη.
Οφείλω να γίνω μέγας εξερευνητής του σύμπαντος κόσμου.
Οφείλω να υιοθετήσω κάθε αξία των προγόνων μου αλλά και να διδαχθώ από τα σφάλματά τους.
Οφείλω να γνωρίζω ότι ο Χρυσούς Αιώνας υπήρξε ανθρώπινο επίτευγμα και στο χέρι μου είναι να τον ξανακάνω πραγματικότητα.
Οφείλω να διδάξω τους νέους την αγάπη για την Ελλάδα και την Ελληνική Παιδεία.
Οφείλω να ξανακάνω την Ελλάδα αυτό που ήταν κατά την εποχή της δόξας των προγόνων μου: το Φως της Οικουμένης!..

Έλληνας είναι όποιος μετέχει της Ελληνικής Παιδείας.
Και τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι αγαπώ αυτό τον τόπο.
Σημαίνει ότι υπερασπίζομαι αυτόν τον τόπο.
Σημαίνει ότι μελετώ με πάθος τα αρχαία συγγράμματα, τους καρπούς της νόησης των προγόνων μου.
Σημαίνει ότι τιμώ τους Θεούς των προγόνων μου, τουλάχιστον ως ιδανικά πρότυπα ελεύθερων, ωραίων, ερωτικών και δημιουργικών Ανθρώπων.
Σημαίνει ότι σέβομαι απεριόριστα τη Μητέρα Φύση, τόσο το φυσικό περιβάλλον όσο και τη φύση του σώματός μου.
Σημαίνει ότι αγαπώ την καλλιέργεια του σώματος και του πνεύματος.
Σημαίνει ότι επιθυμώ να ζω για πάντα ελεύθερος.
Σημαίνει ότι αγαπώ, σέβομαι και υπερασπίζομαι τη ζωή.
Σημαίνει ότι αγαπώ χωρίς διακρίσεις όλους τους άλλους λαούς τους κόσμου και – εάν το επιθυμούν – τους διαφωτίζω με τις γνώσεις μου, και – εάν διαθέτουν αξιόλογα πράγματα – τα υιοθετώ.
Σημαίνει ότι αναγνωρίζω τον Έρωτα ως υπέρτατο δημιουργικό Θεό και συμπεριφέρομαι ερωτικά προς τους πάντες και τα πάντα.
Σημαίνει ότι χρησιμοποιώ τη Λογική ως εργαλείο επεξεργασίας κάθε γνώσης και κάθε πληροφορίας με πλήρη ωστόσο συνείδηση της σχετικότητας της.
Σημαίνει ότι επιδιώκω δια της Φιλοσοφίας τη γνώση του Σύμπαντος Κόσμου,
τη γνώση του Εαυτού μου,
τη γνώση της κοινωνίας και υιοθετώ αρχές που ταιριάζουν στη Φύση μου και εξυπηρετούν τη συνέχιση της Ζωής.
Σημαίνει ότι ασχολούμαι περισσότερο με τις κοινές παρά με τις ιδιωτικές υποθέσεις.
Σημαίνει ότι θεωρώ τη Δημοκρατία ως το ιδανικότερο σύστημα συμβίωσης πολιτισμένων ελεύθερων ανθρώπων.
Σημαίνει ότι αγαπώ τις καλές τέχνες και προσπαθώ να είμαι καλλιτέχνης στον καθημερινό μου βίο. Διότι η τέχνη κρύβει τα κλειδιά της Επικοινωνίας με τον κόσμο πέρα από τα όρια της Λογικής.

Γεννήθηκα Έλληνας.
Είμαι από τη φύση και την παιδεία μου ελεύθερος.
Δεν θέλω να είμαι δούλος κανενός.
Ούτε του Θεού.
Δεν είναι Θεός όποιος με θέλει δούλο του.
Εγώ σαν Έλληνας μπορώ, εάν θέλω, να μην πιστεύω σε κανέναν Θεό.
Τόσο η Φύση όσο και η Παιδεία μου το επιτρέπουν.
Μπορώ ακόμη, με τον καλλιεργημένο νου και το ευαίσθητο συναίσθημά μου να αποδεχθώ την ύπαρξη των θεών.
Των Αθάνατων Ελλήνων Θεών.
Αλλά δεν είμαι δούλος τους. Ούτε αυτοί είναι αφέντες μου.
Οι Έλληνες Θεοί είναι φίλοι και συμπαραστάτες μου.
Διότι η αρχαία παράδοση μας διδάσκει ότι τούτη είναι η κολακευτικότερη προσφώνηση προς έναν Έλληνα Θεό: «Φίλε!»
«Φίλε Ζευ», «Φίλη Αθηνά», «Φίλε Απόλλω», «Φίλη Αφροδίτη!..»
Για μένα, λοιπόν, τον Έλληνα άνθρωπο, οι Θεοί και οι Θεές είναι οι φίλοι και οι φίλες μου.
Είναι Θεοί στην πλειοψηφία τους ορατοί και άμεσα αντιληπτοί.
Είναι οι φυσικές δυνάμεις του Σύμπαντος Κόσμου.
Του Έξω κόσμου και του Έσω κόσμου. Του ορατού και του αόρατου.
Είναι ακόμη η τάξη του Σύμπαντος Κόσμου γεννημένη μέσα από τους ίδιους τους νόμους της Φύσης και του πρωταρχικού Χάους. Διότι εκεί κατατείνουν σήμερα όλες οι μαθηματικές θεωρίες περί Χάους. Από την ίδια του τη Φύση το Χάος, και ενώ τείνει διαρκώς προς την αταξία, παράγει τελικά την τάξη του Σύμπαντος Κόσμου.
Θεματοφύλακες της τάξης του Σύμπαντος Κόσμου είναι οι Θεοί των Ελλήνων.
Τη δράση τους την ιστορεί η Ελληνική Μυθολογία. Η υπέρτατη συνάθροιση αιώνιων αληθειών.
Βρείτε μου έναν Ελληνικό Μύθο χωρίς νόημα.
Δείξτε μου έναν Ελληνικό Μύθο χωρίς αλήθεια.
Αναφέρτε μου έναν Ελληνικό Μύθο χωρίς ουσία.
Ο Μύθος λέει την Αλήθεια.
Και μάλιστα την λέει τρυφερά, απαλά, χαριτωμένα, ηδονικά, διότι ο μυθοπλάστης αγαπάει τον συνάνθρωπό του και του μιλάει για τους φίλους του, τους Θεούς και τις Θεές και τις ιδιότητές τους.
Φυσικές δυνάμεις, λοιπόν, είναι οι Έλληνες Θεοί; Όχι μόνον. Είναι και επιστημονικές αλήθειες. Κι επάνω απ’ όλα είναι φυσικές συνθήκες, χάρη στις οποίες υπήρχε, υπάρχει και θα θα υπάρχει πάντοτε ο Κόσμος.
Ο Κόσμος τον οποίο κανένας δεν τον έφτιαξε ποτέ, αλλά πάντοτε υπήρχε, πάντοτε υπάρχει και πάντοτε θα υπάρχει, όπως μα δίδαξε ο σοφότατος πρόγονός μας, ο Ηράκλειτος:

ΚΟΣΜΟΝ ΤΟΝ ΔΕ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΑΠΑΝΤΩΝ
ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΘΕΩΝ ΟΥΤΕ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ
ΑΛΛ ΗΝ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΣΤΙΝ ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ ΠΥΡ ΑΕΙΖΩΟΝ
ΑΠΤΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΒΕΝΝΥΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ

Τούτο τον κόσμο, τον ίδιο για όλους,
ούτε κανείς θεός ούτε άνθρωπος έπλασε
αλλά ήταν, είναι και θα είναι πυρ ζωντανό αιώνιο
που με μέτρο ανάβει και με μέτρο σβήνει.

Ωραία όλα αυτά. Αλλά η ζωή; Η καθημερινή ζωή; Η κοινή μικρή και ασήμαντη – όπως νομίζουν αρκετοί – ζωούλα μας; Τι γίνεται μ’ αυτήν; Ποιος τελικά είναι ο ρόλος των Ελλήνων Θεών στην καθημερινή μας ζωή;
Αρκεί λιγάκι να ξεπλύνουμε τη θολούρα από το βλέμμα και…
Ιδού η Θεά Εστία που φροντίζει το σπιτικό μας.
Ιδού η Θεά Ήρα που φροντίζει την οικογένειά μας.
Ιδού η Θεά Αφροδίτη που ομορφαίνει και αναπαράγει τη ζωή μας.
Ιδού ο Θεός Ερμής, που αποκαλύπτει τις αλήθειες, που συμβάλλει ως Κερδώος στην επιβίωση, που διδάσκει ως Μέγιστος Αγγελιαφόρος ότι μια είναι η ουσία του πλούτου: η πληροφορία.
Και ιδού ο ικανός τεχνίτης, ο Θεός Ήφαιστος, που κάνει πιο άνετη τη ζωή μας.
Και ιδού ο μεγάλος πολεμιστής, ο Θεός Άρης, που υπερασπίζεται τα κεκτημένα μας.
Και ιδού ο Θεός Ζευς που γονιμοποιεί ως Όμβριος τους κόλπους της Μητέρας Γης.
Και ιδού η Θεά Δήμητρα, που τίκτει άφθονους τους βρώσιμους καρπούς, συνθήκη αναγκαία και καθημερινή για την δική μας επιβίωση.
Και ιδού η πάνσοφη νικηφόρα στρατηγός, η Θεά Αθηνά, που καλύπτει υπό την αιγίδα Της, την καλλιέργεια της γνώσης.
Και ιδού οι Μούσες που αναπτύσσουν τις τέχνες και τις επιστήμες.
Και ιδού ο Διόνυσος, ο Διγενής, που μας διδάσκει την ευφορία του οίνου, την μέθεξη του θεάτρου και το μυστικό της μακροβιότητας με την διπλή του γέννηση.
Και ιδού ο Μέγας Παν…
Και ιδού και ιδού και ιδού…

Αρκεί και μόνον να στοχαστούμε του Αθάνατους φίλους μας κι αμέσως ομορφαίνει η ζωή μας. Αποκτά και πάλι ό,τι της ανήκει. Νόημα και ουσία. Αρκεί και μόνο να αφηγηθούμε ένα μύθο ελληνικό και ιδού αναπαύεται η ψυχή μας.
Και τι είναι η ψυχή μας;
Αναμφίβολα η απόγονος της Θεάς Ψυχής η οποία πέρασε τα μύρια βάσανα για χάρη της λατρείας του Έρωτα, ώσπου τον ξαναβρήκε, σμίξανε και ως αθάνατο ζευγάρι πλέον επάνω στον Όλυμπο γέννησαν μια θυγατέρα: την Ηδονή.
Η ψυχή λοιπόν είναι η μητέρα της Ηδονής.
Της ηδονής της συνεύρεσης, της ηδονής της βρώσης και της πόσης, της ηδονής της γνώσης, της ηδονής της παιδείας και της παιδειάς, της ηδονής της καλής παρέας, της ηδονής της ύπαρξης, της ηδονής του ανοιξιάτικου πρωινού, του παιδικού χαμόγελου, του γλυκού ψωμιού, του οίνου του ευωδιαστού, του ανθισμένου δέντρου…
Είναι Θεός το δέντρο. Κατάπληκτος το παρατηρώ το μέγα θαύμα του σπόρου. Χώνεται στα σπλάχνα της Μάνας Γης, υγραίνεται, θερμαίνεται στην αγκαλιά της, κι έπειτα ιδού βλασταίνει!..
Μέρα με τη μέρα, νύχτα με τη νύχτα, υψώνεται προς τον Ήλιο. Απλώνει φύλλα και κλαδιά, δένει καρπούς, γιγαντώνεται, όμοιο με τα άλλα, διαφορετικό από κάθε άλλο.
Διότι ο σπόρος ο μικρούλης «ξέρει» κάθε φορά τι δέντρο να βλαστήσει και τι καρπούς να αποδώσει. Για χάρη του Έρωτα και της Ψυχής βγάζει άνθη και καρπούς.
Και η Θεά Ηδονή τρυφερά τον οδηγεί να γίνει δέντρο, να θρέψει ζουμερούς καρπούς, να καλέσει ηδονικά το ζώο, το έντομο, το πτηνό, να τρυγήσουν τους καρπούς, να μεταφέρουν τη γύρη, να γίνει η συνεύρεση με το άλλο δέντρο, να γεννηθούν κι άλλα φυτά, κι άλλα δέντρα, δάση ολόκληρα…
Αυτό είναι θαύμα και αυτό είναι ο Θεός. Το δέντρο είναι ο φίλος μας ο Θεός. Και κάθε δέντρο το φρουρεί μια πεντάμορφη Θεά Δρυάδα!..

Αυτό είναι με λίγα λόγια το απόσταγμα της Ελληνικής Σοφίας. Κι από δω εκπορεύεται ο απροσμέτρητος πλούτος της Αρχαίας Ελληνικής Κληρονομιάς.
Απέναντί του στέκομαι εγώ ο ταλαίπωρος άνθρωπος του τέλους της εποχής του Σκότους.
Τι να κάνω;
Να σβήσω ένα ακόμη λυχνάρι εξανθρωπισμού και να συμβάλλω στη διαιώνιση του σκοτεινού θριάμβου;
Ή σαν το δέντρο να στραφώ προς τον Ζωοδότη Ήλιο, να βγάλω ρίζες, να απλώσω φύλλα, να δέσω κλαριά, να αποδώσω καρπούς και ηδονικά να σμίξω με τα άλλα δέντρα για να υφάνουμε όλα μαζί το νέο καταπράσινο ευωδιαστό μανδύα της Μάνας Γης:
Γεννήθηκα Έλληνας.
Η κληρονομιά των προγόνων μου δεν χάθηκε.
Υπάρχει.
Η επιλογή είναι δική μου.
Ή αποκηρύσσω την κληρονομιά μου και παραμένω τουρκοραγιάς/φραγγοραγιάς Ρωμιός ή την αποδέχομαι και ξαναγίνομαι Έλληνας με όλη τη σημασία της λέξης.
Η πράξη αποδοχής της Αρχαίας Ελληνικής Κληρονομιάς με περιμένει!..

ΜΑΡΙΟΣ ΒΕΡΕΤΤΑΣ

Πως συνδέεται η Μυθολογία με ιστορικά, κοσμικά και γεωλογικά συμβάντα!!!

Οταν τα νησιά ήταν νύμφες και ο Βόσπορος κοιλάδα Ο καθηγητής Γεωλογίας κ. Η. Μαριολάκος αναζητά τη σχέση μύθων και φυσικών φαινομένων. Οι μύθοι γεννιόντουσαν ως «εξηγήσεις» γεωλογικών φαινομένων υποστηρίζει ο καθηγητής κ. Η. Μαριολάκος
Η εποχή που, όταν οι θεοί «θύμωναν», γίνονταν σεισμοί και κατακλυσμοί, δημιουργούνταν νέες στεριές, νησιά αναδύονταν από τη θάλασσα και άλλα καταποντίζονταν χαρακτηρίζεται σήμερα απλώς μυθική, άρα στη σφαίρα της φαντασίας. Στην πραγματικότητα όμως αυτοί οι μύθοι αντανακλούσαν μεγάλα φυσικογεωλογικά γεγονότα, που διασώθηκαν έτσι στο πέρασμα χιλιετιών. Αυτός είναι και ο λόγος που ο καθηγητής Γεωλογίας κ. Ηλίας Μαριολάκος θέτει το ζήτημα της επανεξέτασης της Προϊστορικής εποχής κάτω από τα νέα δεδομένα της γεωλογικής έρευνας.
«Θεοί, θεότητες, ήρωες, τέχνες και τεχνολογία, οικονομική δραστηριότητα, ακόμα και το πολίτευμα συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με το φυσικογεωλογικό περιβάλλον και τις μεταβολές του. Γι΄ αυτό πιστεύω ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί η γεωμυθολογική ανάλυση διαφόρων συμβάντων στη Γη και ιδιαίτερα στον δικό μας χώρο», λέει ο κ. Μαριολάκος. Αλλωστε θεωρεί ότι η βάση της ελληνικής μυθολογίας χρονολογικά πρέπει να φτάνει ως το 16.000 πριν από σήμερα!
Για το θεό Αχελώο δεν ήταν τίποτε να ξαποστείλει τις νύμφες που ζούσαν γύρω από τις εκβολές του, στη… θάλασσα _ «σε έναν άλλο τόπο» όπως λέει χαρακτηριστικά ο μύθος_ για να τις τιμωρήσει που δεν τον τιμούσαν όπως έπρεπε ενώ αντίθετα τιμούσαν άλλους θεούς. Και όντως έτσι έγινε, με αποτέλεσμα οι Εχινάδες νύμφες να γίνουν τα μικρά νησάκια, που βρίσκονται… έκτοτε στο Ιόνιο, κατά μήκος των ακτών της Αιτωλοακαρνανίας.
Ο περιγραφόμενος από τον Διόδωρο τον Σικελιώτη κατακλυσμός της Σαμοθράκης που, όπως λέει, ήταν ο αρχαιότερος από όλους και στον οποίο εμπλέκεται και ο Δάρδανος, που σύμφωνα με διάφορες εκδοχές θεωρείται ο θεμελιωτής της Τροίας ήταν πραγματικό γεγονός. Άλλωστε, η ονομασία Δαρδανέλια αλλά και η προϊστορική χώρα Δαρδανία φέρουν το όνομά του. Ο κατακλυσμός αυτός, πριν από 14.000 _ 12.500 χρόνια προέκυψε από την είσοδο της Μαύρης θάλασσας στο Αιγαίο έτσι, που η περιοχή του Βοσπόρου (πόρος βοός) από κοιλάδα που ήταν, να αποκτήσει ένα στενό θαλάσσιο πέρασμα. Αλλά και τα πολλά επίθετα του Ποσειδώνα «Ίσθμιος», «Γεωσείστης», «Σεισίχθων» κ. ά. φανερώνουν μεγάλες γεωλογικές μεταβολές, όπως και οι μύθοι που σχετίζονται με τους Τιτάνες.
«Σε όλα αυτά υπάρχει ταύτιση του μύθου με γεωφυσικά γεγονότα, κι επειδή, όσο πάμε σε παλαιότερες εποχές, τόσο περισσότερο ο άνθρωπος εξαρτάται από το περιβάλλον, τόσο η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη από περιγραφές τέτοιων φαινομένων, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο πολιτισμικό γίγνεσθαι των προϊστορικών ανθρώπων», λέει ο Μαριολάκος, που ανέπτυξε το θέμα «Η παλαιότητα της Ελληνικής Μυθολογίας _ Μία Φυσικογεωλογική – Γεωμυθολογική Προσέγγιση» σε παλαιότερη ομιλία στο Αμφιθέατρο Δρακόπουλου του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός συνδέεται άμεσα με το γεωπεριβάλλον και τις μεταβολές του, κατά τα τελευταία 18.000 χρόνια κυρίως, πιστεύει ο κ. Μαριολάκος. «Στον Αιγαιακό και Περι – Αιγαιακό χώρο οι ρίζες του πολιτισμού συνδέονται όχι μόνον με τις ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες της περιοχής αλλά και με το γεωτεκτονικό δυναμικό.
Μέσα σε 12.000 χρόνια είχε αλλάξει εντελώς ολόκληρο το παράκτιο τοπίο. Οι ρίζες λοιπόν του αρχαιοελληνικού πολιτισμού συνδέονται με αυτές τις φυσικογεωλογικές μεταβολές και με το γεωδυναμικό καθεστώς που επικρατούσε στην περιοχή», λέει.
Επομένως, όπως λέει ο κ. Μαριολάκος «Η ελληνική μυθολογία δεν είναι μόνον αποκύημα της φαντασίας των ευφάνταστων Ελλήνων αλλά υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα σε πολλούς μύθους και σε φυσικογεωλογικές διεργασίες που εξελίχθηκαν στον Περι – Αιγαιακό και Παρα – Ευξείνιο χώρο ενώ υπάρχουν αναφορές που συνδέονται με πάρα πολύ παλαιά φυσικογεωλογικά φαινόμενα και διεργασίες, δηλαδή κατά την Άνω Παλαιολιθική Εποχή».
Αναπόφευκτα όμως δημιουργούνται έτσι και πολλά εύλογα ερωτήματα, που ζητούν απάντηση: Πώς είναι δυνατόν δηλαδή να διατηρήθηκαν όλοι αυτοί οι μύθοι, δηλ. η προφορική παράδοση ως την ιστορική εποχή. Σε ποια γλώσσα έγινε η προφορική μετάδοση από γενιά σε γενιά. Δηλαδή σε ποια γλώσσα μεταβιβάστηκε η φυσικογεωλογική αυτή εξέλιξη από τις γενιές της Άνω Παλαιολιθικής εποχής, της Μεσολιθικής και της Νεολιθικής εποχής, ως την εποχή του Ησιόδου και των άλλων που τα κατέγραψαν. Επιπλέον, αν οι Έλληνες έφτασαν στον ευρύτερο Αιγαιακό χώρο γύρω στο 2000 π. Χ. (ή κατ’ άλλους γύρω στο 3000 π. Χ)., σε ποιά γλώσσα συνεννοηθήκαν με τους «Προέλληνες» ντόπιους. Και εν τέλει αν ήλθαν από το Βορρά (ινδογερμανική εκδοχή), γιατί δεν έφεραν μαζί τους κάποιον μύθο, που να συνδέεται με τους παγετώνες, και γενικότερα τα φαινόμενα που συνδέονται με το ψύχος.

Πηγή Ελλήνων Παλιγγενεσία