Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009
ΝΑΤΟποιείται το Αιγαίο
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Σε μια κίνηση άνευ προηγουμένου που θίγει ευθέως τα συμφέροντα της χώρας στο Αιγαίο συναίνεσε ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Δέχθηκε να ξεκινήσουν συζητήσεις στις Βρυξέλλες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων εμπειρογνωμόνων, σε «τεχνικό επίπεδο», που αποσκοπούν στο να υπάρξουν ρυθμίσεις που θα… καταργήσουν ουσιαστικά τις έννοιες «παραβίαση» και «παράβαση» σε ότι αφορά την παράνομη δραστηριότητα της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στη περιοχή. Πρόκειται δηλαδή, να καταργηθούν αυτές οι έννοιες ώστε να νομιμοποιηθεί η τουρκική πρακτική στο Αιγαίο.
Αυτό θα γίνει με την κάλυψη των τουρκικών πολεμικών πτήσεων στο Αιγαίο υπό νατοϊκή ομπρέλα. Έτσι, αντί η τουρκική πλευρά να υποβάλει σχέδια πτήσης στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, θα αναφέρει απλώς ένα κωδικό πτήσης στο νατοϊκό Αεροπορικό Κέντρο της Λάρισας, στο οποίο προΐσταται, ως γνωστόν, τούρκος αξιωματικός.
Ο κ. Καραμανλής γνωρίζει καλά ότι η μέθοδος αυτή – για την οποία η αμερικανική πλευρά πιέζει από την εποχή του Κίσινγκερ – ουδετεροποιεί την κυριαρχία του Αιγαίου, διαμορφώνοντας μια τεράστια γκρίζα ζώνη σε όλο το μήκος και πλάτος του, όπου η Ελλάδα θα εμφανίζει κολοβή κυριαρχία, ακόμη και εκεί όπου αυτή δεν αμφισβητείται σήμερα.
Ιδού λοιπόν τα αποτελέσματα του εικονικού πολέμου στο Αιγαίο που διεξάγεται με αυξανόμενη ένταση τόσα χρόνια.
Ιδού το αποτέλεσμα μιας ερμαφρόδιτης υποκριτικής εξωτερικής πολιτικής που βαδίζει στα τυφλά, δίχως στρατηγική τόσα χρόνια.
Ιδού η κατάντια ενός πολιτικού αρχηγού που εμφανίστηκε ως υπερπατριώτης από μια εθνικιστική προπαγάνδα, η οποία συνειδητά συγκαλύπτει την πρόθεση της Δεξιάς ηγεσίας (ΝΔ και ΛΑΟΣ) να διαχειριστεί την τουρκική απειλή, έτσι ώστε να προσφέρει γη και ύδωρ στους πάτρωνες της.
Ιδού, λοιπόν, πώς χάνεται μια μάχη που δεν δόθηκε ποτέ! Έτσι εξηγείται και η κύρωση από το θερινό τμήμα (!!) της βουλής με τις ψήφους της συμμαχίας των απατεώνων ΝΔ+ΛΑΟΣ «μνημονίου κατανόησης με το Ανώτατο Στρατηγείο Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης του ΝΑΤΟ», με το οποίο επιτρέπεται η διέλευση νατοϊκών στρατευμάτων από τη χώρα και η ανάπτυξη από μέρους τους οποιασδήποτε δραστηριότητας επιθυμούν, χωρίς να χρειάζεται κανενός είδους συμφωνία με την κυβέρνηση ή έγκριση της Βουλής.
Και αυτό μάλιστα προσβάλλοντας τη Συνταγματική Τάξη της χώρας, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 27 παρ. 2 του Σ., απαιτείται σε ανάλογες περιπτώσεις ειδικός νόμος που ψηφίζεται με αυξημένη πλειοψηφία, ώστε να γίνει αποδεκτή η διέλευση ξένης στρατιωτικής δύναμης από τη χώρα.
Έτσι, κυρίες και κύριοι έχουν τα πράγματα στα οποία σχεδόν κανείς δεν δίνει πλέον σημασία, περιμένοντας πότε θα βγει η πασιέντσα των εκλογών του κ. Καραμανλή. Η υπόθεση μάλιστα μοιάζει να έχει και «κωμικό» χαρακτήρα, καθώς το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για πτυχές που αφορούν στα εθνικά ζητήματα της χώρας εμφανίζεται να προέρχεται από εμάς που δεν ζούμε πλέον στην Ελλάδα, αρνούμενοι συνειδητά να καταστούμε ορντινάντσες του καθεστώτος ή πελάτες του δεξιού και αριστερού κομματικού κατεστημένου. Και αυτό έχει μάλλον ιδιαίτερη σημασία αποκαλύπτοντας τον βαθμό διαπλοκής του συστήματος.
Όσο για την νέα αναπληρώτρια Υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τίνα Κάινταναου που ανέλαβε την ατζέντα των θεμάτων για Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο, έχω να πω ότι έρχεται να συναντήσει την κ. Μπακογιάννη στην Αθήνα σε μια ατμόσφαιρα ιδιαίτερα ευνοϊκή για τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή. Το Στέητ Ντιπάρτμεντ, παίζοντας το χαρτί Τουρκία, γονάτισε κυριολεκτικά την κυβέρνηση Καραμανλή και εξευτέλισε όλες τις ανερμάτιστες πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, οι οποίες τώρα αποδεικνύεται ότι αποσκοπούσαν αποκλειστικά στην επικοινωνιακή σμίλευση ενός πατριωτικού προφίλ δίχως περιεχόμενο.
31 Αυγ 2009 7:55:00 μμ
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009
Σιγά κύριε Υπουργέ...καταξοδεύτηκες...
Ρωτά τον ΥΠΕΠΘ η Χρύσα Αράπογλου:
Με το «ιλιγγιώδες» ποσό των 4.534 ευρώ θα επιχορηγηθεί κατά τη φετινή χρονιά ο Δήμος Αγίου Παύλου προκειμένου να προχωρήσει στην επισκευή και συντήρηση των έξι (6) σχολείων που βρίσκονται υπό την ευθύνη του, ένα εκ των οποίων είναι κατασκευής του 1953.
Επειδή :
Για την συντήρηση των 6 σχολείων απαιτούνται τουλάχιστον... 50.000 ευρώ αφού υπάρχουν δεδομένες ανάγκες συντήρηση των ηλεκτρολογικών και υδραυλικών εγκαταστάσεων, κατασκευή των κιγκλιδωμάτων, ελαιοχρωματισμού, επισκευή κεραμοσκεπής, επισκευή και συντήρηση των αθλητικών οργάνων και των αύλειων χώρων.
Ο Δήμος αδυνατεί να αντεπεξέλθει χωρίς αυτά τα χρήματα στην εύρυθμη και ασφαλή λειτουργία των σχολείων στα οποία η έναρξη των μαθημάτων θα γίνει σε λίγες μέρες
Είναι αδιανόητα τα κριτήρια με τα οποία αποφασίστηκε η συγκεκριμένη χρηματοδότηση
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Γιατί αποφάσισε την υποχρηματοδότηση του Δήμου Αγίου Παύλου από τη στιγμή που υπάρχουν αποδεδειγμένες ανάγκες για συγκεκριμένες εργασίες στα σχολικά του κτίρια;
Με ποια κριτήρια αποφασίζεται το ύψος της χρηματοδότησης του κάθε Δήμου για θέματα συντήρησης και επισκευής των σχολείων τους;
Αναρτήθηκε από taxalia στις 1:24:00 μμ
Έλληνες και ελληνολάτρες στην Ουρουγουάη
(άγαλμα του Προμηθέα στην παλτεία Avenida Independencia του Μοντεβιδέο)
(άγαλμα του Σωκράτη έξω από τη Εθνική Βιβλιοθήκη του Μοντεβιδέο)
Στην Ουρουγουάη συμβαίνει το παράδοξο φαινόμενο να υπάρχουν πάνω από 3।000 Έλληνες μετανάστες αλλά και διπλάσιος αριθμός Ουρουγουανών που μιλούν ελληνικά. Σε αυτή τη μικρή χώρα της Λατινικής Αμερικής οι πολίτες της δεν είναι απλά φιλέλληνες, είναι ελληνολάτρες.Σε πρόσφατη έρευνα της Eurostat το μεγαλύτερο ποσοστό των ερωτηθέντων ουρουγουανών απάντησε ότι πολιτιστικά ταυτίζονται με την Ευρώπη και στην δεύτερη ερώτηση για το ποιά χώρα από την Ευρώπη έρχεται πρώτη στο μυαλό τους, η πλειοψηφία απάντησε: Η Ελλάδα.Η εκπαίδευση στην Ουρουγουάη είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και από μικρά παιδιά μαθαίνουν για την Ελλάδα. Μάλιστα στο Μοντεβιδέο έρχονται χιλιάδες φοιτητές από άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής τόσο για την ποιότητα των σπουδών όσο γιατί η Παιδεία εδώ είναι δωρεάν με πολλές παροχές και κίνητρα για τους φοιτητές.Έτσι εξηγείται κατά ένα μέρος η ελληνολατρία. Λέξη που την πρωτοάκουσα στην Ουρουγουάη έναν από τους σταθμούς της περιπλάνησής μου στον κόσμο.
Οι περισσότεροι Ουρουγουανοί που συνάντησα ήξεραν και κάποιες ελληνικές λέξεις। Κάποιοι μάλιστα αντί να μάθουν αγγλικά επέλεξαν τα ελληνικά. Όπως ο Λουίς, η Ταμπάρε, ο Βαλεντίν.Ο Valentin Abitante και πολλοί άλλοι δεν γνωρίζουν άλλες γλώσσες. Μόνο τη μητρική τους και ελληνικά.Η Μαργκαρίτα μιλά άπταιστα ελληνικά. Σπίτι της θα ακούσεις πολύ ελληνική μουσική. Ακόμη και βιντεοκασέτες από τις "Τρεις Χάριτες" και τους "Απαράδεκτους". Από το ίντερνετ παρακολουθεί ελληνική τηλεόραση.«Χιλιάδες Ουρουγουανοί, ανάμεσά τους κι εγώ, μάθαμε να μιλάμε την Ελληνική Γλώσσα. Μάθαμε να λατρεύουμε την Ελλάδα και τον Ελληνικό Πολιτισμό. Είχαμε την τύχη να νιώσουμε την ουσία του. Πιστεύω αυτό που είπε ο Νίτσε ότι ο κόσμος μπορεί να είναι όσο θέλει σκοτεινός, όμως αρκεί να παρεμβάλουμε σε αυτόν ένα κομμάτι ελληνικής ζωής για να φωτιστεί αμέσως άπλετα». Κουβέντες της Margarita Larriera.Η Margarita Larriera είναι σήμερα διευθύντρια του Ιδρύματος «Μαρία Τσάκος» που ιδρύθηκε το 1978 από τον καπετάν Παναγιώτη Ν. Τσάκο με σκοπό τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού.Όσοι Ουρουγουανοί είχαν την τύχη να έρθουν στην χώρα μας και αντίκρισαν τον Παρθενώνα, δάκρυσαν.«Εσείς οι Έλληνες υποτιμάτε αυτό που έχετε. Όταν πρωτοείδα τον Παρθενώνα στα 50 μου χρόνια, εγώ και ο άντρας μου βάλαμε τα κλάματα. Οι Έλληνες φίλοι μας που ήταν μαζί μας μάς κοίταξαν περίεργα. Δεν μπόρεσαν να καταλάβουν γιατί. Ούτε εμείς περιμέναμε να αντιδράσουμε έτσι. Τα δάκρυα ίσως ήταν ένας τρόπος για να εκφράσουμε όσα αισθανόμασταν και δεν μπορούσαμε να τα εξηγήσουμε με λόγια. Και πίστεψέ με Δημήτρη, ακόμα και σήμερα θεωρώ μεγάλη τιμή μου που είδα με τα μάτια μου και άγγιξα με τα χέρια μου τον Παρθενώνα και όλα όσα συμβολίζει για την Ελλάδα αλλά και για τον κόσμο ολόκληρο». Λόγια της Σίλβιας, μιας ακόμη Ουρουγουανής που συνάντησα στο Μοντεβιδέο.Ο Κάρλος είναι 28 χρόνων. Πριν δύο χρόνια βρέθηκε στην Ελλάδα. Όταν του είπαν ότι αυτό που βλέπει είναι η Ακρόπολη, απομακρύνθηκε από την παρέα του και κάθισε σε μια γωνιά του δρόμου. Δεν ήθελε να τον δουν να κλαίει.Επισκέφθηκα τον Sergio William Carzolio. Εμαθε για το www.godimitris.gr από μια συνέντευξή μου σε έναν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό. Ζήτησε να με δει. Βρεθήκαμε στο σπίτι του. Βέρος Ουρουγουανός.Έμαθε ελληνικά γιατί δούλευε σε ελληνικά καράβια και έκανε πολλούς Έλληνες φίλους. «Οι καλύτεροι μου φίλοι ήταν Έλληνες. Φανταστικοί άνθρωποι. Άρχισα να κάνω μαθήματα στην ελληνική κοινότητα του Μοντεβιδέο και μετά από το 1978 άρχισα να παρακολουθώ τα μαθήματα στο Ιδρυμα Τσάκος. Σιγά-σιγά όταν ήμουν στα βαπόρια άρχισα να καταλαβαίνω τα ελληνικά τραγούδια. Ενδιαφέρθηκα για την ελληνική ποίηση. Ήθελα να μιλώ σωστά ελληνικά. Στα πλοία η γλώσσα των ελλήνων ήταν φτωχή. Ήθελα περισσότερα. Εμαθα περισσότερα. Αυτές τις μέρες ξανάπιασα το Μαραμπού του Νίκου Καββαδία. Μια φορά την εβδομάδα, είμαστε μια παρέα Ουρουγουανών που συναντιόμαστε και μιλάμε ελληνικά για να κάνουμε πρακτική».Ο Sergio αν και καθολικός εδώ και 30 χρόνια πηγαίνει στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία. Στην ατζέντα του από τη μια πλευρά έχει τα στοιχεία του και τα τηλέφωνα ανάγκης και στην άλλη το Πάτερ Ημών. «Αισθάνομαι πια σαν Έλληνας. Έζησα πολλά χρόνια στα βαπόρια με Έλληνες. Πλέον σκέφτομαι σαν Έλληνας».«Βλέπω τους Έλληνες σαν να είμαστε αδέλφια. Να ξέρουν ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχουν φιλέλληνες που στην ανάγκη είναι έτοιμοι να βοηθήσουν και να τους υπερασπιστούν».Φεύγοντας μου έδωσε σε ένα κομμάτι χαρτί μια παράγραφο από σημειώσεις του Νίκου Καζαντζάκη. «Πρέπει αλήθεια να είμαστε περήφανοι για τη σύμπτωση αυτή να γεννηθούμε Έλληνες. Και συνάμα να νιώθουμε κάθε στιγμή, σε κάθε μας λόγο, σε κάθε γραμμή και στοίχο που γράφουμε πως έχουμε μεγάλη ευθύνη».Η Circe Maia, πολύ γνωστή ποιήτρια στην Ουρουγουάη, άκουσε πριν χρόνια την ελληνική εκπομπή του Αλέξανδρου Πανταζόγλου, στο Radio Continente 730 AM όπου εδώ και 35 χρόνια εμπλουτίζει τα ερτζιανά της Ουρουγουάης με ελληνικό λόγο και μουσική. Άκουσε τον Πανταζόγλου να μεταφράζει στοίχους του Ρίτσου. Γοητεύτηκε. Άρχισε να μαθαίνει ελληνικά. Πρόσφατα δημοσίευσε μια εργασία της με τίτλο «Προσεγγίζοντας τον Ρίτσο».Ένα δημόσιο σχολείο στην Ουρουγουάη ονομάζεται Grecia (Ελλάδα). Οι μαθητές είναι όλοι τους παιδιά Ουρουγουανών. Το ίδιο και οι δάσκαλοί τους. Όμως κάθε 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου γιορτάζουν σαν Έλληνες. Τραγούδια, θεατρικά, ποιήματα. Να ακούς από αυτά τα μικρά παιδιά τον εθνικό μας ύμνο. Μάλιστα επειδή ο εθνικός ύμνος της Ουρουγουάης διαρκεί περίπου 6 λεπτά και ο δικός μας ούτε ένα, τα παιδιά αυτά λένε περισσότερους στοίχους του Δ. Σολωμού, έτσι ώστε να υπάρχει μια. . . ισορροπία. ας μες. στζάθω πΑκόμη και η σημαία είναι σχεδόν ίδια με την ελληνική. Αν δεν κυματίζουν τις μπερδεύεις. Απλά αντί για σταυρό, έχει έναν κίτρινο χαρούμενο ήλιο.
Έξω από τη Εθνική Βιβλιοθήκη του Μοντεβιδέο, δίπλα στην είσοδο, βρίσκεται το άγαλμα του Σωκράτη. Στην παραλιακή ένα πάρκο ονομάζεται Αθήνα και έχει την προτομή του Ομήρου. Ο κεντρικότερος δρόμος της παλιάς πόλης κάτω από το λόφο ονομάζεται Grecia. Ενα από τα ομορφότερα νεοκλασικά κτήρια στο κέντρο της πόλης στην πρόσοψή του γράφει: Αθηναίος. Σε όλα τα βιβλιοπωλεία θα βρεις βιβλία ελλήνων συγγραφέων και ποιητών. Ακόμη και στα πολύ μικρά.Πρόσφατα με πρωτοβουλία της ελληνικής πρεσβείας, στο υπουργείο Εξωτερικών της Ουρουγουάης πραγματοποιήθηκε έκθεση φωτογραφίας με βυζαντινές εικόνες. Η συμμετοχή ήταν τόσο μεγάλη που διήρκεσε διπλάσιο χρόνο από τον προγραμματισμένο. Δεκάδες τα σχολεία που την επισκέφθηκαν.Όταν έρχονται Έλληνες καλλιτέχνες ή ανεβαίνουν ελληνικά έργα στο θέατρο, οι αίθουσες είναι γεμάτες από κόσμο.Η ελληνική κοινότητα έχει συνδράμει πολλά για να στηριχτεί ο φιλελληνισμός. Είναι από τις παλαιότερες ελληνικές κοινότητες στη Λατινική Αμερική. Στην αυλή της υπάρχει η μοναδική ελληνική ορθόδοξη εκκλησία της Ουρουγουάης.Πάρα πολλά έχει προσφέρει και το Ίδρυμα Μαρία Τσάκος το οποίο εδώ και σχεδόν 30 χρόνια παρέχει δωρεάν μαθήματα σε όσους θέλουν να μάθουν ελληνικά. Μέχρι σήμερα από τις αίθουσές του έχουν περάσει περισσότεροι από 4.000 μαθητές. Πολλοί από αυτούς κατέχουν υψηλές θέσεις. Όπως ο διοικητής της Τράπεζας της Ουρουγουάης, συνεργάτες υπουργείων, διπλωμάτες, διευθυντές δημόσιων υπηρεσιών.Στην Ουρουγουάη είδα για πρώτη φορά ένα πραγματικό δέντρο, καρπό της απλόχερης διασποράς του ελληνικού πολιτισμού. Γνώρισα Έλληνες συγγενείς εκ πνεύματος. πηγές :www.godimitris.grwww.odeg.gr http://farm4.static.flickr.comwww.cenytmercosur.com
Αναρτήθηκε από Slade στις 4:25 μμ