Οι Βαλκανικοί Λαοί αποφάσισαν.

Αθήνα 23 Ιουνίου 2014

Στον ιστορικό δρόμο της «Συμφωνίας των Χριστιανικών Κρατών του Αίμου» του 1913, της νικηφόρας συμμαχίας που οδήγησε στην πλήρη απελευθέρωση Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Μαυροβουνίου από τον Οθωμανικό ζυγό, οδηγούνται οι εξελίξεις στα Βαλκάνια.

Με πρωτοβουλία του Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου κ. Σταύρου Βιτάλη, και σε πλήρη και συνεχή συνεργασία με την Ευρασιατική Λαϊκή Ένωση, και την Πρόεδρό της Δρ. Τατιάνα Πολοσκόβα, σημαντικότατες αποφάσεις διαμορφώθηκαν τις ημέρες που πέρασαν στη Βουλγαρία.

Συγκεκριμένα και κατ' αρχήν, μεταξύ του Προέδρου του ΠΑΜ και των Προέδρων των πολιτικών φορέων της Βουλγαρίας, «Ενωμένη Βουλγαρία» κ. Δημήτερ Ζντράτκοφ και «Κόμμα Ελευθερίας», του τ. Βουλευτή του Βουλγαρικού Κοινοβουλίου κ. Πάβελ Τσέρνεφ, συνομολογήθηκαν και συμφωνήθηκαν:

1. Η συναντίληψη πως η Ευρωπαϊκή Ένωση των Μπάνκστερς, και οι εγκληματικές επιλογές του ΝΑΤΟ, μόνο δεινά επέφεραν στους Λαούς των Βαλκανίων.

2. Η δρομολόγηση της σύνδεσης των Λαών των Βαλκανίων, στον δρόμο που χάραξε η ιστορική «Συμφωνία των Χριστιανικών Λαών των Βαλκανίων», του 1913.

3. Η καθετοποίηση των οικονομιών των χωρών των Βαλκανίων, στο πλαίσιο της υπό ολοκλήρωση Ευρασιατικής Ένωσης, οράματος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κ. Βλαδίμηρου Πούτιν.

Επίσης συμφωνήθηκε, μετά την ολοκλήρωση των κατ' αρχήν συνομιλιών με αντίστοιχους πολιτικούς φορείς της Σερβίας και του Μαυροβουνίου:

1.  Να προχωρήσουν οι πολιτικοί φορείς των χωρών των Βαλκανίων, σε ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ των Βαλκανικών Λαών.

2. Να κατέλθουν οι πολιτικοί φορείς στις εθνικές εκλογές των χωρών, Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία, Σερβία, Μαυροβούνιο, πάντα στη βάση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας.

3. Να αποφευχθούν αλλά και να αντιμετωπιστούν άμεσα και αποτελεσματικά οι υπερθνικιστικές και σοβινιστικές κορώνες, όπως ο πανσλαβισμός, ο «εκ βορρά κίνδυνος» κλπ κατάλοιπα του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου και της Ψυχροπολεμικής Περιόδου, στη βάση της αρχής: «Τιμούμε τους αγώνες των Λαών μας, μαθαίνουμε από τα λάθη τους».

Η ιστορική αναγκαιότητα που καθοδηγεί πια τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, αποδεικνύει πως: Οι Βαλκανικοί Λαοί, αποφάσισαν.

June 23rd 2014

The Balkan Peoples decided.
The recent developments in the Balkans, are driving to the historic road of the "Agreement of the Balkan Christian States" of 1913, the victorious alliance that led to the full liberation of Greece, Serbia, Bulgaria and Montenegro, from the Ottoman slavery.

Within the initiative frame, taken by the President of the Patriotic Front of Greece Mr. Stavros Vitalis, and the full and continuous cooperation with the Eurasian People's Union, and its President Dr. Tatiana Poloskova, major decisions were reached in the days passed, in Bulgaria.

Specifically, and in principle, the following agreements, between the President of PAM and the Presidents of the Political bodies of Bulgaria, "United Bulgaria", Mr. Dimiter Zdratkof and "Freedom Party", the former Member of the Bulgarian Parliament, Mr Pavel Tsernev, were concluded:

1. The understanding that, the European Union of banksters, and the NATO criminal choices, brought only sufferings to the peoples of the Balkans.

2. An Association of Peoples of the Balkans, along the path of the historic "Agreement of Christian Peoples of the Balkans", in 1913, to be launched.

3. To integrate vertically the economies of the Balkans countries, in the context of the Eurasian Union, the vision of the President of the Russian Federation, Mr. Vladimir Putin.

It was also agreed, right after the completion of talks, with relevant political movements and political parties in Serbia and Montenegro:

1. A PROTOCOL OF COOPERATION OF THE PEOPLES OF THE BALKAN STATES to be signed, between the political bodies, who share, the above mentioned political principles.

2. All Political Bodies, who share the above mentioned political principles, to engage directly as candidates, in the upcoming national elections of the following countries: Greece, Cyprus, Bulgaria, Serbia and Montenegro.

3. To prevent and to deal promptly and effectively super-nationalistic and chauvinist crowns like panslavism, the "dangerous that comes from north" etc western propaganda generated from the 2^nd Balkan War and the Cold War period. Our main principle, as Peoples of the Balkans, Historical and Natural Allies and Neighbors is: "We honor the struggles of our peoples, learn from their mistakes."

All recent evolutions prove that, the historical necessity drives from now on, the developments in the Balkans. 

P.S. Patriotic Front of Greece, is Member of the Eurasian People's Union. www.pamet.gr

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης

Γραφεία Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444, Κολωνός, Αθήνα

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;

Του Ευτύχη Μπιτσάκη *

Και τώρα, τι; Αλλά η Αριστερά δεν είναι ακόμα πρώτη δύναμη. Οταν γίνει, θα τεθεί το ερώτημα. Ομως: Ποια Αριστερά; Κατά την ηγεσία του ΚΚΕ, Αριστερά είναι μόνο το ΚΚΕ. Για κάθε σοβαρό πολίτη, αντίθετα, Αριστερά είναι, παρά τις διαφορές τους, διαφορές κουλτούρας, τακτικής, στρατηγικής, ακόμα και διαφορές κοσμοθεωρητικών αντιλήψεων, όλες οι οργανώσεις οι οποίες θέτουν ως στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό. Δηλαδή, το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι οργανώσεις της λεγόμενης «εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς». (Αλήθεια, αν οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς υπερβούν τις καταγωγικές αγκυλώσεις τους, αυτοδιαλυθούν και ενωθούν, με πιθανότητα τότε να μπουν στη Βουλή και να πάνε και στην Ευρωβουλή, αν λοιπόν μπουν κ.λπ., τότε τι θα γίνει το «έξω».)

Αριστερά, πρώτη δύναμη. Αλλά αν η ηγεσία του ΚΚΕ επιμείνει να θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο εχθρό και αν η «εξωκοινοβουλευτική» Αριστερά επιμείνει στην άρνησή της, τότε το ερώτημα αφορά μόνο το πολύ πιθανό πρώτη δύναμη να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και τότε: Κυβέρνηση «με κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ. Απέναντι: Κεφάλαιο, τράπεζες, Ε.Ε., ιδεολογικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους, νεοναζί. Μαζί μ’ αυτούς και το ΚΚΕ;

Θα αντέξει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ; Προετοιμάζεται ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά για να αντιμετωπίσει δεξιούς και αριστερούς εχθρούς; Δηλαδή ετοιμάζεται για κυβέρνηση και για δύναμη εξουσίας; Δεν ξέρω τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Φοβάμαι όμως ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει σε βάθος την ιστορική ευθύνη την οποία αναλαμβάνει σε μια τέτοια περίπτωση. Φοβάμαι ότι κατέχεται από μια νεανική αισιοδοξία.

Ομως: Μη βιαζόμαστε! Το νέο καθεστώς της νέας, ολοκληρωτικής υποτέλειας στηρίζεται ακόμα σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Και προπαντός: Εχει και θα αξιοποιήσει εφεδρείες ώστε και με δεύτερο κόμμα τη Ν.Δ. (ή άλλο δεξιό σχήμα) να σχηματίσει μια πολυκέφαλη Λερναία Υδρα. Αυτό έγινε πρόσφατα, παλαιότερα και προπαντός στην περίοδο του Εμφυλίου.

Ας περιοριστούμε λοιπόν στο μισό αρχικό ερώτημα. (Ας θυμηθούμε το «Τι να κάνουμε» του Λένιν.)

Αρχίζουμε από ένα δεδομένο. Οτι δεν υπάρχει ελληνική κυβέρνηση. Οτι η τρόικα, μέσω των εθελόδουλων, εκποιεί τα πάντα. Οτι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα καταλήξει σε μια νέα μορφή γενοκτονίας, βιολογική και πολιτισμική. Συνεπώς: Τι να κάνουμε;

Η σημερινή κρίσιμη ιστορική στιγμή απαιτεί τη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου σωτηρίας, το οποίο θα διεκδικήσει την εξουσία και θα ανακόψει την πορεία προς το βάραθρο. Το μέτωπο θα μπορούσε να συγκροτηθεί στη βάση ενός ελάχιστου προγράμματος: στάση πληρωμών, ακύρωση των μνημονίων, προσπάθεια ακύρωσης της δανειακής σύμβασης (στόχος μάλλον ανέφικτος, λόγω των δρακόντειων όρων της σύμβασης), εθνικοποίηση τραπεζών, πολιτική οικονομικής ανασυγκρότησης με κύριο στόχο τον παραγωγικό τομέα κ.λπ.

Αλλά θα πει το ΚΚΕ: Εξωραϊσμός του καπιταλισμού! Και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά: Δεν αλλάζουν οι σχέσεις παραγωγής. Λοιπόν: Επανάσταση! Ανατροπή κ.λπ. Σύμφωνοι! Κομμουνιστική απελευθέρωση! Δύο φορές σύμφωνοι! Αλλά υπάρχει σήμερα επαναστατική κατάσταση στη χώρα μας; Δείτε τα ποσοστά των αριστερών κομμάτων. Και τι έλεγε ο Λένιν στην εποχή του; Δεν θα ήταν απλώς λάθος. Θα ήταν έγκλημα να ρίξουμε την πρωτοπορία στη μάχη, προτού κερδίσει, αν όχι την υποστήριξη, τουλάχιστον την ευνοϊκή στάση της κοινωνίας. Υπάρχει λοιπόν ευνοϊκή στάση της κοινωνίας μπροστά στο ενδεχόμενο μιας επανάστασης; Η απάντηση είναι, προφανώς, αρνητική. Το γιατί, δεν είναι του παρόντος!

Εστω όμως: Ποιος θα ήταν η πρωτοπορία και ο καθοδηγητής μιας ενδεχόμενης επανάστασης; Το ΚΚΕ που ευαγγελίζεται την επιστροφή στη μορφή σοσιαλισμού που κατέρρευσε; Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Πέρα απ’ αυτό: Ποια δύναμη η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως πρωτοπορία, έχει διαμορφωμένη στρατηγική της πορείας προς τον σοσιαλισμό; Το ΚΚΕ; Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά; Ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ας ηρεμήσουμε. Η πλειοψηφία των αριστερών ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί; Επειδή το πρόγραμμά του αντιστοιχεί στις ανάγκες της ιστορικής στιγμής. Στην ανάγκη σωτηρίας του ελληνικού λαού. Αρχίζουμε συνεπώς από αυτό το αίτημα.

Ναι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλάει για σοσιαλισμό! Λάθος: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό. Αλλο αν θα θελήσει ή αν θα μπορέσει να τον πραγματοποιήσει. Αλλά υποστηρίζουν ορισμένοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μεταλλαχθεί σε νέο ΠΑΣΟΚ. Ας μην κάνουμε προφητείες… Αλλο το πρόγραμμα του ιστορικού (μακριά τη λήξει) ΠΑΣΟΚ και άλλο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλος ο λαός του ΠΑΣΟΚ (αγρότες μικροαστοί, ανερχόμενα κοινωνικά στρώματα, που δεν ονειρεύονταν σοσιαλισμό) και άλλος ο λαός της Αριστεράς: οι επιζώντες αγωνιστές της γενιάς μου (Αντίσταση, Εμφύλιος), οι αγωνιστές της ΕΔΑ, οι νέοι (τότε) Λαμπράκηδες, οι αγωνιστές εναντίον της χούντας, οι αγωνιστές των μετέπειτα κοινωνικών αγώνων. Ολοι αυτοί θα οδηγηθούν ως πρόβατα επί σφαγήν;

Ας μην κάνουμε προφητείες. Ας μη γινόμαστε μάντεις κακών. Στην Ιστορία, πεδίο δυνατοτήτων, τίποτε δεν προβλέπεται με βεβαιότητα και τίποτα δεν αποκλείεται. Το τυχαίο υπάρχει πάντα, εναντίον της ντετερμινιστικής μοιρολατρικής αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας.

Τι κάνουμε λοιπόν; Αγωνιζόμαστε για τη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου σωτηρίας. Ενα ελάχιστο πρόγραμμα μπορεί να αποτελέσει τη βάση του μετώπου που θα διεκδικήσει την εξουσία. Τι θα γίνει όμως με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρώ; Μέσα ή έξω; Εδώ τίθεται το ερώτημα: Ποια από τις συνιστώσες της Αριστεράς έχει πειστική απάντηση στο ερώτημα «Η Ελλάδα είναι βιώσιμη έξω από την Ε.Ε.;»; Και η διάλυση της Ε.Ε. και η επιστροφή στα έθνη-κράτη είναι ιστορική πρόοδος ή οπισθοδρόμηση; Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, επιστρέφουμε στις «εθνικές» οικονομίες, που θα είναι πηγή νέων αντιθέσεων; Οι απαντήσεις της Αριστεράς είναι απλώς συνθήματα.

Τότε τι κάνουμε; Υποστηρίζω ότι η μόνη στρατηγική διεξόδου από την κρίση είναι η οργάνωση και ο συντονισμός του εργατικού κινήματος και των αριστερών δυνάμεων, πανευρωπαϊκά, με στρατηγικό στόχο τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες της Ευρώπης. Στόχος μακρινός μπροστά στη σημερινή οπισθοδρόμηση, αλλά ίσως ο μόνος μαρξιστικά ορθός.

Στο μεταξύ: Ας αρχίσει ένας δημόσιος διάλογος στην Αριστερά για την Αριστερά, για την Αριστερά και τα κινήματα, για το Μέτωπο, για το πρόβλημα της Ε.Ε., για τον σοσιαλισμό.

Η Αριστερά μας έχει το ταλέντο να κερδίζει μάχες και να χάνει τον πόλεμο. Θα σταθεί σήμερα στο ύψος της ιστορικής στιγμής; Ή θα συνεχίσει τον εμφύλιο, με συνέπεια τον δικό της εκφυλισμό και την καταστροφή της πατρίδας μας;

Χρόνια τώρα ορισμένοι πρόβλεπαν την κρίση και τη διάλυση του ΣΥΝ και στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προβλέψεις δεν επαληθεύτηκαν. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ και διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο (στην εποχή μας) πείραμα. Αν στηριχτεί κριτικά από τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς και από ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, θα μπορούσε να αντέξει τον ταξικό πόλεμο. Αν αφεθεί μόνος και αν καταρρεύσει, όσοι δεν μπήκαν μαζί του στη μάχη, θα νιώθουν δικαιωμένοι λέγοντας «εμείς τα προβλέψαμε»;

Συνεπώς: Λαϊκό μέτωπο σωτηρίας. Ευρύτερο λαϊκό κίνημα που θα στηρίζει κάθε θετικό μέτρο. Κριτική στήριξη της ενδεχόμενης κυβέρνησης «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ». Θα ανταποκριθούν στο «προσκλητήριο των καιρών» οι μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς; Και αντίστοιχα, η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ: Τι κάνει σήμερα ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των φίλων του και την κριτική στήριξη των άλλων δυνάμεων της Αριστεράς; Θα αγωνιστεί οργανωμένα και αταλάντευτα για να επιτευχθεί σήμερα το ρεαλιστικά εφικτό, δηλαδή το πρώτο βήμα της δύσκολης, επώδυνης και μακράς πορείας προς την κοινωνική απελευθέρωση;

Και στη συνέχεια: Δημόσιος διάλογος μεταξύ των τριών συνιστωσών της Αριστεράς, για μια τεκμηριωμένη λύση του προβλήματος ευρώ-Ε.Ε. και για τη διαμόρφωση συγκεκριμένης στρατηγικής της πορείας προς τον σοσιαλισμό.

*Ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Από την Εφημερίδα των Συντακτών

Τα απόνερα της κρίσης της Ουκρανίας στις Ελληνορωσικές σχέσεις

Αθήνα 10 Ιουνίου 2014  

.

Του Δημήτρη Χρυσικόπουλου, Αντιπροέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Οι σκοτεινές ημέρες του σήμερα.

Στις σκοτεινές ημέρες μας που είναι ίσως οι μέρες της εσχατιάς του κόσμου όπως τον γνωρίσαμε ή όπως τον ονειρευτήκαμε, το σχέδιο της νέας τάξης πραγμάτων και της παγκόσμιας κυριαρχίας του πλανήτη από τη σκοτεινή αδελφότητα έφτασε ίσως, στο πιο κρίσιμο σημείο του.  Στο σημείο αυτό, πέρα του οποίου οι περισσότεροι από εμάς θα είμαστε πλέον άχρηστο οργανικό υλικό, που θα πρέπει να καταλήξει στα σκουπίδια ή στους κλίβανους ανακύκλωσης. Το σημείο πέρα από το οποίο, εκείνοι που θα απομείνουν θα είναι απλώς σκλάβοι για τους λίγους και εκλεκτούς της αδελφότητας.

Το πείραμα εφαρμογής του σταδίου αυτού, με όλα τα σύγχρονα μέσα που διαθέτει η αδελφότητα, ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία στη χώρα μας. Έτσι σήμερα για όλους μας είναι αποδεκτό, να υπάρχουν εκατομμύρια ανέργων, εκατομμύρια μεταναστών, εκατομμύρια πεινασμένων και εξαθλιωμένων, χιλιάδων Ελλήνων που τελικά οδηγούνται στην αυτοκτονία. Δεχόμαστε να ξυπνάμε και να κοιμόμαστε στην αγκαλιά της εθνικής μας κατάθλιψης. Δεχόμαστε να ζούμε χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς φιλότιμο, χωρίς ανθρωπιά. Είναι αποδεκτό, όσοι από εμάς καταφέρουμε να επιβιώσουμε να μετατραπούμε σε άβουλα όντα που θα δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, για να εξυπηρετούμε τους λίγους εκλεκτούς του κόσμου ετούτου, με αντάλλαγμα το να συνεχίσουμε να υπάρχουμε.

Σήμερα δηλαδή, δεχόμαστε να μην υπάρχουμε. Δεχόμαστε να αποτελούμε ένα απόλυτο τίποτα στον χάρτη της Ευρώπης.

Και αφού οι Έλληνες, αυτός ο περήφανος λαός, δε κατάφερε να αρθρώσει ούτε μια λέξη, απέναντι σε όλους εκείνους που τον αφανίζουν από το παγκόσμιο χάρτη, αφού ακόμα δεχόμαστε να παραμένουμε οι ζητιάνοι του Βερολίνου και άβουλοι στο δρόμο για το σφαγείο που μας οδηγούν, οι υπόλοιποι λαοί θα είναι απλώς … παιχνιδάκι!

Δυστυχώς όμως για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων τα μαντάτα δεν είναι πάντα καλά. Η Ρωσία είναι η πρώτη χώρα που τόλμησε να σηκώσει το ανάστημα της στο δυτικό μονοπολικό τέρας, που μέχρι σήμερα κατάφερε να καταπιεί όχι μόνο τις Η.Π.Α αλλά και το σύνολο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης, ενός οικονομικο-πολιτικού χώρου που στηρίζεται στη συνεργασία των χωρών αλλά με απόλυτο σεβασμό των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων του κάθε κράτους μέλους είναι πλέον πραγματικότητα. Μια πράξη παγκόσμιας αντίστασης στάθηκε στα πόδια της, προσφέροντας μια φλόγα ελπίδας σε όλους τους υπόδουλους λαούς του κόσμου.

Η πρώτη σύγκρουση

Το πεδίο της πρώτης μάχης, στον πόλεμο που έχει ήδη ξεκινήσει, ανάμεσα στη δύση και την Ευρασιατική Ένωση, στήθηκε στους σιτοβολώνες της Ουκρανίας. Για τον δυτικό κόσμο η προσάρτηση της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (εννοείται υπό γερμανική κηδεμονία) αποτελεί μία κορυφαία κίνηση.  Στις Η.Π.Α θα δοθεί η ευκαιρία να τοποθετήσει τα όπλα της έξω από την αυλή της Ρωσίας και να εκμεταλλευτεί τα βεβαιωμένα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Μαύρης Θάλασσας, ενώ στη Γερμανία θα αποδοθεί το πραγματικό αδαμαντωρυχείο της χώρας.

Δεκάδες επιστημονικές μελέτες επισημαίνουν ότι οι πόλεμοι του μέλλοντος δε θα έχουν σαν αφορμή το πετρέλαιο ή τη γη, αλλά το νερό και τη τροφή. Η Ουκρανία δικαίως φέρει τον τίτλο του «σιτοβολώνα της Ευρώπης». Με το στάρι της Ουκρανίας η Γερμανία γνωρίζει ότι θα είναι σε θέση να καλύψει όχι μόνο τις δικές της ανάγκες, αλλά να ελέγξει πλήρως τη διατροφική αλυσίδα όλων των ευρωπαϊκών λαών.

Η Ουκρανία ήταν η σημαντικότερη χώρα στη διεύρυνση της Ε.Ε εις ανατολάς. Ήταν η πρώτη που έλαβε πρόσκληση για οικονομική συνεργασία και η πρώτη που ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου (DCFTA), με την προϋπόθεση να υιοθετήσει το 70% της νομοθεσίας της Ε.Ε που αφορά το εμπόριο, τις μεταφορές και τη προστασία του περιβάλλοντος. Η Ουκρανία μπορούσε πλέον να επιλέξει τη «μοντερνοποίηση» και «ανάπτυξη» της χώρας κατά τα δυτικά πρότυπα, με αντάλλαγμα την εθνική της κυριαρχία. Όταν στο τέλος του 2011 το μόνο που έλλειπε ήταν οι υπογραφές, ο Βλαδίμηρος Πούτιν ανακοίνωσε το όραμα της Ευρασιατικής Ένωσης και οι δυτικοί έμειναν με την πένα στο χέρι…

Τα κίνητρα της δύσης είναι δυνατά αλλά σχετίζονται με την επέκταση και όχι την επιβίωση του δυτικού μονοπολικού κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που η δύση δε πρόκειται να ωθήσει τη κατάσταση στα άκρα. Και δεν έχει νόημα να αναφέρω συνεχώς τα ακρωνύμια Η.Π.Α και Ε.Ε. Εάν αναζητήσει κάποιος τους όρους της συμφωνίας NAFTA, θα διαπιστώσει πως μιλάμε για το ίδιο κέντρο εξουσίας.

Αντίθετα για τη Ρωσία, η προσάρτηση της Ουκρανίας στην Ευρασιατική Ένωσηείτε ηπαραμονή της σε ουδέτερο χώρο αποτελεί στοιχείο επιβίωσης της. Και αυτό διότι αυτό σημαίνει:

• Διατήρηση των υφιστάμενων ναυτικών βάσεων και έλεγχο του χώρου της Μαύρης Θάλασσας. Χωρίς αυτές τις ναυτικές βάσεις, χάνεται η οποιαδήποτε ικανότητα του ρωσικού πολεμικού στόλου να έχει παρουσία στα ζεστά νερά της Μεσογείου. Και ας σημειώσουμε ότι χάρη σε αυτή την ικανότητα η Συρία παραμένει ακόμα κυρίαρχο κράτος.
•  Διατήρηση μιας σημαντικής οδού στη διανομή υδρογονανθράκων στις χώρες της Ευρώπης.
• Διατήρηση της ασφάλειας της χώρας. Μέχρι σήμερα η Ουκρανία λειτουργεί σαν ουδέτερος χώρος ασφαλείας, η απώλεια του οποίου θα οδηγούσε άμεσα στη περικύκλωση της Ρωσίας από χιλιάδες μονάδες αντιαεροπορικών συστημάτων.

Κάνοντας χρήση ενός γερμανικής προελεύσεως ορισμού μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι για τη Ρωσία, η Ουκρανία αποτελεί τον ζωτικό της χώρο (Lebensraum). Η γειτνίαση της με μια Ουκρανία υποταγμένη στα δυτικά κέντρα εξουσίας, θα προκαλούσε σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα τεράστιο πλήγμα στην αμυντική ικανότητα της χώρας. Το να επιτρέψει την εγκατάσταση δυτικών όπλων ακριβώς έξω από την αυλή της ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Αυτός είναι και ο λόγος, δηλαδή η επιβίωση της χώρας, για τον οποίο η Ρωσία δε θα διστάσει να τραβήξει τη κατάσταση στα άκρα. Ότι και εάν σημαίνει αυτό…

Η εκλογή Ποροσένκο στο αξίωμα του προέδρου της Ουκρανίας δε φαίνεται ότι προσφέρει άμεσες δυνατότητες γεωπολιτικής λύσης και εκτόνωσης της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί σήμερα.  Η πρόκριση γεωστρατηγικών επιλογών εξελίσσεται δυστυχώς σε έναν επικίνδυνο μονόδρομο… 

Τα απόνερα της κρίσης της Ουκρανίας στον ελληνικό τουρισμό.

Στη αλλοτινή πατρίδα του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα και του Σόλωνα. οι νεοέλληνες ζαλισμένοι, όσο επιμένουμε να διατηρούμε συσκευές τηλεόρασης στα σπίτια μας, εξακολουθούμε να ασχολούμαστε με ότι ανούσιο παράγει ο σύγχρονος πολιτισμός των βόθρων, επιτρέποντας σε μία ξεπουλημένη στα γερμανικά συμφέροντα κυβέρνηση του 30,74 % να καταστρέφει ότι απέμεινε.

Και στα πλαίσια των εγκληματικών ενεργειών που έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας, εντάσσεται και η καταστροφή κάθε γέφυρας επικοινωνίας της χώρας μας τόσο με τις Ρωσικές αρχές όσο και με τη πολιτική ηγεσία της ευρασιατικής ένωσης.

Έτσι λοιπόν, (και σε προηγούμενο χρόνο) πέρασε στα κρυφά τη κύρωση της συμφωνίας τεχνικής διευθέτησης (;) μεταξύ Ελλάδος και Βουλγαρίας (ΦΕΚ Α 192/2013). Ο τίτλος δε λέει πολλά, το κείμενο όμως, που συντάσσει ο Βενιζέλος έως Υπουργός Άμυνας, αναφέρει ότι σε περίπτωση που υπάρξει σχετικό αίτημα, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία θα πρέπει να συνδράμει την ανύπαρκτη Βουλγαρική Πολεμική Αεροπορία όχι μόνο στην επιτήρηση του εναέριου χώρου της αλλά και στην αναχαίτιση εχθρικών αεροσκαφών.  Και όταν αναφέρει «αναχαιτίσεις» είναι περιττό να αναζητήσουμε σε «ποια» αεροσκάφη απευθύνεται. Έτσι φροντίζουν να δηλώσουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η χώρα μας στέκεται απέναντι στη Ρωσία, έμπιστο σκυλάκι της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ.

Από την άλλη πλευρά ο ίδιος άνθρωπος που συνέταξε το παραπάνω κείμενο και που σήμερα εκπροσωπεί το Ελληνική Κυβέρνηση έως αντιπρόεδρος της, επισκέπτεται την Ουκρανία, αναγνωρίζει (και συγχαίρει) τους Νεοναζί του Κιέβου και τάσσεται θερμά υπέρ των θέσεων της Γερμανίας. Φροντίζει με κάθε τρόπο να πληγώσει τις ελληνορωσικές σχέσεις και να διακόψει κάθε επαφή με τον Ρωσικό παράγοντα. Άραγε από ποιόν πήρε εντολή για να κάνει τη συγκεκριμένη επίσκεψη; Σίγουρα όχι από τους Έλληνες πολίτες. Αυτούς ποιος τους ρωτάει εξάλλου…

Στο ίδιο πλαίσιο ο Σαμαράς, κρατώντας το χεράκι της Μέρκελ, δε παρέλειψε να συναντήσει τη Γιούλια Τιμοσένκο στο Δουβλίνο, τονίζοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να γαυγίζει και να κουνάει την ουρά της κάτω από γερμανικά προστάγματα.

Και ας μη αναφέρω τη κα Κεφαλογιάννη, που το παίζει Υπουργός Τουρισμού, και η οποία στα παραπάνω πλαίσια ακύρωσε το προγραμματισμένο ταξίδι της στη Μόσχα με πολυμελής αντιπροσωπεία Ελλήνων επιχειρηματιών του τουριστικού τομέα «στήνοντας» αξιωματούχους της ρωσικής κυβέρνησης με τους οποίους επρόκειτο να πραγματοποιήσει συναντήσεις και επαφές.

Και βέβαια με το ξέσπασμα της κρίσης στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ στο πλαίσιο των τιμωρητικών τους αποφάσεων για τη Ρωσία, έπεισαν την Ε.Ε να «παγώσει» το θέμα της απελευθέρωσης της βίζας για τους Ρώσους πολίτες, που ήθελαν να ταξιδέψουν στην Ευρώπη, άρα και στην Ελλάδα.

Το αποτέλεσμα των παραπάνω ενεργειών είναι ήδη οι μαζικές ακυρώσεις κρατήσεων από Ρώσους τουρίστες που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των παραγόντων της αγοράς μπορεί να οδηγήσουν σε απώλειες εσόδων άνω των 300 εκατομμυρίων ευρώ!

Και αυτό τη στιγμή, που για πολύ μικρότερα μεγέθη δε διστάζουν να πάρουν μέτρα (όπως αυτά της μείωσης μισθών και συντάξεων) στέλνοντας εκατομμύρια ελλήνων στη φτώχια!

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας, της ελληνικής βιομηχανίας και βιοτεχνίας η δύση στρέφεται πλέον εναντίον του τουριστικού προϊόντος της χώρας μας στα τμήματα εκείνα που δεν ελέγχονται από αυτή. Στόχος της είναι ο απόλυτος έλεγχος του, κάτι που ήδη έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό μέσω των γερμανικών τουριστικών πρακτορείων (touroperators).

Έτσι λοιπόν, είναι πλέον επιτακτική ανάγκη, η απομάκρυνση της επικίνδυνης αυτής συμμορίας του 30,74% πριν οδηγήσουν και τον Ελληνικό Τουρισμό στην απόλυτη καταστροφή και πριν ακρωτηριάσουν τις σχέσεις μας με τον Ρωσικό παράγοντα.

Το Πατριωτικό Μέτωπο, πιστό στις ιδρυτικές αρχές του, συνεχίζει, εκεί που άλλοι γκρεμίζουν, να χτίζει γέφυρες με τις χώρες της Ευρασιατικής Ένωσης, με στόχο την επιστροφή της χώρας στις ιστορικές και φυσικές της συμμαχίες.

Εδώ και δεκαετίες η μαύρη προπαγάνδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσπαθεί να μας πείσει πως εμείς οι Έλληνες είμαστε «πολιτιστικά συγγενείς» με τους λαούς της βόρειας Ευρώπης. Τους Γερμανούς του Αδόλφου, τους Αυστριακούς της Κονσίτα, τους Βέλγους, τους Δανούς και τους Ολλανδούς.

Όλο εμείς του Πατριωτικού Μετώπου, είμαστε εδώ για να θυμίζουμε σε όλους πως πρώτα είμαστε Έλληνες και μετά Βαλκάνιοι. Και είμαστε περήφανοι που ο τόπος μας οριοθετείτε στα Βαλκάνια, στον χώρο που γέννησε τους μεγαλύτερους ήρωες του κόσμου και που διαμόρφωσε τη παγκόσμια ιστορία. Και αυτούς, τους Βαλκανικούς λαούς αλλά και όλους τους ιστορικά συνδεδεμένους με αυτούς ομόδοξους λαούς, αναγνωρίζουμε σαν πολιτιστικούς και φυσικούς φίλους και συμμάχους.

Η ώρα που όλοι θα κληθούμε να πάρουμε θέσεις για το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών μας πλησιάζει. Κανένας δεν είναι περιττός και κανείς δε περισσεύει. Όλοι μαζί, έτσι όπως σταθήκαμε πάντοτε στις μεγάλες επιτυχίες του τόπου και με μάτια και καρδιά  ανοιχτά θα νικήσουμε.

Καλόν αγώνα αδέρφια.

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης   

Γραφεία Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444, Κολωνός, Αθήνα

ΕΔΩ-ΟΛΑ-ΕΔΩ: Για αυτό «κυνηγάνε» την Ελλάδα! Το πιο ακριβό μέτα...

ΕΔΩ-ΟΛΑ-ΕΔΩ: Για αυτό «κυνηγάνε» την Ελλάδα! Το πιο ακριβό μέτα...: ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΕΡΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ!!!!! ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΕΣΤΑΤΟΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ...