«Δώσαμε στην Ελλάδα 250 δισ. ευρώ, αλλά όχι για τις συντάξεις των Ελλήνων, αλλά για να πληρωθούν οι τόκοι στις τράπεζες»(Οι τοκοι των τοκογλυφων απατεωνων)

Από τα 250 δις που πήρε η Eλλάδα, τα 220 δις πήγαν σε...

ΠΑΓΩΣΕ Η ΕΥPΩΠΗ!

    Το άρθρο είναι... αφιερωμένο σε όλους αυτούς που δείχνουν με το δάκτυλο την Ελλάδα.

    Μια συνέντευξη που παραχώρησε ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάσιμο Ντ’ Αλέμα, προκάλεσε πανικό στους δανειστές μας....

    Ο Μάσιμο Ντ’ Αλέμα, μιλώντας στη RaiNews24, αποκάλυψε ΚΑΘΑΡΑ, πως τα 220 δισεκατομμύρια ευρώ από τα 250 δισ. ευρώ της ευρωπαϊκής βοήθειας προς την Ελλάδα, κατέληξαν απευθείας στις Γερμανικές, Γαλλικές και σε μικρότερο ποσοστό τις Ιταλικές τράπεζες. «Δώσαμε στην Ελλάδα 250 δισ. ευρώ, αλλά όχι για τις συντάξεις των Ελλήνων, αλλά για να πληρωθούν οι τόκοι στις τράπεζες» είπε χαρακτηριστικά ο Πρώην πρωθυπουργός, εξηγώντας πως έχουμε ένα ενιαίο νόμισμα, αλλά με εντελώς διαφορετικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας και οικονομικής ισχύος.

    «Από μία φτωχή χώρα όπως η Ελλάδα, τεράστια ποσά μεταφέρονται σε μία πλούσια χώρα όπως η Γερμανία μέσω της διαφοράς των επιτοκίων. Η φτωχή χώρα γίνεται όλο και φτωχότερη, η πλούσια χώρα πλουσιότερη» δηλώνει ανοιχτά ο Ντ’ Αλέμα.

    «Όταν η φτωχή χώρα δεν μπορεί πλέον να πληρώσει τα χρέη έρχονται οι ευρωπαϊκές βοήθειες. Έχουμε δώσει στην Ελλάδα 250 δισ. ευρώ, αλλά όχι για τις συντάξεις των Ελλήνων, αλλά για να πληρωθούν οι τόκοι στις γερμανικές, γαλλικές και σε μικρό ποσοστό στις ιταλικές. Διακόσια είκοσι δισ. ευρώ από τα 250 δισ. ευρώ βοήθειας πήγαν απευθείας στις γερμανικές, γαλλικές και ιταλικές τράπεζες» σημειώνει το στέλεχος της ιταλικής κεντροαριστεράς και υπογραμμίζει συγκεκριμένα:

     «Στην πραγματικότητα, όταν λέγεται ότι εμείς πληρώνουμε τις συντάξεις των Ελλήνων -όχι, εμείς πληρώνουμε τις γερμανικές τράπεζες. Αυτή είναι η καθαρή αλήθεια. Είναι χρήματα κάνουν έναν κύκλο, αλλά οι Έλληνες δεν οσφραίνονται ούτε καν την μυρωδιά τους» !!!

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://e-rodios.blogspot.gr

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΒΟΜΒΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΚΑΜΜΕΝΟ: "ΙΔΟΥ ΟΙ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ "

Οι δημοσιογράφοι Μάκης Βραχιολίδης και Γιάννης Παπαζήσης (κάτω φωτό) 

κατέθεσαν επιστολή-βόμβα στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον συνεταίρο του στην κυβέρνηση, υπουργό Εθνικής Αμύνης Πάνο Καμμένο (πιο κάτω ο αριθμός πρωτοκόλλου της επιστολής, όπως εκδόθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου) και τους θέτουν προ των ιστορικών ευθυνών τους. Τους προτείνουν συγκεκριμένες σωτήριες λύσεις για.....

την άνεση απεμπλοκή της χώρας από την τυραννεία των μνημονίων, λέγοντάς τους ότι οφείλουν να πράξουν άμεσα τα δέοντα και όχι να υπηρετούν τους δανειστές-εκβιαστές της διεθνούς τοκογλυφίας. 

Διαβάστε τις άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις για τη σωτηρία της χώρας. 

Αριθμός Πρωτοκόλλου: 1312/16-12-15

ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ                                                                                                      ΑΘΗΝΑ 16/12/2015

ΕΠΙΣΤΟΛΗ                   

Των δημοσιογράφων

Μάκη Βραχιολίδη, Γιάννη Παπαζήση

προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος Αλέξη Τσίπρα

Κοιν. Πάνο Καμμένο (ΥΠΕΘΑ)

ΘΕΜΑ: ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ!

             Κύριε Πρωθυπουργέ,

Στο ανώτατο αξίωμα που βρίσκεστε, οφείλετε να υπερασπίζεστε τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και της πατρίδος. Όταν όμως δηλώνετε δημοσίως ότι η συμφωνία που υπογράψατε με τους δανειστές μετά το δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου, ήταν αποτέλεσμα εκβιασμών και ασφυκτικών πιέσεων που δεχτήκατε, αναρωτιέται κανείς αν τελικά υπερασπίζεστε  τα συμφέροντα του ελληνικού λαού ή εκτελείτε εντολές των ευρωπαίων τοκογλύφων! Τα νομοσχέδια πάντως που φέρνετε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στη Βουλή, προκειμένου να λάβετε τα ψιχία των δόσεων, νομοσχέδια τα οποία κατακρεουργούν περαιτέρω τον φορολογούμενο πολίτη, δεν συνιστούν προάσπιση των δικαίων του και της συνταγματικής νομιμότητας, αλλά το «δίκαιο» των στυγνών δανειστών/εκβιαστών!

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Οι δανειστές απαίτησαν να ψηφίσετε στη Βουλή τα παρακάτω: υπέρμετρη φορολόγηση των αγροτών, υπερβολική αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά (τουτέστιν το επικείμενο τσάκισμα του ελληνικού τουρισμού), χτύπημα στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία, πρόσθετο φόρο στα ελληνικά κρασιά! Οι ελληνικές τράπεζες, μέσω της ανακεφαλαιοποίησης, δόθηκαν για ένα κομμάτι… κουλούρι σε διεθνείς τοκογλύφους. Σε ξένα funds δόθηκαν και τα «κόκκινα δάνεια», με αποτέλεσμα χιλιάδες Έλληνες να κινδυνεύουν να χάσουν ακόμη και την 1^η τους κατοικία και να βρεθούν στο δρόμο! Η πρόσθετη φορολόγηση της ελληνικής μπύρας απεφεύχθη την τελευταία στιγμή, λόγω αντίδρασης του συνεταίρου σας στην κυβέρνηση κ. Καμμένου. Τέλος, πάλι μετά από στραγγαλιστικές πιέσεις των δανειστών, επίκεινται νέες ραγδαίες μειώσεις στις συντάξεις και στους μισθούς!

Αποδεικνύεται με άλλα λόγια κύριε Πρωθυπουργέ ότι νομοθετείτε σε βάρος των Ελλήνων, οδηγώντας τον τόπο και τον λαό σε ανείπωτη εθνική καταστροφή!

Η επιστολή μας αυτή έχει δύο σκέλη: πρώτα σας δίνουμε ένα συνοπτικό κατάλογο της ελληνικής παραγωγής η οποία παραμένει ακόμη ζωντανή σε πείσμα όσων προπαγανδίζουν ψευδώς υπέρ της άποψης ότι ο Έλληνας δεν παράγει τίποτε. Απαιτούμε λοιπόν να εργαστείτε για την ανόρθωση της ελληνικής παραγωγικής δυναμικής και όχι να νομοθετείτε με βάση τα συμφέροντα των δανειστών/εχθρών της χώρας.

Στο δεύτερο μέρος, η επιστολή μας σάς προτείνει σωτήρια λύση για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, με την αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου, τον οποίο και αυτόν φροντίσατε να τον ξεπουλήσετε στους δανειστές έναντι του ευτελούς τιμήματος των 50 δις ευρώ. Χαρίζετε τον ορυκτό μας πλούτο την ώρα που η χώρα μας, σύμφωνα με μελέτη του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Γεωεπιστημών και Φυσικών Πόρων (κάτω φωτό),

εμφανίζεται να κατέχει την 4^η θέση παγκοσμίως, ανάμεσα στις χώρες με τα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου (20.000 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα). Αν λοιπόν εσείς κύριε Πρωθυπουργέ, τα πολλά τρισεκατομμύρια που θα κέρδιζε η χώρα μας εκμεταλλευόμενη τον ορυκτό της πλούτο, τα χαρίζετε για ψιχία στους τοκογλύφους, ασφαλώς διαπράττετε εθνικό έγκλημα.

Θυμίζουμε ότι το 2007, ο εξαίρετος καθηγητής ορυκτολογίας και πρόεδρος της κρατικής καναδικής εταιρείας πετρελαίου κ. Φώσκολος δήλωνε δημόσια ότι νοτίως της Κρήτης υπάρχει ποσότητα πετρελαίου που αντιστοιχεί σε 10 έως 35 δις βαρέλια. Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, κατά το κοινώς λεγόμενο, ώσπου φτάσαμε στο σημείο να έρθει στη χώρα μας, κατόπιν προσκλήσεως από την ελληνική κυβέρνηση, η νορβηγική εταιρεία PGS για να κάνει σεισμικές έρευνες και να εντοπίσει πού υπάρχει πετρέλαιο στο Ιόνιο και νοτίως της Κρήτης.

      Οι Νορβηγοί της PGS λοιπόν επιβεβαίωσαν τα όσα είπε ο καθηγητής κ. Φώσκολος με τον πλέον επίσημο τρόπο, έτσι που αυτή τη στιγμή μιλάμε με το δεδομένο ότι στα έγκατα της θάλασσας, νοτίως της Κρήτης κρύβεται πετρέλαιο που αντιστοιχεί  περίπου σε 30 δις βαρέλια!

Το ελληνικό κράτος, αντί να πάρει την πλατφόρμα που υπάρχει στη Θάσο δια κρατικοποιήσεως και για 40 χρόνια να λειτουργεί μόνο με Έλληνες εργαζόμενους και να την εγκαταστήσει νοτίως της Κρήτης με τις ανάλογες τροποποιήσεις, αρχίζοντας να αντλεί πετρέλαιο, κώφευσε και μια κρατική περιουσία -όλων μας- πολλών εκατοντάδων  δις ευρώ παραμένει  ανεκμετάλλευτη. Η αδράνεια των πολιτικών άφησε τον χρόνο να λειτουργεί εις βάρος μας και φτάσαμε στο σημείο η κυβέρνησή σας να διαπράξει πρωτοφανές πολιτικό έγκλημα. Στη συμφωνία που συνάψατε με τους δανειστές δημιουργήθηκε ένα νέο ταμείο στο οποίο θα υπάγονται τα πάντα! Όλα όσα ανήκουν στο δημόσιο, είτε αυτά βρίσκονται επάνω από το έδαφος είτε βρίσκονται στο υπέδαφός μας και όλα αυτά κοστολογούνται μόνο 50 δις, ενώ μόνο τα πετρέλαιά μας νοτίως της Κρήτης αξίζουν πολύ περισσότερο από 1 τρις ευρώ! Πρόκειται δηλαδή για πραγματικό ξεπούλημα της περιουσίας μας με εγκληματικό τρόπο . 

Πιο κάτω λοιπόν, σας προτείνουμε την αποτροπή του εγκλήματος (έστω την ύστατη στιγμή) με τη λύση για την αξιοποίηση του φυσικού μας αερίου.

ΤΙ ΠΑΡΑΓΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΔΗΘΕΝ ΦΤΩΧΗ ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΙ «ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ» ΕΛΛΗΝΕΣ

Στον τομέα των ορυκτών είμαστε πρώτοι σε παραγωγή και εξαγωγές παγκοσμίως στον μαγνησίτη στον λευκόλιθο στον μπετονίτη στον περλίτη στην κίσσηρη και στον χουντίτη. Είμαστε πρώτοι σε παραγωγή  πανευρωπαϊκώς στον βωξίτη, στην αλουμίνα στο νικέλιο και  στο σιδηρονικέλιο.

Από τη νέα τάξη πραγμάτων στη νέα διεθνή αταξία και χάος

Μωυσης Λίτσης.

Πριν ξεκινήσουμε τη σημερινή μας συζήτηση ας δούμε εν είδει τίτλων ειδήσεων την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα σε σχέση με τις εξελίξεις στη Συρία και τον λεγόμενο πόλεμο κατά του ISIS.

Ένταση των αεροπορικών επιθέσεων με συμμετοχή της Βρετανίας και Γερμανίας(σε επικουρικό ρόλο όπως λέει), ψυχρός - οικονομικός πόλεμος Ρωσίας - Τουρκίας με επίκεντρο την πρόσφατη κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού, οικονομικός πόλεμος ο οποίος περιλαμβάνει και «ξαφνικές» αποκαλύψεις για το ρόλο της Τουρκίας στο λαθρεμπόριο πετρελαίου που κάνει ο ISIS - θα αναφερθώ παρακάτω πιο αναλυτικά στο ζήτημα αυτό - και λέω «ξαφνικές» γιατί ενώ ο διεθνής τύπος ήταν γεμάτος μέχρι πρόσφατα με σχετικά ρεπορτάζ και αποκαλύψεις, χρειάστηκε να σπάσουν οι δεσμοί Άγκυρας - Μόσχας για να αρχίσει η Ρωσία να βομβαρδίζει με αποκαλύψεις ακόμη και για προσωπική ανάμειξη της οικογένειας Ερντογάν, που φθάνουν μέχρι την τουρκική ανάμειξη στις τρομοκρατικές επιθέσεις στον Καύκασο.
 Μετά το τρομοκρατικό κτύπημα στο Παρίσι, το οποίο χαρακτηρίστηκε ως η «11 Σεπτεμβρίου της Ευρώπης», έχουμε τα πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας από τη μια, τη «στρατικοποίηση» των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων με καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που αρχίζουν να παίρνουν σιγά - σιγά χαρακτήρα μονιμότητας - η Γαλλία μετέδωσαν προ ημερών τα διεθνή ΜΜΕ σκέφτεται να περάσει στο Σύνταγμά της την παράταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης για έξι μήνες - και τη δρομολογούμενη αναστολή της συμφωνίας Σένγκεν από την άλλη, η οποία αφορά την ελεύθερη διακίνηση προσώπων εντός των περισσοτέρων χωρών μελών της ΕΕ συν κάποιες ακόμη.

Οι χώρες μέλη της ΕΕ (Ουγγαρία, Αυστρία, Σλοβενία, Κροατία) υψώνουν η μία μετά την άλλη συρματοπλέγματα στα σύνορα προκειμένου να εμποδίσουν τη διέλευση προσφύγων με μπαμπούλα τον ISIS, αλλά στην πραγματικότητα έχοντας καλλιεργήσει ένα κλίμα ισλαμοφοβίας περί κινδύνου των «ευρωπαϊκών αξιών» ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια με την όξυνση της προσφυγικής κρίσης και ακολούθησαν χώρες των δυτικών Βαλκανίων όπως η ΠΓΔΜ με όλα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν στην Ειδομένη.
Έτσι έχει κάπως περιληπτικά η κατάσταση μετά το πρόσφατο μακελειό στο Παρίσι. Για να κατανοήσουμε τι οδήγησε στη δημιουργία και ισχυροποίηση του ISIS, πρέπει να ανατρέξουμε στη δεκαετία του 2000 και λίγο πριν.

 Η δεκαετία του ’90, η τελευταία του ταραγμένου 20ου αιώνα των άκρων όπως τον είχε χαρακτηρίσει σε ένα από τα βιβλία του ο Βρετανός μαρξιστής ιστορικός Έρικ Χόμπσμπάουμ, χαρακτηρίστηκε από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και το υποτιθέμενο τέλος της ιδεολογικής αντιπαράθεσης «αριστεράς» - «δεξιάς», το περιβόητο Τέλος της Ιστορίας που έλεγε ο Φράνσις Φουκουγιάμα.

Για τη Μέση Ανατολή, την περιοχή που μας ενδιαφέρει ως μήτρα του ισλαμικού εξτρεμισμού, υπήρξε η δεκαετία της «ειρηνευτικής διαδικασίας», των συμφωνιών του Όσλο μεταξύ Ισραήλ και ΟΑΠ, που είχαν δημιουργήσει προσδοκίες για επίλυση του μεγάλου και χρόνιου προβλήματος, του παλαιστινιακού, η επίλυση του οποίου θα εξομάλυνε υποτίθεται πλήρως τις σχέσεις Ισραήλ και αραβικών κρατών και κατ’ επέκταση της Δύσης.

Η κοσμική «τρομοκρατική» ΟΑΠ αναγνωρίστηκε ως εκπρόσωπος του παλαιστινιακού εθνικού κινήματος ω αντίβαρο μάλιστα στην αυξανόμενη επιρροή ισλαμιστικών οργανώσεων όπως η Χεζμπολάχ στο Λίβανο και η Χαμάς στην Παλαιστίνη, παρόλο που στη δεκαετία του ’80, η ενίσχυση αυτού που αποκαλέστηκε ισλαμικός φονταμενταλισμός, λειτουργούσε ως αντίβαρο για την αντιμετώπιση εθνικών κινημάτων όπως η ΟΑΠ.
 Η ειρηνευτική διαδικασία κατάρρευσε στα τέλη του 2000 με την αποτυχία των συνομιλιών του Καμπ Ντέιβιντ, και την ανάδειξη στις ΗΠΑ των νεοσυντηρητικών του Μπους και στο Ισραήλ των «γερακιών» Σαρόν-Νετανιάχου. Η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 και το τρομοκρατικό κτύπημα στη Νέα Υόρκη ήταν καταλύτης για τις περαιτέρω εξελίξεις.

  Η 11η Σεπτεμβρίου...

  

Οι νεοσυντηρητικοί του Μπους μαζί με τον τότε Βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ, πρωτοστάτησαν στην εισβολή στο Ιράκ - την οποία τώρα ο Μπλερ αποκαλεί «λάθος» - με στόχο την ανατροπή του Σαντάμ, ο οποίος υποτίθεται διέθετε χημικά και πυρηνικά όπλα ικανά να κτυπήσουν μέχρι και τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, όπως έγραφε τότε ένα από τα πρωτοσέλιδα των βρετανικών ταμπλόιντ και την αναμόρφωση της Μέσης Ανατολής. Η ανατροπή του Σαντάμ  θα ήταν καταλύτης για την πτώση των αυταρχικών καθεστώτων στον αραβικό κόσμο,  όπως έγινε με τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και το σπάσιμο της πρώτης αλυσίδας τότε από τον Μ. Γκορμπατσόφ.  

Τα capital controls και το «μεγάλο κόλπο» με το πλαστικό χρήμα

Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός

Πότε θα αρθούν τα capital controls; Η… προεκλογική απάντηση εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος ήταν: μόλις ανακεφαλαιωθούν οι τράπεζες, δηλαδή από τις αρχές του 2016. Η απάντηση αυτή έχει ήδη ξεχαστεί. Ήδη, σε ομιλία του στις ΗΠΑ ο υποδιοικητής της ΤτΕ κ. Μουρμούρας έδωσε μια άλλη, τη μόνη επίσημη μετεκλογικώς: τα capital controls θα αρθούν όταν εκπληρωθούν 4 προϋποθέσεις: α) η ελάφρυνση του χρέους, β) η επαναποδοχή των ελληνικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), γ) η συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» του Μάριο Ντράγκι και δ) ένα επενδυτικό σοκ στην ελληνική οικονομία. Έτσι διατυπωμένες οι προϋποθέσεις, παραπέμπουν σε διατήρηση των capital controls για μακρό χρόνο, ενδεχομένως και… επ’ αόριστον – αν κάτι «στραβώσει» με τις προϋποθέσεις, πράγμα πολύ πιθανό γιατί καθεμιά ξεχωριστά και πολύ περισσότερο όλες μαζί παραπέμπουν σε ένα υπεραισιόδοξο σενάριο για τις εξελίξεις.

Στην παραπομπή της άρσης των capital controls σε απώτερο χρόνο, έρχεται τώρα να προστεθεί η… μαζική εισβολή του ηλεκτρονικού χρήματος στη ζωή μας. Πρόσφατα, το «Βήμα» προανήγγειλε την πληρωμή μισθών και συντάξεων με ηλεκτρονικό χρήμα και τον έλεγχο της ροής των δαπανών των μισθωτών και συνταξιούχων. Ο κ. Κατρούγκαλος έσπευσε να μισο-διαψεύσει το δημοσίευμα, αλλά ο λαλίστατος κ. Αλεξιάδης επανήλθε δημοσιοποιώντας σχέδιο για γενίκευση της χρήσης πλαστικού χρήματος ΠΡΙΝ την άρση -και ως προϋπόθεση- για την άρση των capital controls.

Τι σημαίνει αυτός ο συνδυασμός των capital controls και του πλαστικού χρήματος, που απ’ ό,τι φαίνεται ήρθε για να μείνει στις ζωές μας;

Η «επανάσταση» του πλαστικού χρήματος

Καταρχήν, η επιβολή των capital controls έφερε μια μικρή επανάσταση στα συναλλακτικά ήθη: Τον Ιούλιο, πρώτο μήνα με capital control, εκδόθηκαν 1,1 νέες χρεωστικές κάρτες, ενώ τον ίδιο μήνα προστέθηκαν 150.000 νέοι χρήστες ηλεκτρονικής τραπεζικής, δεκαπλάσιοι από το μέσο μηνιαίο αριθμό μέχρι τότε. Ακόμη και υπερήλικες συνταξιούχοι απομακρυσμένων περιοχών, που απέχουν δεκάδες χιλιόμετρα από το πλησιέστερο ATM, έσπευσαν να βγάλουν κάρτες. Σήμερα, οι χρεωστικές κάρτες πλησιάζουν τα 12 εκατ.,  έναντι 2,7 εκατ. πιστωτικών καρτών.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Eurobank, ο συνολικός τζίρος με τη χρήση καρτών από τα 5,5 δισ. € το 2013 και τα 6,2 δισ.  €  το 2014 θα φτάσει τα 7,3 δισ. €  το 2015 επιστρέφοντας στα «προ κρίσης» επίπεδα του 2008-09. Με τη διαφορά όμως, ότι πλέον ο τζίρος του πλαστικού χρήματος χωρίζεται σε αυτό των χρεωστικών καρτών, που θα κυμανθεί το 2015 σε 2,8 δισ. €  και των πιστωτικών στα 4,5 δισ. €, από  8,2 δισ. € του 2008.

Τα τερματικά αποδοχής καρτών, που υπήρχαν σε λειτουργία στο τέλος του 2014 ήταν 157.000, σήμερα είναι 170.000 και μέχρι το τέλος του 2015 θα ξεπεράσουν τις 200.000, ενώ οι ανάγκες της αγοράς επιβάλλουν επιπλέον 400.000 POS.

Φυσικά, υπάρχει μεγάλη απόσταση μέχρι να προσεγγίσει η Ελλάδα τα επίπεδα χρήσης πλαστικού χρήματος στην Ε.Ε. Στη χώρα μας ακόμη αναλογούν μόλις 19 ηλεκτρονικές πληρωμές ανά κάτοικο το χρόνο, έναντι μ.ό. 198 πληρωμών στην Ε.Ε. Όμως η «επανάσταση» του πλαστικού χρήματος ξεκίνησε και θα συνεχιστεί μάλλον με σαρωτικούς ρυθμούς…

Ο εγκλωβισμός των μικροκαταθετών

Τα δεδομένα της Τράπεζας της Ελλάδος δείχνουν ότι εδώ και πάνω από 1 χρόνο το… capital (δηλαδή οι μεγάλες καταθέσεις) έκανε φτερά και έμεινε το… control για μια θάλασσα μικροκαταθετών:

• Στις 31/12/2009 το σύνολο των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες ήταν 231,5 δισ. ευρώ. Στις 31/12/14 είχαν μειωθεί σε 160,072 δισ. ευρώ και στα τέλη Ιανουαρίου 2015 σε 147,775 δισ. ευρώ. Όταν επιβλήθηκαν τα capital controls, ήταν περίπου 125 δισ. ευρώ. Στα μνημονιακά χρόνια και μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 έκαναν φτερά περίπου 84 δισ. ευρώ καταθέσεων.
• Ήδη στα τέλη Οκτωβρίου 2014 οι μεγάλου ύψους καταθέσεις είχαν κάνει «φτερά»: Το 81,5% των καταθετικών λογαριασμών είχαν υπόλοιπο κάτω από 2.000 ευρώ, το 11,3% υπόλοιπο μεταξύ 2.000 και 10.000 ευρώ, το 0,90% μεταξύ 50.000 και 100.000 ευρώ και μόλις το 0,40% πάνω από 100.000 ευρώ.
• Από τις καταθέσεις που έφυγαν, περίπου 80 δισ. ευρώ έφυγαν στο εξωτερικό και είναι μεγάλου ύψους καταθέσεις.
• Στα τέλη Μαρτίου 2015, από τα 138,5 δισ. ευρώ του συνόλου των καταθέσεων, τα 117,9 δισ. ευρώ ήταν αποταμιεύσεις νοικοκυριών και μόνο 20,6 δισ. ευρώ καταθέσεις του επιχειρηματικού τομέα. Άρα οι επιχειρήσεις κάνουν τις συναλλαγές τους έξω από το «επικίνδυνο κύκλωμα» των ελληνικών τραπεζών.

Οι τραπεζίτες, και για λογαριασμό τους η κυβέρνηση, προσπάθησαν να σκεφτούν διάφορους τρόπους για να επιστρέψουν ξανά στις τράπεζες τα περίπου 45 δισ. ευρώ των μικροκαταθετών που αποσύρθηκαν στα «σεντούκια». Όμως δεν υπάρχει τρόπος να πεισθούν για κάτι τέτοιο, άρα το μόνο που απομένει, είναι δυσκολέψει η περαιτέρω φυγή καταθέσεων. Και αυτό σημαίνει ότι τα capital controls θα παραμείνουν… μέχρι νεωτέρας! Γιατί αν αρθούν, το ρεύμα φυγής των μικροκαταθετών μπορεί να πάρει νέα ορμή…

Το «μεγάλο κόλπο»

Από τη μια, λοιπόν, τα capital controls διατηρούνται μέχρι νεωτέρας ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω φυγή καταθέσεων (μικροκαταθετών). Από την άλλη, γενικεύεται «με όλα τα μέσα» η χρήση πλαστικού χρήματος. Και έτσι αναφύεται ο συνδυασμός των δύο, γιατί στο συνδυασμό τους είναι όλο το «ζουμί»: η μεταβατική, για όσο χρειαστεί, διατήρηση των «κανονικών» capital controls μέχρι να δημιουργηθεί το πλαίσιο για τη μονιμοποίησή τους με μια έμμεση μορφή: την υποχρεωτική χρήση μέρους του μισθού ή της σύνταξης σε ηλεκτρονικές πληρωμές μέσω καρτών. Με αυτό το συνδυασμό:

1. Εκβιάζεται η συγκέντρωση όλου του διαθέσιμου ρευστού χρήματος, και αυτού που φυλάγεται στα «σεντούκια», στο τραπεζικό σύστημα, ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνεται και ο έλεγχος όλου του χρήματος, και του ηλεκτρονικού που αντιστοιχεί σε εικονικές πιστώσεις, από τις τράπεζες – και στο βαθμό που αυτές οδεύουν να τεθούν υπό τον έλεγχο των δανειστών, από τους δανειστές!

2. Η τράπεζα μεσολαβεί σε κάθε συναλλαγή μεταξύ ιδιωτών ή με το κράτος, κερδίζοντας τόσο από τις χρεώσεις όσο και από την υπερεκμετάλλευση του επιτοκίου μιας μέρας (overnight). Καθώς μάλιστα κάθε χρεωστική κάρτα είναι συνδεδεμένη με λογαριασμό, η τράπεζα έχει τη δυνατότητα να εκμηδενίζει τους τόκους ταμιευτηρίου, ωθώντας σε διαρκή παροχέτευση της αποταμίευσης στην κατανάλωση. Μειώνει επίσης τους κινδύνους των bank run, ακόμη και σε συνθήκες χωρίς κεφαλαιακούς ελέγχους.

3. Με τη γενίκευση των ηλεκτρονικών συναλλαγών επέρχεται και η άλωση των προσωπικών δεδομένων. Ο πολίτης είναι εκτεθειμένος όχι μόνο στον κίνδυνο κατασχέσεων των λογαριασμών του για κάθε είδους οφειλή, αλλά και στη διαρκή καταγραφή των συναλλακτικών του συνηθειών. Η τράπεζα, και όχι μόνο αυτή, έχει πλήρη εικόνα για το κοινωνικο-οικονομικό του προφίλ, που είναι πολύτιμο εμπόρευμα.

4. Η ηλεκτρονικοποίηση των συναλλαγών θα προκαλέσει σαρωτική συρρίκνωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, άρα μια επιταχυνόμενη μονοπώληση των αγορών. Στις ιδιαίτερες συνθήκες τεράστιας ύφεσης, μείωσης της κατανάλωσης και πιστωτικού στραγγαλισμού, η ιδιότυπη στάση πληρωμών όλων προς όλους, επέτρεπε μια -επισφαλή βεβαίως- ισορροπία επιβίωσης των μικρών επιχειρήσεων. Η πλαστικοποίηση του χρήματος θα επισπεύσει το τέλος τους.

Αυτό που άρχισε με τα capital controls και συνεχίζεται με την «επιχείρηση» γενίκευσης της χρήσης του πλαστικού χρήματος, είναι ένα «μεγάλο κόλπο» που αφορά καίρια τις ζωές μας και στοχεύει σε πράγματα πολύ πιο ουσιαστικά από το διακηρυσσόμενο στόχο της πάταξης της φοροδιαφυγής…

Οι 200 τούρκικες λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά και δεν το ξέρουμε [λίστα]

Καθημερινά χρησιμοποιούμε πολλές δεκάδες λέξεις οι οποίες είναι τουρκικές και έχουν παρεισφρύσει στη γλώσσα μας χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή τους και την αντίστοιχη ελληνική έννοια.

Γράφει ο συγγραφέας Νίκος Σαραντάκος στο ιστολόγιό του sarantakos.wordpress.com:

Οι λέξεις του καταλόγου είναι 220 αλλά δύο από αυτές (μπόρα και ταπί) δεν έχουν τουρκική προέλευση, επομένως ο κατάλογος κανονικά έχει 218 λέξεις -το άφησα 220 στον τίτλο για να είναι πιο στρογγυλό. Όταν λέμε "τουρκική προέλευση" συνυπολογίζουμε και την απώτερη αραβική ή περσική προέλευση των λέξεων.

Βέβαια, λείπουν πολλές λέξεις που λέμε συχνά, αλλά αφού ο συντάκτης ήθελε να διαλέξει περίπου 200 λέξεις, κάποιες έπρεπε να αφήσει έξω. Μοιραία προκύπτει το ερώτημα, πόσα είναι τα τουρκικά δάνεια της ελληνικής γλώσσας ή (αν δεν μας ενοχλεί η ανακρίβεια), "πόσες είναι οι τουρκικές λέξεις της ελληνικής γλώσσας". Δεν είναι εύκολες τέτοιες μετρήσεις, γιατί υπάρχουν λέξεις ξεχασμένες και λέξεις ζωντανές, όπως επίσης υπάρχουν αρχικές λέξεις και παράγωγες-σύνθετες λέξεις. Για παράδειγμα, από τη λέξη 'γλέντι' έχουμε και το ρήμα γλεντάω, έχουμε τον γλεντζέ και τη γλεντζού, που μας δίνουν το επίθετο 'γλεντζέδικος' και το επίρρημα 'γλεντζέδικα'. Έχουμε το υποριστικό "γλεντάκι", ενώ στον Μπαμπινιώτη υπάρχει και ο ημιλόγιος τύπος 'γλεντιστής'. Έχουμε τέλος και τον γλεντοκόπο, το γλεντοκόπι ή γλεντοκόπημα, το ρήμα γλεντοκοπώ. Η μια "αρχική" λέξη δίνει δώδεκα μαζί με τα παράγωγά της. Δεν είναι όλες τόσο παραγωγικές, αλλά κάποιες είναι περισσότερο.

Πλάι σε κάθε "τούρκικη" λέξη, ο αρχικός συντάκτης δίνει, σε παρένθεση, ένα συνώνυμο ή μια εξήγηση με "αμιγώς ελληνικές" λέξεις. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε τις "τούρκικες" λέξεις με τις "εγχώριες", όπως επιχείρησαν κάποιοι σε ένα μαζικό ηλεμήνυμα, που χρησιμοποιεί αυτόν τον κατάλογο λέξεων, και που το κοροϊδεύει δεόντως ο Γιάννης Χάρης σε πρόσφατο σχόλιό του, δίνοντας μερικά παραδείγματα τέτοιας (υποθετικής και αγλωσσολόγητης) αντικατάστασης:

«Το βράδυ τρώω μόνο ένα πηγμένο γάλα» (γιαούρτι)

«Θα μας τρελάνουν πάλι οι ετησίες άνεμοι» (μελτέμια)

«Κάναμε πολλή ευδιαθεσία χτες στου Νίκου» (κέφι)

«Με τη ζέστη ένα υδροπεπόνι είναι ό,τι πρέπει» (καρπούζι)

«Οι φοιτητές στη Λάρισα πήγαν από πύραυνο» (μαγκάλι)

«Τον κοιτούσε κι έτρεχαν τα πυκνόρρευστα διαλύματα ζάχαρης» (σιρόπια)

Λοιπόν, οι 218 (220-2) τουρκικής προέλευσης λέξεις του καταλόγου είναι:

1. Αγάς (δεσποτικός-αυταρχικός),
2. Αγιάζι (πρωινό ή νυχτερινό κρύο),
3. Αλάνα (ανοιχτός χώρος),
4. Αλάνι (αλήτης)
5. Γιακάς (περιλαίμιο),
6. Γιαπί (οικοδομή),
7. Γιαρμάς (ροδάκινο),
8. Γιαούρτι (πηγμένο γάλα)
9. Γιλέκο (περιθωράκιον)
10. Γινάτι (πείσμα),
11. Γιουρούσι (επίθεση)
12. Γκάιντα (άσκαυλος),
13. Γκέμι (χαλινάρι)
14. Γλέντι (διασκέδαση)
15. Γούρι (τύχη),
16. Γρουσούζης (κακότυχος),
17. Δερβένι (κλεισούρα),
18. Εργένης (άγαμος),
19. Ζαμάνια (μεγάλο χρονικό διάστημα),
20. Ζαρζαβατικά (λαχανικά),
21. Ζόρι (δυσκολία),
22. Ζουμπούλι (υάκινθος),
23. Καβγάς (φιλονικία),
24. Καβούκι (καύκαλο),
25. Καβουρδίζω (φρυγανίζω-ξεροψήνω),
26. Καζάνι (λέβητας),
27. Καΐκι (βάρκα)
28. Καλέμι (γραφίδα),
29. Καλούπι (μήτρα-πρότυπο),
30. Κάλπικος (κίβδηλος),
31. Καπάκι (σκέπασμα- κάλυμμα),
32. Καραούλι (φρουρά-σκοπιά),
33. Καρπούζι (υδροπέπων),
34. Κασμάς (αξίνα-σκαπάνη)
35. Κατσίκα (ερίφι-γίδα)
36. Καφάσι (κιβώτιο),
37. Κελεπούρι (ανέλπιστο εύρημα)
38. Κέφι (ευδιαθεσία)
39. Κιμάς (ψιλοκομμένο κρέας),
40. Κιόσκι (περίπτερο),
41. Κολάι (ευκολία-άνεση),
42. Κολαούζος (οδηγός),
43. Κόπιτσα (πόρπη),
44. Κοτζάμ (τεράστιος-πελώριος),
45. Κοτσάνι (μίσχος),
46. Κότσι (αστράγαλος),
47. Κουβαρντάς (γενναιόδωρος-ανοιχτοχέρης)
48. Κουβάς (κάδος-αγγείο),
49. Κουμπαράς (δοχείο χρημάτων),
50. Κουσούρι (ελάττωμα-μειονέκτημα),
51. Κουτουρού (ασύνετα-απερίσκεπτα),
52. Λαγούμι (υπόνομος-οχετός),
53. Λαπάς (χυλός),
54. Λεβέντης (ανδρείος-ευσταλής),
55. Λεκές (κηλίδα),
56. Λελέκι (πελαργός),
57. Λούκι (υδροσωλήνας),
58. Μαγιά (προζύμη-ζυθοζύμη),
59. Μαγκάλι (πύραυνο),
60. Μαγκούφης (έρημος),
61. Μαϊντανός (πετροσέλινο-μακεδονίσι)
62. Μαντζούνι (φάρμακο),
63. Μαούνα (φορτηγίδα)
64. Μανάβης (οπωροπώλης),
65. Μαράζι (φθίση),
66. Μαραφέτι (μικρό εργαλείο),
67. Μασούρι (μικρό ξύλο),
68. Μαχαλάς (συνοικία),
69. Μεζές (ορεκτικά),
70. Μελτέμι (άνεμος ετησίας),
71. Μενεξές (εύοσμο λουλούδι),
72. Μεντεσές (στρόφιγγα),
73. Μεράκι (πόθος),
74. Μερεμέτι (επισκευή-επιδιόρθωση)
75. Μουσαμάς (κερωμένο-αδιάβροχο ύφασμα),
76. Μουσαφίρης (φιλοξενούμενος-επισκέπτης),
77. Μπαγιάτικο (μη νωπό),
78. Μπαγλαρώνω (δένω-φυλακίζω),
79. Μπαϊράκι (σημαία)
80. Μπακάλης (παντοπώλης),
81. Μπαλτάς (πελέκι),
82. Μπάμια (ιβίσκος ο εδώδιμος),
83. Μπαμπάς (πατέρας),
84. Μπάμπαλης (ο πολύ γέρος),
85. Μπαξές (περιβόλι-κήπος),
86. Μπαρούτι (πυρίτιδα),
87. Μπατζάκι (κνήμη-σκέλη),
88. Μπατζανάκης (σύγαμπρος-συννυφάδα),
89. Μπατίρισα (πτωχεύω-χρεοκοπώ),
90. Μπαχαρικό (αρωματικό άρτυμα),
91. Μπεκρής (μέθυσος),
92. Μπελάς (ενόχληση),
93. Μπινές (κίναιδος-ασελγής)
94. Μπογιά (βαφή-χρώμα),
95. Μπογιατζής (ελαιοχρωματιστής)
96. Μπόι (ανάστημα-ύψος),
97. Μπόλικος (άφθονος)
98. Μπόρα (καταιγίδα)
99. Μπόσικος (χαλαρός),
100. Μποστάνι (λαχανόκηπος),
101. Μπούζι (πάγος-ψύχρα),
102. Μπουλούκι (στίφος-άτακτο πλήθος),
103. Μπουλούκος (καλοθρεμμένος-παχουλός),
104. Μπουνταλάς (κουτός-ανόητος),
105. Μπουντρούμι (φυλακή),
106. Μπουρί (καπνοσωλήνας),
107. Μπούτι (μηρός),
108. Μπούχτισμα (κορεσμός),
109. Νάζι (κάμωμα-φιλαρέσκεια),
110. Νταβαντούρι (σύγχυση)
111. Νταμάρι (φλέβα-λατομείο),
112. Νταμπλάς (αποπληξία),
113. Νταντά (παραμάνα-τροφός),
114. Νταραβέρι (συναλλαγή-αγοραπωλησία) *** Λάθος, το νταραβέρι είναι ιταλικής προέλευσης (dare e avere, δούναι και λαβείν). Το τουρκογενές αντίστοιχο είναι το αλισβερίσι.
115. Ντελάλης (διαλαλητής),
116. Ντελής (παράφρονας),
117. Ντέρτι (καημός)
118. Ντιβάνι (κρεβάτι)
119. Ντιπ για ντιπ (ολωσδιόλου),
120. Ντουβάρι (τοίχος),
121. Ντουλάπι (ιματιοθήκη),
122. Ντουμάνι (καταχνιά-καπνός),
123. Ντουνιάς (κόσμος-ανθρωπότητα),
124. Παζάρι (αγορά-διαπραγμάτευση),
125. Παντζάρι (κοκκινογούλι-τεύτλο),
126. Πατζούρι (παραθυρόφυλλο),
127. Παπούτσι (υπόδημα),
128. Περβάζι (πλαίσιο θυρών),
129. Πιλάφι (ρύζι),
130. Πούστης (κίναιδος-ασελγής)
131. Ραχάτι (ησυχία)
132. Ρουσφέτι (χαριστική εξυπηρέτηση),
133. Σακάτης (ανάπηρος),
134. Σαματάς (θόρυβος),
135. Σεντούκι (κιβώτιο),
136. Σέρτικο (τσουχτερό, βαρύ),
137. Σινάφι (συντεχνία, κοινωνική τάξη),
138. ΣιντριβάνιΙ(πίδακας),
139. Σιρόπι (πυκνόρρευστο διάλυμα ζάχαρης),
140. Σαΐνι (ευφυής),
141. Σοβάς (ασβεστοκονίαμα),
142. Σόι (καταγωγή-γένος),
143. Σοκάκι (δρόμος),
144. Σόμπα (θερμάστρα),
145. Σουγιάς (μαχαιράκι),
146. Σουλούπι (μορφή-σχήμα)
147. Ταβάνι (οροφή),
148. Ταμπλάς (αποπληξία-συγκοπή),
149. Ταπί (χωρίς χρήματα)
150. Ταραμάς (αυγοτάραχο),
151. Τασάκι (σταχτοδοχείο),
152. Ταχίνι (αλεσμένο σουσάμι),
153. Ταψί (μαγειρικό σκεύος),
154. Τεκές (καταγώγιο)
155. Τεμπέλης (οκνηρός-ακαμάτης),
156. Τενεκές (δοχείο),
157. Τερτίπι (τέχνασμα-απάτη),
158. Τεφαρίκι (εκλεκτό-αριστούργημα),
159. Τεφτέρι (κατάστιχο)
160. Τζάκι (παραγώνι),
161. Τζάμι (υαλοπίνακας-γυαλί),
162. Τζάμπα (δωρεάν),
163. Τζαναμπέτης (κακότροπος-δύστροπος),
164. Τόπι (σφαίρα),
165. Τουλούμι (ασκός),
166. Τουλούμπα (αντλία),
167. Τουμπεκί (σιωπή),
168. Τράμπα (ανταλλαγή),
169. Τσαίρι (λιβάδι-βοσκοτόπι),
170. Τσακάλι (θώς),
171. Τσακίρης (γαλανομάτης),
172. Τσακμάκι (αναπτήρας),
173. Τσάντα (δερμάτινη θήκη),
174. Τσαντίρι (σκηνή),
175. Τσαπατσούλης (ανοικοκύρευτος-άτσαλος),
176. Τσάρκα (επιδρομή-περιπλάνηση),
177. Τσαντίζω (εξοργίζω-προσβάλω),
178. Τσαχπίνης (κατεργάρης-πονηρός),
179. Τσέπη (θυλάκιο)
180. Τσιγκέλι (αρπάγη-σιδερένιο άγκιστρο),
181. Τσιγκούνης (φιλάργυρος)
182. Τσιμπούκι (καπνοσύριγγα),
183. Τσιράκι (ακόλουθος),
184. Τσίσα (ούρα)
185. Τσίφτης (άψογος-ικανός) **αυτό είναι μάλλον λάθος, διότι ο τσίφτης πρέπει να πρόερχεται από τα αλβανικά· αντικαταστήστε το με το "τσιφλίκι"
186. Τσιφούτης (φιλάργυρος),
187. Τσομπάνης (βοσκός-ποιμένας)
188. Τσουβάλι (σακί),
189. Τσουλούφι (δέσμη μαλλιών),
190. Τσογλάνι (νέος)
191. Τσοπάνης (βοσκός) Υπάρχει και πιο πάνω, ας βάλω στη θέσητου το τσουρέκι να μη χαλάσει η αρίθμηση
192. Φαράσι (φτυάρι-σκουπιδολόγος),
193. Φαρσί (τέλεια-άπταιστα),
194. Φιντάνι (φυτώριο),
195. Φιστίκι (πιστάκη),
196. Φιτίλι (θρυαλλίδα),
197. Φλιτζάνι (κύπελλο),
198. Φουκαράς (κακομοίρης-άθλιος),
199. Φουντούκι (λεπτοκάρυο-λεφτόκαρο),
200. Φραντζόλα (ψωμί),
201. Χαβάς (μουσικός σκοπός)
202. Χαβούζα (δεξαμενή νερού),
203. Χάζι (ευχαρίστηση),
204. Χαλαλίζω (συγχωρώ),
205. Χάλι (άθλιο),
206. Χαλί (τάπητας),
207. Χαλκάς (κρίκος),
208. Χαμάλης (αχθοφόρος)
209. Χαμπάρια (αγγελία-νέα),
210. Χάνι (πανδοχείο),
211. Χάπι (καταπότι),
212. Χαράμι (άδικα),
213. Χαρμάνης (χασισοπότης),
214. Χαρτζιλίκι (μικρό χρηματικό ποσό),
215. Χασάπικο (κρεοπωλείο),
216. Χατίρι (χάρη),
217. Χαφιές (καταδότης),
218. Χουζούρεμα (ανάπαυση),
219. Χούι (ιδιοτροπία),
220. Χουνέρι (πάθημα-εξαπάτηση)

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΡΟΜΟ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ

Αλίμονο.... μας   χρειάζεται  κι'  αυτό ;;;; !!!

 

 

Εναν οδηγό επιβίωσης σε περίπτωση τρομοκρατικής ενέργειας δίνει στη δημοσιότητα το BBC έπειτα από τις επιθέσεις τζιχαντιστών στο Παρίσι κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους 129 άνθρωποι και τραυματίσθηκαν περισσότεροι από 400.

Η πρώτη συμβουλή είναι πως πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι.

Πολλοί από τους επιζώντες των επιθέσεων δήλωσαν ότι μπέρδεψαν τους πυροβολισμούς για κροτίδες. Τυπική περίπτωση, δήλωσε ο John Leach ψυχολόγος και ειδικός εκπαιδευτής στο στρατό με ειδίκευση στις τεχνικές επιβίωσης.

Σύμφωνα με τον ίδιο ο κόσμος δεν περιμένει ότι θα πέσουν πυροβολισμοί και όταν συμβαίνει υποθέτουν πως πρόκειται για κάτι άλλο. «Ανταποκρινόμαστε σε ένα μοντέλο που έχουμε στο μυαλό μας και δεν αντιδρούμε άμεσα στο περιβάλλον και αυτό είναι που μας κάνει ευάλωτους» δηλώνει.

Ο χρόνος που θα απαιτηθεί για να αντιδράσουμε μπορεί να αποβεί μοιραίος. Όμως εάν κάποιος έχει ήδη σκεφτεί μερικά άσχημα σενάρια που θα μπορούσαν να συμβούν τότε θα κινηθεί πιο γρήγορα σε περίπτωση που κάποιο από αυτά επαληθευθεί.

«Το μόνο που πρέπει να ρωτήσετε τον εαυτό σας είναι “εάν κάτι πάει στραβά ποιά θα είναι η πρώτη μου αντίδραση;”» εξηγεί ο John Leach.

Συνήθως πηγαίνουμε σε ένα εστιατόριο, μια συναυλία, κινηματογράφο, χωρίς να προσέχουμε που είναι οι έξοδοι κινδύνου. Όμως εάν γνωρίζουμε εκ των προτέρων από που θα διαφύγουμε εάν συμβεί κάτι μπορεί να μας σώσει τη ζωή. Στο Μπατακλάν την Παρασκευή μια ομάδα ανθρώπων κατάφερε να γλυτώσει όταν ένας από τους υπεύθυνους για την ασφάλεια του χώρου τους υπέδειξε την έξοδο κινδύνου που βρισκόταν στα αριστερά της σκηνής.

Γρήγορη αντίδραση

Η πλειονότητα του κόσμου συνήθως είναι πολύ συγχυσμένη για να κάνει κάτι που θα σώσει ζωές κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης.

Ο Leach, ανέφερε ότι παρατηρώντας, σε διεθνές επίπεδο, τις αντιδράσεις των ανθρώπων που βρέθηκαν σε απειλητικές για τη ζωή τους καταστάσεις, διαπίστωσε ότι μόνο το 15% των ανθρώπων θα ανταποκριθεί με τρόπο τέτοιο που θα τους βοηθήσει να επιβιώσουν. Ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 75% σαστίζει και παγώνει χωρίς να ξέρει τι πρέπει να κάνει. Το επόμενο 10% θα δράσει με τρόπο τέτοιο που θα μειώσει τις πιθανότητες επιβίωσής του και θα μπει στο δρόμο άλλων ανθρώπων που θα επιχειρούν να διαφύγουν.

Το να δράσει κανείς αποφασιστικά αυξάνει και τις πιθανότητες επιβίωσής του. Όμως είναι στην ανθρώπινη φύση να περιμένουμε από τους άλλους ανθρώπους να δράσουν πρώτοι. Σ΄ένα κλασικό πείραμα ψυχολόγοι έβαλαν ανθρώπους σε ένα δωμάτιο το οποίο έπειτα από λίγο γέμισαν με καπνό προκειμένου να δουν τις αντιδράσεις τους. Αυτό που διαπίστωσαν ήταν πως  μόνοι τους ήταν πιθανότερο να αντιδράσουν απ΄ότι όσοι είχαν μπει στο δωμάτιο με κάποια ομάδα.

Μη γίνεστε εύκολος στόχος

Όταν κρύβεστε από το βλέμμα του άλλου τότε υπάρχει κάλυψη και από τις σφαίρες, λέει ο Ian Reed πρώην στρατιώτης του βρετανικού στρατού, ο οποίος παραμένει εκπαιδευτής και επικεφαλής μιας εταιρείας σεκιούριτι. Το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να βγείτε από την κατεύθυνση που έρχονται οι πυροβολισμοί και να κάνετε τον εαυτό σας, το σώμα σας, όσο το δυνατόν ένα μικρότερο στόχο, συμβουλεύει ο ίδιος.

Αυτό σημαίνει ή να πέσετε στο έδαφος ή να βρείτε κάλυψη πίσω από κάποιο αντικείμενο που θα μπορούσε να ανακόψει την πορεία της σφαίρας. Η καλύτερη περίπτωση είναι να κρυφτείτε πίσω από ένα τσιμεντένιο τοίχο, εάν υπάρχει φυσικά.

«Το Χόλιγουντ μας δείχνει ανθρώπους να κρύβονται πίσω από αυτοκίνητα σαν να είναι αλεξίσφαιρα. Αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα. Ωστόσο σε έσχατη περίπτωση και αυτό είναι μια λύση, αφού ένα αμάξι ίσως να είναι καλύτερο από το τίποτα» λέει ο Reed.

Όταν συμβεί μια επίθεση σε έναν μικρό και ασφυκτικά γεμάτο χώρο ακόμη και μια σφαίρα μπορεί να τραυματίσει αρκετούς ανθρώπους. Το να είσαι εκτός οπτικού πεδίου των δραστών μειώνει το ρίσκο το να σε στοχεύσουν επίτηδες ή το να δεχθείς σφαίρα την ώρα που πυροβολούν κατά ριπάς, συμβουλεύει ο ίδιος.

Αρκετοί από αυτούς που επέζησαν των επιθέσεων έδρασαν ενστικτωδώς και αναποδογύρισαν τα τραπέζια που ήταν μπροστά τους προκειμένου να κρυφτούν ή κρύφτηκαν πίσω από τα μεγάλα ηχεία που βρίσκονταν στο Μπατακλάν.

Όμως η έλλειψη αντικειμένων που θα μπορούσαν να προσφέρουν κάλυψη στην κεντρική σκηνή του Μπατακλάν άφησε πολλούς εκτεθειμένους.

Κάποιοι επιβίωσαν κάνοντας τους πεθαμένους. Μια από τις γυναίκες που επέζησαν της επίθεσης δήλωσε στο BBC: «Υπήρχε κάποιος που ήταν δίπλα μας και είχε τραυματισθεί και βογκούσε από τον πόνο και εμείς προσπαθούσαμε να του πούμε: “Σσσστ! Ήσυχα, μείνε ζωντανός μην κουνιέσαι” γιατί όπου υπήρχε κίνηση τότε εκεί έπεφταν και οι πυροβολισμοί».

«Πάντα ψάχνουν για κίνηση. Κάτι που θα τραβήξει το βλέμμα τους και αμέσως πυροβολούν. Ειδικότερα εάν επικρατεί σκοτάδι» δηλώνει ο Reed. Ορισμένοι άνθρωποι στο Μπατακλάν έτρεξαν προς την έξοδο όταν οι δράστες σταμάτησαν να πυροβολούν για να ξαναγεμίσουν τα όπλα τους. Αυτή η ενέργεια ενέχει ρίσκο, αλλά σε ορισμένα σενάρια το να τρέξει κανείς είναι μια καλή ιδέα. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες αρκετοί άνθρωποι επέλεξαν να μείνουν κρυμμένοι σε γραφεία και τουαλέτες μέχρι να φτάσει η αστυνομία.

Τον περασμένο Ιανουάριο κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης τζιχαντιστή σ΄ένα εβραϊκό παντοπωλείο ορισμένοι πελάτες του σώθηκαν όταν ένας υπάλληλος τους έκρυψε μέσα στο μεγάλο ψυγείο, αφού πρώτα το απενεργοποίησε και έσβησε τα φώτα και έτρεξε να καλέσει σε βοήθεια.

Πάλεψε εάν μπορείς

Είναι και αυτή μια λύση σε ορισμένες περιπτώσεις. Τον Αύγουστο μια τρομοκρατική επίθεση στη Γαλλία μέσα σε τρένο αποτράπηκε όταν κάποιοι από τους επιβάτες πάλεψαν και αφόπλισαν τον ένοπλο. Όμως οι δύο από τους άνδρες που τον σταμάτησαν ήταν στρατιωτικοί και του επιτέθηκαν όταν το όπλο του δράστη έπαθε εμπλοκή.

Ο Reed λέει πως δεν είναι καλή ιδέα να παλέψεις μ΄έναν τρομοκράτη ιδίως εάν δεν έχεις ανάλογη εκπαίδευση. Επίσης είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη ότι συνήθως οι τρομοκράτες δεν δρουν μόνοι τους. Επιπλέον κάποιοι μπορεί να φορούν αλεξίσφαιρο γιλέκο και άλλοι να είναι ζωσμένοι με εκρηκτικά.

Αυτό δεν έλαβε υπόψιν του ο Adel Thermos την περασμένη εβδομάδα όταν προσπάθησε να αφοπλίσει έναν βομβιστή αυτοκτονίας στη Βηρυτό. Προσπάθησε να τον αρπάξει επιτιθέμενος από πίσω όμως ο βομβιστής πάτησε το κουμπί με αποτέλεσμα τόσο αυτός όσο και Thermos μαζί με δεκάδες άλλους να χάσουν τη ζωή τους.

Όμως αγνοώντας τους κινδύνους δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε πως κάποιος πρέπει πάντα να είναι προετοιμασμένος να παλέψει εάν χρειαστεί.

«Μέλη του Ισλαμικού Κράτους δεν συνηθίζουν να κρατούν ομήρους» λέει ο James Alvarez ψυχολόγος και διαπραγματευτής σε υποθέσεις ομηρίας. «Δεν υπάρχει κανείς για να διαπραγματευθείς. Γι' αυτούς τους ανθρώπους ( τζιχαντιστές) κάποιος έχει αξία εάν χάσει τη ζωή του από τα χέρια τους. Εάν ξέρω ότι θα με πυροβολήσουν, θα ήθελα να πιστεύω ότι δεν θα “φύγω” τόσο ήσυχα» λέει.

Μετά τη απόδραση

Εάν κάποιος καταφέρει και αποδράσει από μια τρομοκρατική ενέργεια είναι σημαντικό να παραμείνει σε εγρήγορση και να αποφύγει λάθη.

«Φύγετε όσο πιο μακρυά μπορείτε, και βρείτε κάλυψη πίσω από αδιαπέραστα αντικείμενα, όσο γίνεται τουλάχιστον και πηγαίνετε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα ή όποια άλλη αρχή γίνεται» συμβουλεύει ο Reed.

Σημειώνεται ότι είναι επικίνδυνο να εντάσσεστε σε μεγάλες ομάδες που βρίσκονται κοντά στο σημείο της επίθεσης, όπως επικίνδυνη είναι και η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς.

«Πάντα να υποθέτετε ότι θα υπάρξει και δεύτερος μηχανισμός (εκρηκτικός) ή επίθεση με όπλα» συμπληρώνει ο Reed και προσθέτει πως πρέπει πάντα να ακούμε τις οδηγίες των αρχών.

Αλληλοβοήθεια
«Το ενδεχόμενο να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια τρομοκρατική επίθεση είναι μικρή, ωστόσο εάν συμβεί αυτό το απευκταίο σενάριο η συνεργασία με άλλους μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες επιβίωσής μας», δηλώνει στο BBC ο κοινωνικός ψυχολόγος και ειδικός στη συμπεριφορά του πλήθους Chris Cocking.

Ο Cocking μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις 7 Ιουλίου στο Λονδίνο μίλησε με δεκάδες ανθρώπους και συμπέρανε ότι ο γρηγορότερος και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για μια ομάδα να καταφέρει να διαφύγει είναι μέσω της συνεργασίας.

Είναι ο μόνος τρόπος για να αποφύγει κανείς καταστάσεις όπως το να ποδοπατηθείς ή να «κολλήσεις» σε μια έξοδο κινδύνου.

«Το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σε μια κατάσταση κρίσης θα προσπαθήσουν να βοηθήσει ο ένας τον άλλο. Υπάρχει η εντύπωση ότι ο καθένας κοιτάζει μόνο τον εαυτό του αλλά δεν ισχύει» καταλήγει Chris Cocking.

Γιατί δεν ανοίγει ο τάφος τού Μωάμεθ του Πορθητή;

του Νίκου Χειλαδάκη, Δημοσιογράφου-Συγγραφέα-Τουρκολόγου,

 Στην Τουρκία άνοιξε για άλλη μια φορά σε δημόσια συζήτηση  το ζήτημα του τάφου του Μωάμεθ του Πορθητή και όλων των πιθανών μυστηρίων που κρύβονται εκεί και τα οποία για πολλούς αποτελούν μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας.

Σε μια σημαντική συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, στις 15 Απριλίου 2012,  ο Τούρκος συγγραφέας,Ahmet Ümit, παρουσιάζοντας το νέο του βιβλίο με τον τίτλο, «Να σκοτώσεις τον Σουλτάνο», ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στην ζωή του Μωάμεθ του Πορθητή, δηλώνει ότι υπάρχει ανάγκη να ανοιχτεί επιτέλους ο τάφος του για να ερευνηθεί τι ακριβώς έγινε με τον θάνατό του.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα του έργου, «Σκοτώνοντας τον Σουλτάνο», ο Μωάμεθ ο Πορθητής κατά πάσα πιθανότητα δεν πέθανε με φυσιολογικό τρόπο, αλλά δηλητηριάστηκε. Το γεγονός αυτό για τον Ahmet Ümit έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί αν αποδειχτεί ότι έγινε έτσι, τότε, όπως υποστήριξε ο Τούρκος συγγραφέας, θα καταρρεύσει ένα μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας. Μάλιστα ο Ahmet Ümit χαρακτήρισε «ιστορικό λεκέ» τον δηλητηριασμό του Φατίχ και δεν δίστασε να ζητήσει ακόμα και ιστολογική εξέταση για να εξακριβωθεί η πραγματική αιτία θανάτου του.

Να σημειωθεί ότι ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή κρατείται ερμητικά κλειστός καθώς στο παρελθόν είχαν κυκλοφορήσει έντονες φήμες ότι αν ανοιχτεί θα αποκαλυφτεί ότι ο Φατίχ, τουλάχιστον στο τέλος της ζωής του, είχε ασπαστεί ο την Ορθοδοξία  και ίσως γι’ αυτόν τον λόγο τον είχαν δηλητηριάσει. Ο πρώτος που μίλησε αποκαλυπτικά για το θέμα αυτό  ήταν  ένας μεγάλος Τούρκος πολιτικός και ποιητής, ο Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί και το γεγονός αυτό  αναφέρει ο Τούρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Εκρέμ Κότσού στο βιβλίο του, «Οθωμανοί ηγεμόνες». Η απαγορευμένη αυτή μαρτυρία είναι άκρως αποκαλυπτική για την πραγματική θρησκευτική ταυτότητα του μεγάλου Φατίχ των Οθωμανών, του Μωάμεθ του Πορθητή. Γράφει λοιπόν το βιβλίο:

«Την εποχή του Αμπντούλ Χαμίτ του Β΄, στις αρχές του εικοστού αιώνα (1908), είχε σπάσει ένας μεγάλος αγωγός νερού στη συνοικία του μεγάλου τεμένους  του Πορθητού, το Φατίχ. Το Φατίχ είχε οικοδομηθεί μεταξύ των ετών 1463 και 1470, πάνω στα ερείπια της κατεδαφισμένης από τους Οθωμανούς εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων, κάτω από την οποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοί βασιλείς. Στην εκκλησία αυτή ο Γεννάδιος είχε εγκαταστήσει το Πατριαρχείο κατόπιν άδειας του Μωάμεθ μετά την άλωση. Το 1454 ο Πατριάρχης εγκατέλειψε οικιοθελώς την εκκλησία, επειδή μέσα σε αυτή είχε βρεθεί το πτώμα ενός Τούρκου και φοβήθηκε μήπως κατηγορηθούν οι Έλληνες για το έγκλημα. Την κατασκευή του τζαμιού είχε αναλάβει ο Έλληνας αρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, που φρόντισε όμως να διατηρήσει τα θεμέλια της κατεδαφισμένης εκκλησίας.

Κατά την επισκευή όμως του χαλασμένου αγωγού, ο Αμπντούλ Χαμίτ έδωσε εντολή να ανοιχτεί ο τάφος του Μωάμεθ (όπως όλοι πίστευαν μέχρι τότε και επισήμως μέχρι σήμερα αναφέρουν οι Τούρκοι) που βρίσκονταν δίπλα στο τζαμί, για να διαπιστωθούν τυχόν ζημιές και να επισκευαστούν.  Ο τάφος λοιπόν ανοίχτηκε και σε βάθος τριών μέτρων βρέθηκε μια σιδερένια καταπακτή από όπου μια πέτρινη σκάλα οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της βυζαντινής εκκλησίας. Εκεί βρέθηκε όχι μόνον ο αληθινός τάφος του Μωάμεθ, αλλά και το σώμα του σε άριστη κατάσταση πολύ καλά ταριχευμένο, ολόιδιο με το πορτραίτο που είχε φιλοτεχνήσει ο Ιταλός ζωγράφος Μπελίνι,

 πέντε μήνες πριν από τον θάνατο του Πορθητή. Μάλιστα, ο τάφος είχε πάνω του χαραγμένο το σύμβολο του σταυρού μαζί με την ημισέληνο!

Το γεγονός αυτό και μόνο για πολλούς αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Μωάμεθ θέλησε να ταφεί σαν χριστιανός και βυζαντινός βασιλιάς, εν μέσω των άλλων βυζαντινών αυτοκρατόρων».

Ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ, που για λόγους πολιτικούς την εποχή εκείνη είχε εγκαταλείψει το μπεκτασισμό, (δηλαδή το αιρετικό Ισλάμ), τον οποίο ακολουθούσε και ασπάστηκε τον σουνιτισμό, δηλαδή το ορθόδοξο Ισλάμ, κυριεύτηκε από πανικό και έδωσε εντολή να σφραγιστεί αμέσως ο τάφος του Μωάμεθ. Τα παραπάνω συνέβησαν πριν από το 1908 και έκτοτε ο τάφος του Μωάμεθ δεν ξανάνοιξε. Γι’ αυτό και σήμερα είναι αδύνατο να αποδειχτεί αυτή η μαρτυρία του Μπεγιατλί. Αποτελεί όμως μαρτυρία επιφανούς Τούρκου, η οποία δεν εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες και δεν είχε λόγους να παρουσιάζει τον Μωάμεθ Χριστιανό.

Είναι γεγονός ότι παρόμοιες με αυτήν  μαρτυρίες έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στην Τουρκία, αλλά χωρίς να δοθούν για ευνόητους λόγους μεγάλη έκταση. Χαρακτηριστικό όμως είναι ότι στις 19 Δεκεμβρίου 1996, το εβδομαδιαίο περιοδικό, μεγάλης κυκλοφορίας, στην Τουρκία, «Ακτουέλ», του συγκροτήματος της γνωστής εφημερίδας, «Σαμπάχ», είχε κυκλοφορήσει με τον εξής εντυπωσιακό τίτλο: «Ο Πορθητής ήταν Χριστιανός;» και από κάτω είχε τον υπότιτλο:  «Οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να λύσουν αυτό το μυστήριο, 540 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Φατίχ». Τότε το περιοδικό παρουσίασε για πρώτη φορά δημοσίως τη θεωρία ότι ο Μωάμεθ ο Πορθητής ήταν ενδεχομένως κρυπτοχριστιανός.

Το βέβαιο πάντως είναι ότι η μητέρα του ήταν χριστιανή και ο ίδιος Αλεβής. Όταν πήρε την Κωνσταντινούπολη κι εγκατέστησε τον ανθενωτικό Γεννάδιο στο θρόνο του Οικουμενικού Πατριαρχείου,  τον επισκεπτόταν συχνά στο Μοναστήρι της Παμμακάριστου, όπου και είχαν θεολογικές συζητήσεις. Κάποιες μαρτυρίες τον θέλουν να εκκλησιάζεται κρυφά σε ορθόδοξο ναό, ενώ προς το τέλος της ζωής του διέθετε στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του ένα πλήρως εξοπλισμένο εκκλησάκι!

Σήμερα το μέρος εκείνο είναι απαγορευμένο και δεν επιτρέπεται σε κανένα, είτε αρχαιολόγο είτε θρησκευτικό αρχηγό να το πλησιάσει, επιτείνοντας έτσι το μυστήριο για τους βυζαντινούς βασιλικούς τάφους αλλά και για τους τάφους των σουλτάνων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όλα αυτά βεβαίως θα πρέπει να αποδειχθούν από επίσημα ευρήματα. Η επιμονή όμως των Τούρκων να έχουν άβατο στο χώρο αυτό επιτείνει και ίσως αφήνει περιθώρια για σκέψεις και συνειρμούς που θα άλλαζαν πολλά στην ιστορική προσέγγιση.