Η σχέση της μυθικής σειρήνας Παρθενόπης με την πόλη Νάπολη της Ιταλίας

 

Υπάρχει στη Νάπολη, -στη πιάτσα Sanazaro-, μια αγαλματένια σειρήνα που οι ντόπιοι ονομάζουν Partenope, “Παρθενόπη”. Στα μυθολογικά χρόνια της μεσογείου ήταν μια από τις σειρήνες που θέλησαν να πλανήσουν τον Οδυσσέα αλλά επειδή απέτυχαν να παγιδευόσουν τον ήρωα έτυχε της Παρθενόπης να θυσιαστεί πέφτοντας στην αγκαλιά των κυμάτων που την έφεραν νεκρή στις αμμουδιές της Καμπανίας. Εκεί στο μέρος που βρέθηκε νεκρή η καλλονή σειρήνα έχτισαν οι εγχώριοι ψαράδες -ως εικός, από τους πρώτους αποίκους της μεγάλης Ελλάδας-, τον αρχικό οικισμό που στη θύμηση της ονόμασαν Παρθενόπη.

Χρόνια μετά, όταν η μυθολογία έγινε ιστορία και η μικρή πόλη είχε σβήσει τα χνάρια της στο πέρασμα των αιώνων, καινούργιοι άποικοι από την Ελλάδα, -από την ευβοϊκή Κύμη-, έφτασαν ψάχνοντας τη δόξα του Οδυσσέα στα ίδια χώματα και έχτισαν στο νησί της Ίσκια τις Πιθηκούσσες, και την Κύμη (Cumae) στις απέναντι ακτές, -τις πρώτες τους αποικίες στη Magna Graecia. Τον 5ο αιώνα της α.ε προχώρησαν ακόμα προς στα νότια και δίπλα στα μυθολογικά ερείπια της Παρθενόπης έχτισαν μια νέα πολίχνη που ελλείψει φαντασίας και θεαπόδοσης -όπως στην περίπτωση του ξωτικού της Ανθεμόεσσας- την ονόμασαν απλά Νέα πόλις. Napoli!

Σίγουρα την Παρθενόπη την είχαν χτίσει στη πραγματικότητα Ελληνικές φυλές -από τις προγονικές- εκεί κάπου πριν ή μετά το πέρας του Τρωικού πολέμου, και τις επιδρομές των λαών της θάλασσας, κι είναι γι’ αυτό που κρατάει σχέση με τον πνιγμό της νύμφης, – που πριγκιποπούλα θα ‘μελλε αντί θεομπαίγνιο με ουρά ψαριού ή με φτερούγες όρνιου- και τον Οδυσσέα, και είναι σίγουρο ότι υστερότερα ξαναχτίστηκε από νεότερους Έλληνες αποίκους. Εκείνο που κανένας δεν έχει προσπαθήσει να αντιμιλήσει είναι ότι η Νάπολη και γενικά η Ιταλική Καμπανία δεν είναι -από τις βαθιές της ρίζες – ελληνική μέχρι το μεδούλι.

Φτάνει να τύχει κανείς σ’ ένα ποδοσφαιρικό ματς μεταξύ των παρθενοπαίων και οποιαδήποτε από τις βόρειες “scuadre” Λομβάρδων ή Πεδεμοντίων για να αισθανθούν στη σάρκα τους και τα σωθικά τους την πιο εκκωφαντική σύγχρονη πολεμικοαθλητική ιαχή… “Είσαστε βάρβαροι… Είμαστε Έλληνες, …έξω οι βάρβαροι… Είμαστε Έλληνες”, “Noi siamo Partenopei!”

Η Fontana della Sirena δημιουργήθηκε από τον Onofrio Buccino το 1869 για να τιμήσει την Παρθενόπη ως προστάτιδα της πόλης.

---

Έτυχε, κάποτε, τον Οκτώβρη του 85 όταν ο σύγχρονος ποδοσφαιρικός θεός των Παρθενοπαίων που ‘χε ξεμπαρκάρει ξενύχτης από την Αργεντινή παρέδιδε κλασικά μαθήματα επισκύρου στους Καμπανούς να τύχω σ’ ένα γευστικό, διασκεδαστικό και πλούσιο ματς μεταξύ της Νάπολης και της εκπληκτικής πρωταθλήτριας Βερόνας που κι αυτή διαφημίζει διεθνώς τη χώρα μας επονομαζόμενη “Ελλάς”.… όταν ξαφνικά δεν ξέρω για ποιο λόγο -αν και υποψιάζομαι την ανεξήγητη έχθρα μεταξύ των δυο ομάδων- άρχισε να ανεβάζει διαπασών, να ομογενοποιείται, να αρμονίζει, να κρατάει το ίσο με μια ομόρρυθμη μελωδία μεταξύ τζαζ και ναπολιτάνικης ταραντέλας… καταλήγοντας πάντα -ύστερα από κάθε Ναπολιτάνικο γκολ-, με τον ίδιο σαρκαστικό επωδό… Νάπολη-Ελλάς, Νάπολη-Ελλάς. Δεν είμαστε  Ετρούσκοι είμαστε Γραικοί!…Μέχρι που το σκορ στο Σαν Πάολο έφτασε το 5-0 και “Partenopei” και “Hellasiani gialloblu” έφυγαν από το γήπεδο όπως πάντα αλληλοβρίζοντας μαλωμένοι. Παρότι την προηγούμενη χρονιά η Βερόνα είχε κερδίσει για πρώτη φορά το πρωτάθλημα ταπεινώνοντας τους Ναπολιτάνους στο Βορρά και παίρνοντας ισοπαλία στο Σαν Πάολο αυτή τη φορά το αργεντινό ντουέτο Maradona- Bertoni είχαν πάρει αποτροπιαστική εκδίκηση από τους γρανιτικούς Marangon, Tricella και Briegel… Φάνταζε μια ακόμα μυθική μάχη μεταξύ Σπαρτιατών και Αθηναίων!

Για να πω την αλήθεια προσωπικά δεν υποστήριξα ποτέ -ζεστά- Ιταλική ομάδα, όχι από απέχθεια αλλά από ραθυμιά εξαιτίας του μισητού κατενάτσιου. Αλλά αν με ρωτούσες πριν το συμβάν ποια ομάδα θα υποστήριζα από τις πολλές και παλιές ιταλικές δόξες των 80’ς δεν θα ‘ξερα να διαλέξω μεταξύ της Γιουβέντους του Platini, της Μίλαν του Paolo Rossi και του Maldini, της Ίντερ του Baresi ή της Φιόρε του Baggio και Passarela.

Τίποτε δεν παρέμεινε πια το ίδιο από τη στιγμή εκείνη που εγκατέλειψα το στάδιο του Σαν Πάολο… Η ταυτοποίηση των πάνω από πενήντα χιλιάδες ατόμων με την Ελληνική ιθαγένεια για παντιέρα με είχε κερδίσει για πάντα.

Στην πραγματικότητα δεν ήθελα να φλυαρήσω για δόξα του επισκύρου αλλά για την ιδεοληψία που έχουν οι Ναπολιτάνοι σε ότι αφορά την Παρθενοπική καταγωγή τους και που έφτασε στο ζενίθ της το 1799 με την ανακήρυξη της εφήμερης “Repubblica Partenopea”. Αν και οι νεότεροι “Trasalpinos” έχουν «διορθώσει» σ´ όλες τις ιστορικές αναφορές τους τον όρο σαν Repubblica Napolitana η αλήθεια είναι ότι η προκήρυξη έγινε με το αρχαίο όνομα της πόλης Παρθενόπης.

Η ανακήρυξη της ρεπούμπλικας έγινε στις 23/1 1799 με την κατάληψη του κάστρου του Σαν Τέλμο στις 20 του Γενάρη και κατέληξε τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου μετά την ήττα των ρεπουμπλικάνων στη μάχη της γέφυρας της αγίας Μαγδαλένας στη Νάπολη στις 13 του θεριστή. Η εφήμερη ρεπούμπλικα -που μόλις διαρκεί έξη μήνες σαν κατακλείδα της Γαλλικής επανάστασης-, εκπνέει με την είσοδο στη Νάπολη στις 8 Ιούλη του 1799 του βασιλιά Φερδινάνδου πάνω στην συμπωματική φρεγάτα «Sirena”. Δυστυχώς αυτή τη φορά δεν αφορούσε την σειρήνα Παρθενόπη και τον οδυνηρό της πεθαμό μετά την μεγαλόψυχη θυσία της! Στη θέση της στην πλατεία της κεντρικής αγοράς της πόλης των Χαλκιδαίων, θυσιάστηκε στην αγχόνη της δυναστικής μοναρχίας, η Ιταλοπορτουγκέζα ποιήτρια Leonor da Fonseca Pimentel, φιλελληνίδα και λάτρισσα της ελληνικής  γλώσσας την οποία κατείχε και χρησιμοποιούσε στην καθημερινή όταν διατελούσε χρέη δημοσίων σχέσεων στο βασιλικό παλάτι του Φερδινάνδου αλλά κι υστερότερα όταν συμμετείχε ενεργά στην “Παρθενόπεια” επανάσταση εκδίδοντας την κυβερνητική εφημερίδα της ρεπούμπλικας, “O Monitor”, – Il monitore di Napoli…

Το Ελληνικό συναίσθημα των «Ναπολετάνων» δεν είναι καινούργιο. Το 328 της α.ε οι κάτοικοι είχαν ζητήσει την βοήθεια των Ρωμαίων του Λάτιο, απέναντι στους Σαμνίτες που απειλούσαν τις Ελληνικές αποικίες. Η Ρώμα είχε εμπλακεί σε σειρά πολέμων που έλαβαν την ονομασία “Guerras Samnitas”. Τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά το τέλος των συρράξεων το 304 της α.ε  που κατέλαβαν όλη τη νότια Ιταλία, σεβάστηκαν την επιθυμία των Παρθενοπαίων να διατηρήσουν τον χαρακτηρισμό της «Αρχαίας Ελληνικής πόλης» που διατήρησαν πολλά χρόνια μεταγενέστερα.

Ο Καίσαρας Αύγουστος θέσπισε τους πρώτους Ρωμαϊκούς αγώνες -ανάλογους με τους ολυμπιακούς-, στην Νάπολη, θεωρώντας την, την ποιο Ελληνική πόλη της αυτοκρατορίας.

Αν και δεν φημίστηκε για την προέλευση σπουδαίων Ελλήνων προσωπικοτήτων της αρχαιότητος, παρ’ όλα αυτά έγινε ξακουστή για τη σχέση της με ορισμένους επιφανείς της κλασικής εποχής όπως ο Μελανκόμας -αρχαίος πυγμάχος και ολυμπιονίκης του 1ου αιώνα, που γεννήθηκε στην Καρία, γύρω στο είκοσι, και πέθανε στη Νάπολη το 70 της μ.ε.

O Πόπλιος Βιργίλιος Μάρων, έγραψε τα Γεωργικά κατά τη διαμονή του στη Νάπολη και εκεί πέθανε και ενταφιάσθηκε. Ο μεγάλος Λομβαρδός φιλέλληνας ποιητής ήταν μαθητής του επικούρειου φιλοσόφου Φιλόδημου ο οποίος πέθανε στο “Ερκολάνο”, κοντά στη Νάπολη το 35 της α.ε. Αν πάρουμε σαν αναφορά την ονοματοθεσία του Ercolano και τη παράδοση που το θέλει θεμελιωμένο από τον ήρωα Ηρακλή μπορούμε να μεταφερθούμε μέχρι κι ένα αιώνα πριν την παρουσία της Παρθενόπης, στην Καμπανία…

Οι ιστορικοί του 4ου αιώνα Αντίδωρος και Δημόφιλος από την αρχαία Κύμη ήταν επίσης “Έλληνες Ναπολιτάνοι”!

Αλλά το ποιο αναγνωριστικό στοιχείο των “PARTENOPEI” είναι εκείνο που εκατομμύρια “βάρβαροι” ψευδό-ινδοευρωπαίοι ανά το κόσμο επιθυμούν διακαώς… Να είχαν γεννηθεί Έλληνες! Με όλα τα κουσούρια μας, τη κακοδαιμονία μας, την αναδρομική παρακμή της χώρας και το φθόνο που εμπνέουμε στους σύγχρονους σταυροφόρους η περηφάνεια που νιώθουμε για την αρχαία κληρονομιά μας δεν ανταλλάσσεται με υλικά τιμήματα. Γεγονός που οι Ναπολιτάνοι το φέρουν μαζί τους από γεννησιμιού. Το ‘χουν θεϊκά κληρονομήσει! Mai quid pro quo!

ΠΗΓΗ:https://arxaia-ellinika.blogspot.com

Πριν 9.000 χρόνια ξένα πανεπιστήμια υποστηρίζουν πως οι Έλληνες «γύριζαν» τον Πλανήτη

 

Δεν είναι ανθελληνισμός όταν Αμερικανοί επιστήμονες τεκμηριώνουν ότι Έλληνες πήγαν στην Ιαπωνία, Κίνα και Χιλή και δεν το αναφέρουν σε κανένα βιβλίο του Υπουργείου Παιδείας;

Γιατί οι απόψεις Αμερικανών καθηγητών ανθρωπολογίας παλαιοντολογίας και ιστορίας που τεκμηριώνουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες πήγαν παντού, όπως στην Ιαπωνία, Κίνα και στην Χιλή αλλά δεν υπάρχουν ούτε ως πληροφόρηση σε καμμία βαθμίδα εκπαιδεύσεως, ούτε εις έντυπα ιστορικού ή μη περιεχομένου [2013]. Αδιαφορία ή ανθελληνισμός του υπουργείου Παιδείας και Εξωτερικών ;

Πολλοί διακεκριμένοι επιστήμονες, ανάμεσα τους και ο καθηγητής ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου του Phoenix ο Dr. Thomas S. Anderson υποστηρίζουνε ότι οι Ίωνες κατέφτασαν στην Ιαπωνία το 7000 π.Χ. και χρησιμοποίησαν το νησί Χοκάιντο για ορμητήριο του αποικισμού της Αμερικής, ο οποίος πρέπει να έγινε γύρω στο 6.500 π.Χ. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους, πρέπει να έφθασαν στο νησιωτικό σύμπλεγμα των νήσων Χαβάη. Για αυτό έχουνε μείνει εκεί και διάφορες ελληνικές λέξεις όπως Αέτο, όπου στα χαβανέζικα σημαίνει Αετός.

Οι τότε Ίωνες πρέπει να χωριστήκανε σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα κατευθύνθηκε προς βορρά. Αυτοί ήτανε οι Ίωνες – Βάκχιοι, ενώ η δεύτερη ομάδα κατευθύνθηκε προς νότο, αυτοί ονομαζότανε Ίωνες – Εκάτιοι.

Οι Ίωνες Βάκχιοι μετονομάστηκαν σε Ιοναβάκχιο, που αργότερα με γλωσσολογικές παραφράσεις έγιναν οι σημερινοί Ναβάχο, ο πιο πολιτισμένος λαός Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής. Αυτοί δώσανε στις σημερινές Η.Π.Α. διάφορα τοπωνύμια όπως το ποτάμι : ποταμόκ, που προέρχεται από την ελληνική λέξη ποταμός. Αντίθετα οι Ίωνες Εκάτιοι, μετονομαστήκανε με το πέρασμα των αιώνων σε Ίν[ωνες] +[Ε]κατεις, που με τη γλωσσολογική εξέλιξη έγιναν αργότερα οι Ίνκας, ο πιο πολιτισμένος λαός της Νοτίου Αμερικής. Οι πρόγονοι των Ίνκας είχανε ιδρύσει πολλές πόλεις όπως και την πόλη Τιτουάνκο, που κανείς επιστήμονας μέχρι σήμερα δεν μπορεί να εξηγήσει το πως εξαφανίστηκαν οι κάτοικοί της.

Ο διακεκριμένος παλαιοντολόγος και αεροναυπηγός καθηγητής του πανεπιστημίου του Michigan o Dr. Hugo Weaving, μπόρεσε τελευταία να αποκωδικοποιήσει την γραφή των κατοίκων εκείνης της μυστηριώδους πόλεως και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μία ελληνική διάλεκτο, όπως οι Αιολικές διάλεκτοι των κατοίκων της Θεσσαλίας και της Μυτιλήνης. Τι γίνεται τώρα; Ο καθηγητής ιστορίας του πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης Dr. Don Davis εξηγεί ότι οι κάτοικοι της πόλεως Τιτουάνκο εξαφανίστηκαν χωρίς να υπάρχουνε στην πόλη τα ίχνη κάποιας φυσικής καταστροφής, επιδημίας ή πολέμου, γιατί οι κάτοικοι είχανε τόσο ανεπτυγμένο πολιτισμός, που μπορέσανε να αποικίσουνε το διάστημα. Κι έτσι εξαφανίστηκε εκείνος ο μυστηριώδης πολιτισμός των Άνδεων σε μία νύχτα.

[απόσπασμα εκ του άρθρου της Καθ. Αθηνάς Κεχαγιά, Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

α ) η περίπτωση των Αϊνώ ή Αϊνού εις την Ιαπωνία

Πολλοί ξένοι επιστήμονες μεταξύ των οποίων και ο Καθηγητής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Phoenix, Thomas S. Anderson, υποστηρίζουν ότι οι Ίωνες έφτασαν στην Ιαπωνία το 7.000 π.Χ., στοχεύοντας στο να την χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήριο για τον αποικισμό τους στην Αμερική.

Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι είχαν κάποια συγκεκριμένη αποστολή στην «χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου» όπως αναφέρουν τα «Διονυσιακά», κατά την πανάρχαια εκστρατεία των Ελλήνων στην Ασία περί το 3.000 π.Χ.

Η επίσημη ιστορία της Ιαπωνίας αναφέρει μάλιστα πως όταν οι πρώτοι Ιάπωνες διέσχισαν την Κίνα κι έφτασαν στην Ιαπωνία, συνάντησαν μία λευκή γενειοφόρα φυλή (φαινόμενο εξαιρετικά σπάνιο στην γη της Ανατολίας), τους Αϊνώ, που ήταν δεινοί πολεμιστές και κυνηγοί. Οι Ιάπωνες και γενικά οι Ασιάτες δεν διαθέτουν πυκνές γενειάδες, αφού τα γένια τους είναι αραιά.

Οι Αϊνού (< Ίωνες) ή πιο σωστά Αϊνώ, «η λευκή φυλή» της Ιαπωνίας, όπως τους αποκαλούν. Στις αρχές του 20ου αιώνος οι Αϊνώ αριθμούσαν περί τα 3.000.000! σήμερα είναι πολλοί λιγότεροι λόγω και της μη προσμίξεως τους με τους Ιάπωνες.

Ζουν στο Χοκκαΐντο, στην νότια Σαχαλίνι και στην Φορμόζα, την γνωστή σε όλους μας με την ονομασία Ταϊβάν.

Οι Αϊνώ είναι λευκοί στην όψη, κάποιοι έχουν γαλάζια μάτια και είναι ψηλοί στο ανάστημα.

Ο Ιωάννης Πασάς εις το βιβλίο του: «Η Αληθινή Προϊστορία, οι πληροφορίες περί των Αϊνώ είναι ανεπαρκείς και, συνεπώς, δεν υπάρχουν στοιχεία για την ζωή και την δράση των λευκών αυτών ανθρώπων, που είχαν φθάσει και εγκατασταθεί στην Άπω Ανατολή.

Από τα λιγοστά που γνωρίζουμε για εκείνους, μπορούμε να διακρίνουμε τις ομοιότητές τους με τους αρχαίους Έλληνες βασικά εις τον τρόπο διοικήσεως, εις την ενδυμασία, την γλώσσα, και πολλά άλλα.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι προστάτιδα της φυλής τους θεωρούν την «Ματεράσου», εκ του μη – α – τέρα σου (Μητέρα;), όπως και τα ονόματα που έχουν δώσει σε κάποια από τα χωριά τους. Όπως το όνομα Ιτάμι, το όρος Ίταμος εις την περιοχή της αρχαίας Θεσσαλίας, η Αρία, από την ελληνική λέξη Αρεία – Άρης, ο θεό του πολέμου, το Ογκάκι εκ του Όγκα το οποίο ήτο επίθετο της θεάς Αθηνάς εις τους Θηβαίους. Επίσης το ιερό πτηνό της Αθηνάς την κουκουβάγια, την οποία την έχουν ως το πτηνό της σοφίας.


Οι στολές τους είναι κεντημένες με αρχαιοελληνικούς μαιάνδρους ενώ συνηθίζουν να φορούν εις το κεφάλι τους ένα είδος στεφανιού ανάλογο με αυτό το οποίο φορούσαν οι πιστοί του Διονύσου κατά την διάρκεια των Διονυσιακών εορτών, δηλαδή στεφάνια από κισσό και άμπελο.

Οι δε γυναίκες τους φορούν εις το κεφάλι τους, σκυθικό σκούφο, δερμάτινο με σχήμα περικεφαλαίας.

Πάνω η εικονιζόμενη γυναίκα είναι από την φυλή των Αϊνώ, όπου φαίνονται και εις αυτήν τα μη ασιατικά χαρακτηριστικά, το ντύσιμο, και ότι να φορούν εις το κεφάλι τους ένα είδος στεφανιού ανάλογο με αυτό το οποίο φορούσαν οι πιστοί του Διονύσου κατά την διάρκεια των Διονυσιακών εορτών, δηλαδή στεφάνια από κισσό και άμπελο.

Οι εικονιζόμενοι αριστερά – δεξιά φαίνεται χωρίς τα χαρακτηριστικά των Ασιαστικών φυλών και δη το «κίτρινο», τα σχιστά μάτια, τα πυκνά γένια.

[οι ανωτέρω πληροφορίες όπως και οι φωτογραφίες είναι απόσπασμα από το άρθρο με την ονομασία – Άγνωστοι Έλληνες: Αϊνώ, όταν ο Ελληνισμός «άγγιξε» την Ιαπωνία – από τον Greek Odyssey]

[η βιβλιογραφία αποκρύπτεται μέχρι κυκλοφορίας του βιβλίου του συγγραφέως, διότι αντιγράφονται τα άρθρα του άνευ αναφοράς εις το όνομά του]

Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Αναμνήσεις από το μέλλον του χθες» υπότιτλο «Ηρωολόγιον Αγιολόγιον» υπό έκδοσιν τέλος 2016.

diadrastika

Σαν σήμερα, στις 18 Οκτωβρίου 1912, ο Νικόλαος Βότσης βυθίζει το «Φετχί Μπουλέντ» στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης

 

Ο τορπιλισμός του τουρκικού πλοίου ήταν προάγγελος της απελευθέρωσης της πόλης

Καρτ ποστάλ με την ανατίναξη του «Φετχί Μπουλέντ» (πηγή: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος»)

Το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου 1912, κι ενώ ο Ά Βαλκανικός Πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη, μία ισχυρή έκρηξη συγκλόνισε την υπό τουρκική κατοχή Θεσσαλονίκη. Το τουρκικό θωρηκτό «Φετχί Μπουλέντ», που ήταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι της πόλης, είχε χτυπηθεί και βυθιζόταν στον πάτο του Θερμαϊκού.

Οι κάτοικοι ξύπνησαν έντρομοι, νομίζοντας πως η πόλη δέχεται επίθεση. Οι Τούρκοι έκπληκτοι, καθώς δεν περίμεναν επίθεση από τη θάλασσα, αδυνατούσαν να συνειδητοποιήσουν τι είχε συμβεί.

(Πηγή: Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών)

Το σαμποτάζ είχε πραγματοποιηθεί από τον υποπλοίαρχο Νικόλαο Βότση,  γιο του γιατρού Ιωάννη Βότση και της Μαρίας Κουντουριώτη, αδελφής του ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη. Παππούς του ήταν ο Νικόλαος Βότσης, θρυλικός αξιωματικός του Nαυτικού κατά την ελληνική Eπανάσταση.

Η αποστολή που ανατέθηκε αρχικά στον υποπλοίαρχο ήταν η επιτήρηση της ακτογραμμής της Κατερίνης, ώστε να παρεμποδιστούν οι γραμμές ανεφοδιασμού τον Τούρκων, αρμοδιότητα που ο ίδιος θεωρούσε ότι δεν είναι αρμόζουσα στη μεγάλη εμπειρία του.

Έτσι, ο ίδιος πίεσε επανειλημμένα το υπουργείο Ναυτικών να του αναθέσει τη διεξαγωγή επιχείρησης εναντίον του τουρκικού στόλουσε κάποιο από τα λιμάνια του εχθρού, αίτημα το οποίο και εγκρίθηκε για την περιοχή του Θερμαϊκού Κόλπου.

Ο στόχος, το «Φετχί Μπουλέντ», ήταν ένα παροπλισμένο θωρηκτό και σύμβολο της οθωμανικής δύναμης που χρησιμοποιούταν ως διοικητική βάση των Τούρκων.

Ο Νικόλαος Βότσης το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου προσέγγισε το τουρκικό πλοίο στο ναρκοθετημένο λιμάνι της πόλης, με χαμηλή ταχύτητα και σβηστά τα φώτα για να μη γίνει αντιληπτός, από τους δύο τεράστιους προβολείς που επιτηρούσαν την περιοχή από το φρούριο του Καραμπουρνού. Είχε επιστρατεύσει και δύο ναυτικούς από το Λιτόχωρο ώστε να τον βοηθήσουν με την πλοήγηση, τους Νικόλα Βλαχόπουλο και Μιχάλη Κουφό.

(Πηγή: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος»)

Το «Τορπιλοβόλο-11» έριξε τρεις τορπίλες στις 23:35, με τις δύο να χτυπάνε το «Φετχί Μπουλέντ» και την τρίτη να εκρήγνυται στον κυματοθραύστη της παραλίας. Το τουρκικό πλοίο άρχισε να βυθίζεται γέρνοντας προς τα δεξιά. Φεύγοντας από το λιμάνι ο Έλληνας αξιωματικός έριξε μία κανονιά προς το Καραμπουρνού, σαν νικητήρια ιαχή προς τον εχθρό.

Η βύθιση του πλοίου-συμβόλου των Τούρκων είχε τεράστιο αντίκτυπο στη ψυχολογία των χερσαίων στρατευμάτων τους και ήταν ο προάγγελος της απελευθέρωσης της πόλης, μία εβδομάδα αργότερα.

(Πηγή: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος»)

Ο Νικόλαος Βότσης μετέπειτα, το 1920, διετέλεσε κυβερνήτης του θωρηκτού «Κιλκίς», ύπατος αρμοστής Κωνσταντινούπολης το 1921, ενώ συμμετείχε και στη μεταφορά των Ελλήνων της Μικράς Ασίας με το θωρηκτό «Λήμνος» το 1922.

Όντας αντίθετος στο κίνημα των Πλαστήρα, Γονατά και Φωκά, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή αποσύρθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό και από την πικρία του έφυγε στην Γαλλία, όπου και πέθανε μόνος.

Το κεντρικό κατάρτι-λάφυρο του «Φετχί Μπουλέντ» τοποθετήθηκε με την ελληνική σημαία στην κορυφή του Λευκού Πύργου.

«Το ανδραγάθημα του Βότση». Χρωμολιθογραφία. Συλλογή Εθνικού Ιστορικού Μουσείου

ΠΗΓΗ: https://www.pontosnews.gr

Γιατί ο θάνατος του Αχιλλέα όπως τον γνωρίζουμε δεν αναφέρεται στα έργα του Ομήρου;

 

Εικόνα © Αρχαία Ελληνικά

---

Στό «Μόν Ρεπό» τῆς Κέρκυρας ὑπάρχει ἓνα περίτεχνο ἀντίγραφο τοῦ Ἀχιλλέα νά πιάνει μέ ὀδύνη τό βέλος, πού ἒχει μπηχθῆ στήν δεξιά του φτέρνα, περιμένοντας καθιστός καί μέ ὀδύνη τόν θάνατο. Ἂραγε πεθαίνει κανείς ἂν δεχθῆ ἓνα βέλος στήν φτέρνα; Ἐντελῶς ἀπίθανο.

Πῶς πέθανε λοιπόν ὁ Ἀχιλλέας; Τό θέμα εἶναι λίγο πολύπλοκο, ἀλλά ὃσοι ἀγαποῦν καί ἐνδιαφέρονται γιά τόν Ὃμηρο, εἶμαι βέβαιος ὃτι θά ἱκανοποιηθοῦν ἀπό τίς ἐξηγήσεις πού ἀκολουθοῦν, καί πού βασίζονται, ὃπως πάντα, στό πληροφοριακό ὑλικό τῶν ἐπῶν, καί ὂχι στίς φαντασιώσεις τῶν γνωστῶν μας παλαιοτέρων φιλολόγων, πού δίδαξαν τά παιδιά μας καί τά ἐγγόνια μας, περνῶντας στρεβλές πληροφορίες γιά τόν Ὃμηρο, γιά λόγους πού τούς ἀφοροῦν.

Ὁ θάνατος τοῦ Ἀχιλλέα πολλαπλῶς προαγγέλεται στήν Ἰλιάδα, ἀλλά οὐδέποτε ἐπισυμβαίνει στό ἒπος.

Γνωρίζει ὁ ἲδιος πολύ καλά πώς θά πεθάνη, καί μάλιστα λέει ὃτι ἂν ἒμενε στήν Φθία, θά κληρονομοῦσε τό βασίλειο τοῦ Πηλέως. Ἀλλά προτίμησε νά πολεμήση στό τρωικό πεδίο καί ὂχι μόνο. Τό γνωρίζει ἡ μητέρα του ἡ Θέτις, ἡ ὁποία αὐτοαποκαλεῖται κακογεννήτρα, ἐπειδή γέννησε παιδί ὀλιγόζωο.

Τόν θάνατό του προαναγγέλει ὁ Ἓκτορας, ἐνῶ ὁ Ἀχιλλέας τόν ἒχει τρυπήσει μέ τό δόρυ του στόν λαιμό.

Τό ἲδιο καί ἓνας ἀπό τούς ἳππους του, ὁ Ξάνθος, μιλῶντας μέ ἀνθρώπινη φωνή.

Ὡστόσο ὁ θάνατός του δέν ἐπισυμβαίνει στήν Ἰλιάδα, πού καταλήγει μέ τόν στίχο:

«ὡς οἳ γ᾽ ἀμφίεπον τάφον Ἓκτορος ἱπποδάμοιο»

(ἒτσι αὐτοί φρόντιζαν τόν τάφο τοῦ ἱπποδαμαστῆ Ἓκτορα).

Πότε λοιπόν σκοτώθηκε ὁ Ἀχιλλέας; Καί ποιός τόν σκότωσε; Κάτω ἀπό ποιές συνθῆκες;

Ἐδῶ ὁ παντογνώστης Ὃμηρος ἀφιερώνει δεκάδες στίχους γιά τόν ἐπισυμβάντα θάνατο ὂχι μόνο τῶν μεγάλων, ἀλλά καί τῶν μικροτέρων ἡρώων. Καί περί τοῦ θανάτου τοῦ Ἀχιλλέως οὐδέ γρί;

Στόν τρωικό πόλεμο οἱ μεγάλοι ἣρωες δοξαζόντουσαν ὃταν σκότωναν μεγάλους ἣρωες τῶν ἀντιπάλων. Ὁ Ἓκτορας γιά παράδειγμα σκοτώνει τόν Πάτροκλο μέ τήν βοήθεια τοῦ Ἀπόλλωνα. Ὁ Διομήδης σκοτώνει τόν βασιλιᾶ τῶν Θρακῶν Ρῆσο καί τραυματίζει τήν ἲδια τήν Ἀφροδίτη, ἀλλά καί τόν Ἂρη. Ὁ Μενέλαος πάλι σκοτώνει τόν βασιλιᾶ τῶν Παφλαγόνων Πολυμαίνη καί μονομαχεῖ μέχρι θανάτου μέ τόν Ἀλέξανδρο (Πάρι).

Τόν Ἀχιλλέα, ποιός τόν σκότωσε;

Οἱ σχολαστικοί φιλόλογοι, πού δίδασκαν τά παιδιά μας καί τά ἐγγόνια μας τά ὁμηρικά ἒπη, ὑποστήριζαν στίς διδακτικές μεταφράσεις, ὃτι ὁ Ὃμηρος μᾶς περιγράφει τίς τελευταῖες 51 ἡμέρες τοῦ πολέμου. Κάθονται καί μετροῦν κατά τήν σειρά τῶν ραψωδιῶν: Ἐννέα ἡμέρες ὁ Ἀπόλλων τοξεύει τό στρατόπεδο τῶν Ἀχαιῶν. Τήν δεκάτη παίρνουν ἀπό τήν σκηνή τοῦ Ἀχιλλέα τήν ἀγαπημένη του Βρισηίδα. Τήν 21η ἡμέρα ἡ Θέτις παίρνει ὑπόσχεση ἀπό τόν Δία νά τιμήση τόν Ἀχιλλέα προκαλῶντας ἀπώλειες στούς Ἀχαιούς. Τήν 24η οἱ Ἀχαιοί χτίζουν ἀμυντικό τεῖχος. Τήν 26η πρός 27η ὁ Ἣφαιστος ἑτοιμάζει νέα πανοπλία στόν Ἀχιλλέα. Τήν 28η ἡμέρα γίνεται ἡ ταφή τοῦ Πατρόκλου. Ὓστερα ἀπό 12 ἡμέρες ὁ Πρίαμος ζητεῖ ἀπό τόν Ἀχιλλέα τό σῶμα τοῦ Ἓκτορος. Γίνεται ἀνακωχή 11 ἡμερῶν γιά νά μαζέψουν ξύλα οἱ Τρῶες, τήν δεκάτη γοοῦν καί καῖνε τόν Ἓκτορα καί τήν 11η ὑψώνουν τύμβο.

Σύνολο – καταλήγουν εὐηθῶς- 51 ἡμέρες. Καί μετά; Τί γίνεται; Συνεχίζεται ὁ πόλεμος;

«Θά σοῦ κάνω αὐτό πού ζητᾶς, γέρο. Θά πάψω τόν πόλεμο γιά 12 ἡμέρες». Ὁ Πρίαμος τοῦ εἶχε πεῖ προηγουμένως: «Τήν δωδεκάτη ξαναρχίζει ὁ πόλεμος, ἂν χρειασθῆ». Δέν γνωρίζουμε λοιπόν στήν Ἰλιάδα ἂν ὁ πόλεμος συνεχίσθηκε, ἂν σκοτώθηκε ὁ Ἀχιλλέας καί ἀπό ποιόν.

Ξαναβρίσκουμε τόν Ἀχιλλέα νεκρό πλέον στόν Ἃδη, στήν «Νέκυια», τήν νεκρομαντεία, στήν ραψωδία λ. Ἐκεῖ συναντᾶται μέ τόν Ὀδυσσέα, πού κατέβηκε στόν Κάτω Κόσμο γιά νά πάρη χρησμό ἀπό τόν μάντι Τειρεσία, καί ἒχουν μιά συνομιλία. Ὁ Ἀχιλλέας φαίνεται νά μή γνωρίζη τό τέλος τοῦ πολέμου καί ρωτάει ἐναγωνίως τόν Ὀδυσσέα ἂν ἒχη μάθει κάτι γιά τόν πατέρα του τόν Πηλέα καί γιά τόν γιό του τόν Νεοπτόλεμο, πού δέν εἶχε δεῖ καθόλου κατά τήν διάρκεια τοῦ πολέμου, ἐπειδή μεγάλωνε στήν Σκύρο. Ὁ Ὀδυσσέας τοῦ λέει ὃτι δέν γνωρίζει τίποτε γιά τόν πατέρα του, ἂν ζῆ ἢ πέθανε, ἀλλά γνωρίζει πολλά γιά τόν γιό του. Λέει ὁτι ὁ ἲδιος πῆγε καί τόν ἒφερε ἀπό τήν Σκύρο. Πολεμοῦσε γενναῖα, ἦταν ἀτρόμητος, μυαλωμένος καί σκότωσε πολλούς Τρῶες, ἡγούμενος τῶν Μυρμιδόνων. Μάλιστα, εἶχε μπεῖ στήν κοιλιά τοῦ δουρείου ἳππου μαζί μέ ἂλλα παλικάρια καί ἀνυπομονοῦσε νά βγῆ καί νά σκοτώση μέ τό ξίφος του πολλούς Τρῶες. Τόν συγκράτησε ὁ Ὀδυσσέας.

Ἂρα, ὁ πόλεμος συνεχίσθηκε μετά τήν ταφή τοῦ Ἓκτορος. Σ᾽ αὐτές τίς μάχες κάπου σκοτώθηκε καί ὁ Ἀχιλλέας. Πότε ὃμως; Ἀπό ποιόν; Γιατί δέν ξέρουμε τί ἀκριβῶς συνέβη στόν μεγαλύτερο ἣρωα τοῦ πολέμου; Κι ἀκόμη συμπεραίνουμε ὃτι ὁ δούρειος ἳππος κατασκευάστηκε μετά τόν θάνατο τοῦ Ἀχιλλέα, ἀφοῦ μέ τό στρατήγημα αὐτό ἒπεσε ἡ Τροία, ἐνῶ ὁ Ἀχιλλέας δέν ζοῦσε, ἀφοῦ δέν γνωρίζει ὃτι ὁ γιός του ὁ Νεοπτόλεμος, εἶχε μπεῖ στήν κοιλιά τοῦ ξύλινου ἀλόγου.

Ἐπίσης ξαναβρίσκουμε νεκρό τόν Ἀχιλλέα στήν ραψωδία ω τῆς Ὀδύσσειας νά συνομιλῆ μέ τόν ἐπίσης νεκρό Ἀγαμέμνονα, πού ἐσφάγη ἀπό τόν Αἲγισθο καί τήν Κλυταιμνήστρα.

Οὒτε ἐδῶ μαθαίνουμε πῶς πέθανε ὁ Ἀχιλλέας καί ἀπό ποιόν σκοτώθηκε. Μαθαίνουμνε μόνο πῶς ἐτάφη διά στόματος Ἀγαμέμνονος, ὃτι τοῦ ἒγινε πολυτελεστάτη κηδεία, μέ ὃλες τίς Μοῦσες παροῦσες, μέ σπουδαῖο τύμβο καί πολλά κτερίσματα, ὃσα κανένας ἂλλος νεκρός βασιλιάς δέν εἶχε πάρει ποτέ. Τόν κλαίγανε 17 ἡμέρες καί 17 νύχτες, κι ἦσαν ἐκεῖ ὃλοι οἱ ἀθάνατοι θεοί καί ὃλοι οἱ θνητοί. Ἡ μητέρα του ἒφερε χρυσό ἀμφορέα ὃπου περισυνέλεξε τά ὀστά του, μετά τήν πυρά, καί τά ἒβαλε ἀνάκατα μέ τοῦ Πατρόκλου. Καθώς καιγόταν ἒτρεχαν γύρω ἀπό τήν πυρά πεζοί καί ἱππεῖς, ἒγιναν ἑκατόμβες καί ὁ τύμβος του ἦταν μεγάλος κι ἒβλεπε στόν πλατύ Ἑλλήσποντο, γιά νά φαίνεται μακριά ἀπό τούς ναυτιλλομένους. Τά ἒπαθλα στούς ἀγῶνες πού ἀκολούθησαν τά ἒφερε ἡ ἲδια ἡ Θέτις. Καί καταλήγει ὁ Ἀγαμέμνων:

Ἒτσι κι ἂν πέθανες κι ἐσύ, δέν ἒχασες τό ὂνομα, πάντα ἡ δόξα ἀθάνατη, Ἀχιλλέα, στούς ἀνθρώπους. Ἐνῶ γιά ἐμέ τί ὂφελος, πού πόλεμο ἑτοίμασα;

Φαίνεται λοιπόν ὃτι ὁ Ὃμηρος, δηλαδή ὁ Ὀδυσσέας ὃπως ὑποστηρίζω ἐδῶ καί τριάντα χρόνια μέ τά βιβλία μου, ἢ δέν ἒμαθε ποτέ ποιός σκότωσε τόν Ἀχιλλέα, ἢ δέν ἢθελε να πῆ. Δέν εἶναι δυνατόν ὁ Ὃμηρος, πού γνωρίζει τά πάντα γιά τούς πάντες, φίλους καί ἐχθρούς, πού εἶναι πηγή πληροφοριῶν γιά κάθε μεταγενέστερο ποιητή, συγγραφέα, ἀοιδό, φιλόσοφο, γεωγράφο, ἐπιστήμονα, τραγωδό, νά μή γνωρίζη τόν τρόπο θανάτου τοῦ πρωτοήρωα τῆς Ἰλιάδος καί τόν φονέα του.

Ἐκτός ἂν τόν σκότωσε κάποιος παρακατιανός, ἢ ὁ θάνατός του δέν ἦταν ἀντάξιος τῆς ἀνδρείας του καί δέν θέλησε νά τό ἀποκαλύψη, ἂν καί τό ἦθος τοῦ ποιητοῦ δέν θά τοῦ ἐπέτρεπε παρόμοια παρασιώπηση. Ὁ Ὃμηρος δέν θά ἀπέκρυπτε τόν θάνατο τοῦ Ἀχιλλέα καί τόν φονέα του. Ἁπλῶς δέν τό ἒμαθε ποτέ. Καί ἒτσι δέν θά τό μάθη ποτέ κανείς.

Η ΠΟΜΦΟΛΥΓΑ ΤΗΣ «ΑΧΙΛΛΕΙΑΣ ΠΤΕΡΝΑΣ»

Ὡστόσο ὃλος ὁ κόσμος ὁμιλεῖ γιά τήν «Ἀχίλλειον πτέρναν», ἀγγλικά Achilles heel, γαλλικά talon d’ Achille καί ἀνάλογα στήν γλῶσσα τους οἱ Πορτογάλοι, οἱ Ἰταλοί, οἱ Γερμανοί, οἱ Ὁλλανδοί, οἱ Σουηδοί, οἱ Τσέχοι, οἱ Πολωνοί, οἱ Ρουμάνοι, οἱ Τοῦρκοι, οἱ Κινέζοι, οἱ Ἰάπωνες, οἱ Κορεάτες, οἱ Ἂραβες κ.ἂ. ἐπιβεβαιώνοντας ἒτσι γιά μία ἀκόμη φορά ὃτι γνωρίζουμε πολύ καλά ὃσα δέν εἶπε ὁ Ὃμηρος καί ἀγνοοῦμε ὃσα εἶπε. Προφανῶς, κάποιος παραμυθάς τῆς ἀρχαιότητος, ὁρμούμενος ἀπό τόν στίχο τῆς Ἰλιάδος Χ, 358, ὃπου ὁ θνήσκων Πάτροκλος λέει στόν Ἀχιλλέα νά προσέξη μήπως θυμώσουν οἱ θεοί καί στείλουν τόν Πάρι μέ τόν Ἀπόλλωνα καί τόν σκοτώσουν, συμπεραίνει ὃτι ὁ Ἀχιλλέας σκοτώθηκα ἀπό τόν Πάρι πού τοῦ κάρφωσε τό «πάριον βέλος» στήν φτέρνα του, χωρίς αὐτό νά ἀναφέρεται πουθενά στήν Ἰλιάδα ἢ στήν Ὀδύσσεια.

Αὐτό τό παραμύθι περπάτησε στούς αἰῶνες, καθώς οἱ παραμυθάδες ἐπενόησαν καί τόν μύθο ὃτι ἡ Θέτις ἢθελε νά κάνη τόν γιό της ἂτρωτο καί ἀθάνατο, καί τόν κράτησε πάνω ἀπό τήν ἱερή φλόγα γι᾽ αὐτό τόν σκοπό, ἀφήνοντας τρωτό μόνο τό σημεῖο τῆς φτέρνας ἀπό ὃπου τό κρατοῦσε. Μά ἂν εἶχε συμβεῖ αὐτό, γιατί ἡ θεά δέν…ἂλλαζε χέρι ὣστε τό ἱερό πῦρ νά ἀθανατοποιήσει καί τήν φτέρνα; Γιά τόσο ἀνόητες περνοῦν τίς θεές; Πέραν τούτου,ὃπως εἲπαμε, κανείς θεός ἢ ἣρωας δέν ὑποστηρίζει στά ἒπη ὃτι ὁ Ἀχιλλέας ἦταν ἂτρωτος ἢ ἀθάνατος. Τό ἀντίθετο μάλιστα.

Η ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΜΑΣ

Ἀπό τήν ἂλλη πλευρά ἀποκαλύπτεται ἡ στενομυαλιά τῶν νεωτέρων φιλολόγων, οἱ ὁποῖοι ἀφελῶς νομίζουν ὃτι ὁ Ὃμηρος μᾶς ἀφηγεῖται τά περιστατικά τῶν τελευταίων 51 ἡμερῶν τοῦ τρωικοῦ πολέμου. Λές καί οἱ ραψωδίες κατ᾽ ἀλφαβητική σειρά, ὃπως τίς κατέταξαν οἱ Ἀλεξανδρινοί, ἀπηχοῦν κατά σειρά τά πολεμικά γεγονότα πού ἀφηγεῖται ὁ ποιητής, ἐνῶ στήν πραγματικότητα συμπυκνώνει στό ἒπος τῆς Ἰλιάδος ἀφηγούμενος πραγματικά περιστατικά, ὂχι κατά σειρά, ἀλλά συνθετικά, ὃπως τά συγκράτησε καί τά συνέθεσε ὁ ποιητικός νοῦς.

Δέν εἶναι δυνατόν στό Ε 576 τῆς Ἰλιάδος νά σκοτώνεται ὁ βασιλιάς τῶν Παφλαγόνων Πολυμαίνης καί στό Ν 656 τῆς Ἰλιάδος νά…παρίσταται στήν ἐκφορά τοῦ παιδιοῦ του. Νομίζουν οἱ <ἀναλυτικοί>, δηλαδή οἱ χωρίζοντες, ὃτι αὐτό εἶναι ἀπόδειξη πώς ἂλλος ποιητής ἒγραψε τήν μία σκηνή καί ἂλλος τήν ἂλλη.

Καί ἒρχονται οἱ δικοί μας, οἱ πιό ἒξυπνοι φιλόλογοι, νά δώσουν ἀπάντηση σ᾽ αὐτό τό παράδοξο, διδάσκοντας τά παιδιά μας ὃτι ὁ Πολυμαίνης δέν εἶναι πρόσωπο πραγματικό, ἀλλά…ποιητικό! Ἒτσι, λένε, εἶναι ποιητικά δικαιολογημένη αὐτή ἡ ἀντίφαση καί ὃτι ἡ Ἰλιάδα εἶναι δημιούργημα καλλιτεχνικό καί τά ἀφηγούμενα περιστατικά τοῦ πολέμου…φαντασιώσεις.

Καί ὃλα αὐτά ξεκινοῦν ἀπό τήν ἀνοησία νά…μετροῦν τίς ἡμέρες τοῦ πολέμου. Ὑπάρχουν πολλά καί τρανταχτά παραδείγματα στό ἒπος τῆς Ἰλιάδος, πού ἀποδεικνύουν ὃτι ὁ Ὃμηρος ἐπισημαίνει καί συμπυκνώνει τά σημαντικότερα γεγονότα τοῦ τρωικοῦ πολέμου καί δέν ἀφηγεῖται τά περιστατικά (ποιητικά δημιουργήματα ὃπως λένε οἱ φιλόλογοι) τῶν 51 τελευταίων ἡμερῶν τοῦ πολέμου.

Γιά παράδειγμα, στό Γ τῆς Ἰλιάδος ὁ Πρίαμος καί οἱ δημογέροντες τῶν Τρώων βρίσκονται πάνω στά τείχη τῆς Τροίας μαζί μέ τήν Ἑλένη καί ζητοῦν ἀπό αὐτή νά τούς ἐξηγήση ποιός εἶναι ὁ τάδε καί ὁ δεῖνα ἣρωας, πού βλέπουν νά πηγαινοέρχονται στό πεδίο τῆς μάχης. Μά θά περίμενε 10 χρόνια πολέμου γιά νά μάθη ὁ Πρίαμος ποιός ἦταν ὁ Ἀγαμέμνων, ποιός ὁ Μενέλαος, ποιός ὁ Ὀδυσσέας κλπ; Καί νά τούς ὀνοματίση ἡ Ἑλένη; Αὐτό ἀσφαλῶς ἒγινε στήν ἀρχή τοῦ πολέμου.

Ἢ ὃταν περιγράφεται ἡ κατασκευή τοῦ τείχους τῶν Ἀχαιῶν, πού ἀποδεικνύει ὃτι πρόκειται γιά μεγάλο ἀμυντικό ἒργο, μέ τείχη, μέ τάφρο μεγάλη κατάσπαρτη μέ μυτερούς πασσάλους γιά νά ἐμποδίζεται ἡ εἲσοδος τῶν ἁρμάτων καί τῶν ἳππων, ἒργο πού γιά νά τό καταστρέψη ὁ Ποσειδῶν εἶδε κι ἒπαθε κι ἒστρεψε τά ρεύματα ὃλων τῶν ποταμῶν γιά νά γκρεμίση καί νά τό κάνη «θαλασσόπλοον», αὐτό τό ἒργο φτιάχθηκε μέσα σέ μία… ἡμέρα, τήν 24η, ἢ στίς πρῶτες δέκα ἢ εἲκοσι ἡμέρες τοῦ πολέμου, γιά νά καταστραφῆ λίγες ἡμέρες ἀργότερα;

Ὃλα αὐτά τά ὀνόματα τῶν ἡρώων, Ἀχαιῶν καί Τρώων, ἀνδρῶν καί γυναικῶν, ἡ οἰκογενειακή τους κατάσταση, ἂν ἦσαν πλούσιοι ἢ φτωχοί, ἂν πῆραν ἢ ἒφεραν προῖκα, ἂν ἦσαν νόθοι ἢ γνήσιοι γιοί, ὁ τρόπος θανάτου τοῦ καθενός κλπ. εἶναι ὃλα φαντασιώσεις;

Καί πῶς τά φαντάστηκε ὃλα αὐτά ὁ «τυφλός» κατά τά ἂλλα Ὃμηρος καί ἐμπνεύσθηκε ἀπό γεγονότα τοῦ τρωικοῦ πολέμου, πού συνέβησαν 500 χρόνια νωρίτερα ἀπό τότε πού αὐτός τά ἒγραψε; Μπορεῖτε ἐσεῖς, ἂν εἲσαστε λογοτέχνης ἢ ποιητής, νά ἐμπνευσθῆτε καί νά γράψετε ποιήματα ἢ βιβλία ἀπό τά γεγονότα τοῦ Μεσαίωνα; Αὐτά τά..ολίγα ἐπί τοῦ παρόντος.

ΠΗΓΗ: arxaia-ellinika.blogspot.com

"Από εκεί είναι η απειλή" ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ- Αμερικανός διπλωμάτης φοβάται νέες συγκρούσεις στα Δυτικά Βαλκάνια «Δεν λύθηκε κανένα πρόβλημα»

 Τρίτη, 12 Οκτωβρίου 2021

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΧΡΗΖΕΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ και ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣ ΕΓΓΡΗΓΟΡΣΗΣ.

" Ο Αμερικανός διπλωμάτης- πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο Βελιγράδι, Γουίλιαμ Μοντγκόμερι φοβάται ότι μπορεί να ξεσπάσουν νέες συγκρούσεις στα Βαλκάνια, επισημαίνοντας ότι κανένα από τα προβλήματα στην περιοχή δεν έχει επιλυθεί, τονίζοντας ότι η περιοχή δεν είναι πλέον στο επίκεντρο της αμερικανικής πολιτικής.

Ο Μοντγκόμερι υπενθύμισε ότι στη δεκαετία του '90 η περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων ήταν το κύριο μέρος στον κόσμο στο οποίο ήταν στραμμένη η προσοχή της αμερικανικής ηγεσίας, και σήμερα, λέει, αυτό δεν ισχύει πλέον" 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ στο https://www.echedoros-a.gr/2021/10/blog-post_14.html#more

Καλά τα λέει ο Αμερικανός διπλωμάτης  γιατί εδώ και αρκετό μεγάλο χρονικό διάστημα στα Βαλκάνια ενεργούν και κινούνται με τα στενά συμφέροντα τους η Αγγλία ( ειδικότερα μετά το BREXIT), η Γερμανία με την προσπάθεια της να τα ενσωματώσει στα ενεργειακά πλάνα της που βλέπουν προς ΑΙΓΑΙΟ και Αδριατική αλλά και η Ρωσία ως αντίπαλο δέος των προηγούμενων παικτών.

Όχι δεν ξεχάσαμε την τουρκία που παραμένει ο κύριος παίκτης και ρυθμιστής εξελίξεων. (  λένε λένε ότι  το  Κόσοβο έχει τόσα πολλά τζαμιά που δεν διαφέρει από μια χώρα της Μέσης Ανατολής.

Με ένα νεύμα η τουρκία μπορεί να απορρυθμίσει τα βόρεια σύνορα μας.

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ που μεταφέρθηκαν στις  15 Ιουνίου 2021  τώρα επικαιροποιούνται.

(Τουρκικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι το επιθετικό drone Ακιντζί μπορεί να μεταφέρει έναν τόνο πυρομαχικά, όπως και ένα επιθετικό αεροσκάφος F16, και πως παρόμοιό του μόνο τέσσερις χώρες στον κόσμο μπορούν να παράγουν.) 

Η Τουρκία αναβαθμίζει την Αλβανία και της  δίνει ”  υπερ ευφυή ” drone – ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ “άκου τον Γέροντα η απειλή είναι από την Αλβανία”

Η Τουρκία αναβαθμίζει την Αλβανία και της  δίνει “υπερ  ευφυή”  drone για να παρακολουθεί όλη την χώρα ( φυσικά και την Ελλάδα για λογαριασμό της τουρκίας;)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

«Ο Έντι Ράμα παρέδωσε την ασφάλεια της αλβανικής επικράτειας στην Τουρκία!»

Ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα αποφάσισε να παραδώσει τον έλεγχο ολόκληρης της αλβανικής επικράτειας στην Τουρκία, αμφισβητώντας την Εθνική Ασφάλεια, γράφει αλβανικό δημοσίευμα.

Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν στην Άγκυρα, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι μέσω της Τουρκίας θα κατασκευαστεί ένα σύστημα ελέγχου για το έδαφος της χώρας με υπερ-ευφυή αεροσκάφη.

Σύμφωνα με το global News, λεπτομέρειες σχετικά με το έργο, το οποίο έθεσε σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια της χώρας, δόθηκαν από την Υπουργό Υποδομών και Ενέργειας, Μπρλίντα Μπαλούκου, η οποία κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης δήλωσε ότι η περιοχή θα ελέγχεται από drone και κάμερες που θα βρίσκονται παντού.

Εν τω μεταξύ, τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης γράφουν ότι ο Ερντογάν έχει δημιουργήσει έναν «σκιώδη στρατό» που λειτουργεί στο εξωτερικό.

Σύμφωνα με την έρευνα της πύλης T-0nline, είναι μια μισθοφορική εταιρεία που εκτελεί διάφορες επιχειρήσεις και πωλεί εξοπλισμούς σε ξένες χώρες.

Η εταιρεία Sadat ιδρύθηκε το 2012 και σκοπός της είναι να εκπαιδεύσει μισθοφόρους που ζητούν από τον Ερντογάν προκειμένου να δημιουργήσει μια ισλαμική υπερδύναμη.

Η αποστολή της εταιρείας είναι η εξής: Να αποτρέψει την Τουρκία να εξαρτάται από τα δυτικά ιμπεριαλιστικά κράτη.

Η έρευνα αναφέρει ότι η εταιρεία δραστηριοποιείται σε χώρες όπως η Συρία, η Λιβύη, η Τυνησία, η Σομαλία, η Αιθιοπία, το Κατάρ, η Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο και η Αλβανία.

ΠΗΓΗ https://www.echedoros-a.gr/2021/06/blog-post_89.html#more

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ τα έλεγε από τις αρχές της δεκαετίας του 90 και εμείς λέγαμε ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!

ΜΑΡΤΥΡΙΑ: Τσιαλίκης Χρήστος, Υποστράτηγος ε.α., Θεολόγος, Κομοτηνή «Εσείς οι στρατιωτικοί, την Αλβανία να προσέχετε.

Από εκεί θα έρθει η απειλή.»
«Γέροντα, άμα φτύσουμε, οι Αλβανοί θα
πνιγούν στο σάλιο μας, και σεις λέτε ότι θα έρθει απειλή από την
Αλβανία;
Δεν μπορώ να το πιστέψω.»
«Άκου το Γέροντα!», μου απάντησε.
Απόσπασμα από το βιβλίο: Τόμος B΄ – Έκδοση 2η Βελτιωμένη & Επηυξημένη ΄΄ Μαρτυρίες Προσκυνητών ΄΄ Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994, Σελ. 384 – 385 Νικολάου Α. Ζουρνατζόγλου

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΧΡΗΖΕΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ και ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣ ΕΓΓΡΗΓΟΡΣΗΣ.

ΗΔΗ ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ( βλ. φωτο)  ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΣΕ ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΡΑΧΗ . βλ. https://economico.gr/allagi-synoron-sta-dytika-valkania-ti-kryvei-to-mystiriodes-engrafo-pou-kykloforise-stis-vryexelles-oi-skoteines-anafores-stin-tourkia/

ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΠΙΕΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΚΟΣΥΦΟΠΕΔΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΕ.

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΣΦΟΔΡΑ ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.

ΟΙ ΣΕΡΒΟΙ ΑΜΥΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΟ ΚΟΣΥΦΟΠΕΔΙΟ 

ΚΑΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΕΜΒΡΟΝΤΗΤΟΙ ΤΙΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ.

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΡΕΥΣΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΟΣΥΦΟ- ΠΕΔΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΤΕΙ ΣΕ (ΠΕΔΙΟ)  ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ – ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΑ ΕΙΔΑΜΕ ΑΥΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΚΑΛΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΑΣΟΥΝ ΕΜΑΣ – ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΡΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ.

ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ μας προτρέπει συνέχεια : «η Ελλάδα θα σωθεί, αν μετανοήσει»    

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας