Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Θανατηφόρα Ρεύματα στον πλανήτη!


Στις 3 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδωσαν μια όχι και τόσο συνηθισμένη είδηση. Μια «θανατηφόρα» βροχή πέντε χιλιάδων πουλιών εκδηλώθηκε κοντά στην πόλη Beebe, βορειοδυτικά της πολιτείας του Άρκανσας. Λίγα χιλιόμετρα ανατολικότερα και πιο συγκεκριμένα στις λίμνες της περιοχής του Ozarks, παρατηρήθηκαν εκατοντάδες μαζικοί θάνατοι ψαριών. Εν τω μεταξύ στην ευρύτερη περιοχή έχουν πραγματοποιηθεί από τις 20 Σεπτεμβρίου πεντακόσιοι περίπου μικροσεισμοί.
Την επόμενη ημέρα γνωστοποιήθηκε ότι μια γυναίκα στο Κεντάκι βρήκε δεκάδες νεκρά πουλιά στην αυλή της. Όταν η είδηση έγινε ευρύτερα γνωστή, ανακοινώθηκε πως παρόμοιο περιστατικό είχε παρατηρηθεί και την προηγούμενη εβδομάδα στο γειτονικό Murray State University με την περισυλλογή εκατοντάδων πουλιών διαφόρων ειδών. Επίσης στην περιοχή του Κεντ, στα νοτιοανατολικά παράλια της Βρετανίας, πάνω από 40.000 καβούρια ξεβράστηκαν στις ακτές αναστατώνοντας τους κατοίκους.
Ένα 24ωρο αργότερα, ανακοινώθηκε πως η παράξενη αυτή «επιδημία» εμφανίστηκε και στη βόρεια Ευρώπη. Συγκεκριμένα στη Σουηδία και στην πόλη Falkoeping (νοτιοδυτικά της Στοκχόλμης) αναφέρθηκε ο θάνατος εκατό περίπου πουλιών. Τα περισσότερα από αυτά δεν είχαν ορατά τραύματα, ενώ κάποια είχαν δεχτεί την «χαριστική βολή» από διερχόμενα αυτοκίνητα.
Την ίδια ημέρα καταγράφηκε από τα ΜΜΕ ένα νέο περιστατικό στις ΗΠΑ, αυτή τη φορά στην πολιτεία της Λουιζιάνα. Τετρακόσια πουλιά έπεσαν ξαφνικά νεκρά κατά μήκος του αυτοκινητοδρόμου στο Baton Rouge.
Επιστρέφοντας στους μαζικούς θανάτους ψαριών, περιστατικό υπήρξε και στη Βραζιλία, όπου και εκατό τόνοι ψαριών (κυρίως σαρδέλες και γατόψαρα), ξεβράστηκαν στις παραλίες της πολιτείας του Παρανά που βρίσκεται στα νότια της χώρας. Άμεση ήταν και η δημοσιοποίηση ανάλογων συμβάντων στη Νέα Ζηλανδία, στον κόλπο του Chesapeake στο Μαίριλαντ και στην περιοχή της Φλόριδα.
Στις 11 Ιανουαρίου αναφέρθηκε ο θάνατος περίπου χιλίων πουλιών (συγκεκριμένα φασσών) στην πόλη Faenza της Ιταλίας. Οι κάτοικοι δήλωσαν ότι τα ράμφη των νεκρών πλασμάτων χαρακτηρίζονταν από ένα χαρακτηριστικό κυανό χρώμα.
Ο συνολικός αριθμός των σχετικών περιστατικών που έχουν μέχρι στιγμή καταγραφεί παγκοσμίως έχει φτάσει τα εννιά. Τοποθετώντας τα στον παγκόσμιο χάρτη, παρατηρούμε ότι καλύπτουν όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Οι κατά τόπους επιστήμονες έχουν ήδη σπεύσει να ανακοινώσουν με στόμφο τα πιθανά αίτια αυτού του «μαύρου κύματος» που επηρεάζει, προς το παρόν, μόνο πουλιά, ψάρια και καβούρια. Έτσι στο … «εδώλιο του κατηγορουμένου» έχουν κάτσει μέχρι στιγμής η έλλειψη του οξυγόνου σε μεγάλα υψόμετρα, οι χαμηλές θερμοκρασίες, μια άγνωστη αρρώστια, οι αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη, μετακινούμενα σύννεφα μεθανίου, η ηλεκτροπληξία από πυλώνες ρεύματος, η κατανάλωση τροφών που περιείχαν εντομοκτόνο, ο αποπροσανατολισμός των σμηνών και κοπαδιών των ζώων και άλλα παρόμοια. Είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι οι ειδικοί δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στον πλανήτη Γη. Άλλοι πάλι, περισσότερο σκεπτικιστές, υποστηρίζουν ότι παρόμοια περιστατικά συνέβαιναν ανέκαθεν, όμως η τεχνολογία σήμερα μας δίνει τη δυνατότητα να τα καταγράφουμε ευκολότερα. Υπάρχουν φυσικά και οι εσχατολόγοι που εντοπίζουν σημεία «Αποκάλυψης» και μιλούν για το επικείμενο τέλος του κόσμου.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι ακριβώς σημαίνουν όλα αυτά, χωρίς αμφιβολία όμως βρισκόμαστε μπροστά στην εκδήλωση ενός «μαύρου υπόγειου ρεύματος» (όπως τα χαρακτηρίζει ο Θανάσης Βέμπος στο ομώνυμο βιβλίο του), από αυτά που κατά καιρούς σαρώνουν τον πλανήτη μας. Αναρίθμητες οι περιπτώσεις εκδήλωσής τους στην ιστορία (επηρεάζοντας μάλιστα άμεσα τον ανθρώπινους πληθυσμούς), παρ’ όλα αυτά το είδος μας μοιάζει σαν να επιθυμεί να ξεχνά περιστατικά ομαδικών αυτοκτονιών, μαζικής υστερίας, χορεομανίας, μιασματικών ασθενειών, όλα τους συνδυαζόμενα με παράξενα φυσικά φαινόμενα. Τελικά αυτός ο πλανήτης μπορεί –όποτε το θέλει- να καταστεί αρκετά αφιλόξενος…
Σημ: Το κείμενο δημοσιεύτηκε στη στήλη “Δούρειος Ίππος” του Μηνά Παπαγεωργίου, στο περιοδικό Φαινόμενα (τ. 16, 15/1/2011).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου