24-10-16
Γράφει ο Γεώργιος Αϊβαλιώτης
Αναλυτής γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής ασφάλειας
Η πυρηνική βόμβα του Κοσσόβου Νο1 : εξτρεμιστική πυροκεφαλή
O αριθμός των 314 ατόμων που έχουν μεταβεί στη Συρία για να συμμετάσχουν στις συγκρούσεις έχει καταστήσει το Κόσσοβο την βαλκανική περιοχή με τον μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων στον εν λόγω πόλεμο.
Οι πρώτες περιπτώσεις που αφορούσαν τη συμμετοχή Αλβανών του Κοσσόβου στον πόλεμο στη Συρία εμφανίσθηκαν το 2012, ενώ το 2013 και στις αρχές του 2014 καταγράφηκαν οι πιο συχνές αναχωρήσεις για την εν λόγω περιοχή. Ειδικοί δηλώνουν ότι το πρώτο διάστημα του 2014 σηματοδότησε και την περίοδο επιστροφής των περισσότερων μαχητών από τη Συρία, οι οποίοι απογοητεύθηκαν επειδή βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που ανέμεναν ή από αυτή που τους είχε παρουσιασθεί.
Εν τω μεταξύ, η Αστυνομία αρνείται το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκαν εκπαιδεύσεις μαχητών στο Κόσσοβο, παρά τις αντίθετες πληροφορίες. Σύμφωνα με την Αστυνομία έχει συμπληρωθεί σχεδόν ένας χρόνος από τότε που δεν υπήρξε περιστατικό που να αφορά πολίτη του Κοσσόβου που να έχει εγκαταλείψει την περιοχή προκειμένου να μεταβεί στη Συρία. Υπήρξαν δύο μόνο προσπάθειες οι οποίες και αποτράπηκαν, σε ένα πληθυσμό όπου η ανεργία και η φτώχεια μαστίζει τη νεολαία. Όταν λοιπόν η αστυνομία ποιεί τη στρουθοκάμηλο σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα, ποιος περιμένουμε να λύσει το πρόβλημα ασφαλείας στο Κόσσοβο;
Η πυρηνική βόμβα του Κοσσόβου Νο2 : ο πυροκροτητής της ανώριμης Δύσης
Και φυσικά το πρόβλημα για την ανάληψη πρωτοβουλίας και ευθυνών δεν περιορίζεται στο αρμόδιο Σώμα για την ασφάλεια των πολιτών. Επεκτείνεται και ξεκινάει από την κεφαλή, τους πολιτικούς προϊσταμένους! Τη στιγμή που οι πάντες ασχολούνται με το προσφυγικό πρόβλημα, τις ροές μεταναστών και την παλιννόστηση τζιχαντιστών στα Βαλκάνια Ο Πρόεδρος του Κοσσόβου, H. THACI, προχώρησε σε μία εξαγγελία. Το Κόσσοβο, κατά τον ίδιο, πρέπει να χρησιμοποιήσει το συνταγματικό του δικαίωμα να θεσπίσει ξεχωριστό νόμο και να οργανώσει δημοψήφισμα για την ενοποίηση με την Αλβανία. Πρόκειται για τα αντίποινα προς το πρόσφατο δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε στη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας (RS) και έχει ως στόχο να ασκήσει επιπλέον πίεση στη Σερβία.
Οι βαλκανικοί λαοί και οι χώρες των Βαλκανίων σε καμία περίπτωση δεν διαθέτουν τον έλεγχο των κινήσεων διότι, σε αντίθετη περίπτωση θα επικρατούσε από καιρό ειρήνη στα Βαλκάνια. Η ανακοίνωση ότι το Κόσσοβο θα διεξαγάγει δημοψήφισμα για την ενοποίηση με την Αλβανία ερμηνεύεται σαν κάποιος, εξαιτίας του πρόσφατου δημοψηφίσματος στην “RS”, να έδωσε το «πράσινο φως» για να θέσει το εν λόγω κρατίδιο αυτό το θέμα. Αυτό είναι ένα μόνο από τα θέματα, με το οποίο ασκείται επιπρόσθετη πίεση στη Σερβία και την “RS".
Η ανακοίνωση αυτή έχει ως στόχο την επιπρόσθετη άσκηση πιέσεων στη Σερβία, ήτοι ότι στόχος είναι να «πειθαρχήσουν» Βελιγράδι και Banja Luka και να φανεί τι μπορεί να συμβεί -ήτοι τι είδους επιπλοκές μπορεί να έχει η Σερβία αν προσπαθήσει να επιλύσει το εθνικό ζήτημα στα Βαλκάνια.
Το δημοψήφισμα δεν αποτελεί επινόηση των Κοσσοβάρων Αλβανών, αλλά παιχνίδι εξουσίας και διπλωματίας με θύματα την ειρήνη και τη σταθερότητα στα Βαλκάνια. Πρόκειται κυρίως για εμπλοκή των ΗΠΑ και της ΕΕ. οι οποίες αποφασίζουν για τις κινήσεις πολλών χωρών στα Βαλκάνια. H εν λόγω ανακοίνωση αποτελεί συνάρτηση απειλών και πιέσεων προς τη Σερβία και την "RS”, εξαιτίας του πρόσφατου δημοψηφίσματος για την «Ημέρα της RS».
Το παιχνίδι με τα σπίρτα δίπλα στο μπαρούτι των Βαλκανίων
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι αν τεθεί σε εφαρμογή η διαδικασία δημοψηφίσματος για την προσάρτηση του Κοσσόβου στην Αλβανία, η Σερβία δεν θα είχε στη διάθεσή της κανένα νομικό μηχανισμό, δηλαδή δε θα μπορούσε να κάνει σχεδόν τίποτα. Τη στιγμή που η πλειοψηφία των χωρών της πρώην Γιουγκοσλαβίας έχουν λύσει σχεδόν όλα τα εθνικά τους ζητήματα, η Σερβία διαθέτει ακόμα αρκετές ανοικτές πληγές και αυτό επειδή θεωρήθηκε εξαρχής ως ρωσικό προτεκτοράτο, με πληθυσμό καθόλα φίλιο προς τη Μόσχα, ενώ το κέντρο λήψεως αποφάσεων για το μέλλον της περιοχής της πρώην Γιουγκοσλαβίας βρισκόταν αρκετά δυτικότερα.
Φυσικά τίθεται το ζήτημα αν η Αλβανία θα τολμούσε να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο εγχείρημα, ως μέλος του ΝΑΤΟ και βίαια να χαράξει εκ νέου τα σύνορα στα Βαλκάνια, ανεξαρτήτως αν τα Τίρανα αναγνώρισαν το Κόσσοβο ως κράτος. Το ανωτέρω αποτελεί ένα τεράστιο πολιτικό ρίσκο που θα προκαλούσε τεράστια ζημιά και στην πράξη θα αποτύγχανε. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από το γεγονός ότι στο Κόσσοβο υπάρχει ακόμα η παρουσία του ΟΗΕ, μέσω της UNMIK, της EULEX και της KFOR, οι οποίες εφαρμόζουν την απόφαση 1244, η παραβίαση της οποίας δεν αποτελεί ένα τόσο ρεαλιστικό σενάριο, όχι όσο στο Σ.Α. έχουν δικαίωμα βέτο από τη Μόσχα.
Όπως και στο Κόσσοβο, έτσι και στη Β-Ε η Δύση παίζει ένα επικίνδυνο και ανώριμο παιχνίδι. Διότι με τις ενέργειές τους ή την «ουδετερότητά» τους, επιτρέπουν τη γένεση παραγόντων που προκαλούν την ανάληψη ενεργειών και πρωτοβουλιών περισσοτέρων παικτών. Επί παραδείγματι, εκτός από το παράδειγμα του δημοψηφίσματος για ένωση Κοσσόβου και Αλβανίας υπάρχει και το παράδειγμα Τούρκων και Αράβων, που με την ανοχή της Δύσης επηρεάζουν το πολιτικό σκηνικό στη Β-Ε.
Πιο συγκεκριμένα, ο μουσουλμανικός παράγοντας ενοποιημένος, πλέον, σε αντίθεση με τον ανταγωνισμό του παρελθόντος, χρηματοδοτεί και επηρεάζει τον πολιτικό φορέα «SDA», ο οποίος μέχρι τώρα τασσόταν υπέρ μιας πολυεθνικής Β-Ε. Η Τουρκία και τα ΗΑΕ ζητούν τον διαχωρισμό των Bosjak από τα άλλα έθνη, δηλαδή τη διαίρεση της Β-Ε σε 3 εθνικά-εθνικιστικά και θρησκευτικά επίπεδα και σε αυτή την απαίτηση χρησιμοποιούν ως όργανο προώθησης των σχεδιασμών τους ένα κόμμα, που μέχρι πρότινος πρέσβευε τα ακριβώς αντίθετα! Τέτοιες ενέργειες μπορούν επίσης να επιδεινώσουν την κατάσταση στην περιοχή και να δώσουν νομιμότητα στη ρωσική πολιτική, ώστε να παρέμβει, γεγονός που θα οδηγούσε την Ευρώπη σε κινήσεις στρουθοκαμηλισμού και αναζήτησης αμερικανικής προστασίας....
Η δημιουργία κρατικών μορφωμάτων είναι η πηγή των προβλημάτων ξανά
Ο ισλαμικός ριζοσπαστισμός στα Βαλκάνια θεωρείται ως ένα φαινόμενο με μεγάλες διαστάσεις και ο αριθμός όσων τον έχουν ασπασθεί υπερβαίνει τον αριθμό των νεοσύλλεκτων τζιχαντιστών. Υπάρχουν αρκετές αιτίες που τροφοδοτούν τον ριζοσπαστισμό στα Βαλκάνια\, δύο δεκαετίες μετά την πτώση του κομμουνισμού και των πολέμων της δεκαετίας του '90, με τη σκιά των συγκρούσεων να μην έχει εγκαταλείψει την περιοχή. Πολλές χώρες των Βαλκανίων εξακολουθούν να μην έχουν ένα σαφές όραμα για το μέλλον. Κοινωνίες, όπως της ΠΓΔΜ, ή αυτή της Βοσνίας, στα Βαλκάνια, έχουν ένα ελαφρώς πιο έντονο πρόβλημα, διότι δεν υπάρχει κοινωνική συνοχή. Αυτή τη στιγμή, που η κοινωνική συνοχή δεν είναι στο επίπεδο που χρειάζεται, ενδεχομένως, τα εξτρεμιστικά στοιχεία δύναται να βρουν μία εστία και να την εκμεταλλευτούν. Ως εκ τούτου, αν δεν υπάρχει μία κοινή γλώσσα, όσον αφορά την αντιμετώπιση του βιαίου εξτρεμισμού, το φαινόμενο αυτό θα επηρεάσει το σύνολο της κοινωνίας.
Ο πανικός ανάσχεσης της ρωσικής επέκτασης
H ύπαρξη του βιαίου εξτρεμισμού θέτει σε κίνδυνο την ολοκλήρωση της διαδικασίας ένταξης σε Ε.Ε. και NATΟ για τις χώρες των Βαλκανίων που το επιθυμούν. Η τζιχάντ στα Βαλκάνια θέτει σε κίνδυνο τα αμερικανικά συμφέροντα, ιδιαίτερα σε μια εποχή που οι ευρωατλαντικές φιλοδοξίες αποτελούν ισχυρή εγγύηση που θα κρατήσει αυτές τις κοινωνίες επικεντρωμένες στην Δύση και μακριά από την «κόκκινη αρκούδα». Ακόμα και σε ένα ομοιογενές μέρος από εθνοτική και θρησκευτική άποψη, όπως το Κόσσοβο, η σκιά του πολέμου που εξακολουθεί να αιωρείται, δεν επιτρέπει στην κοινωνία να βρει την πορεία της προς ένα καλύτερο μέλλον. Αν το Κόσσοβο δε μπορεί να ενταχθεί στην Ε.Ε. ή να ενωθεί με τους άλλους Αλβανούς στα Βαλκάνια, θα πρέπει να αναζητηθεί μία άλλη πλατφόρμα για την μετέπειτα πορεία του, διότι το πείραμα των κρατικών μορφωμάτων, που δε διαθέτουν βιώσιμη προοπτική έχει αποδειχτεί πως ανήκει σε εποχές, τουλάχιστον, ενός αιώνα πριν και πλέον έχουν αποτύχει.
Όταν χτυπιούνται τα βουβάλια (ΗΠΑ-Ρωσία) την πληρώνουν τα βατράχια (Ελλάδα)
Οι διεθνείς αναλυτές ανησυχούν ιδιαίτερα για το φαινόμενο του εξτρεμισμού και της ανόδου των εθνικιστικών στοιχείων, γεγονός που επηρεάζει τις εξελίξεις σε διάφορα ζητήματα. Η αίσθηση της Δύσης είναι πως οποιοσδήποτε θέτει εμπόδια, δικαιολογημένα ή μη, στην επίλυση των ανοικτών ζητημάτων στα Βαλκάνια πρέπει να περιφρονηθεί και ένα από αυτά τα ζητήματα είναι και η ονομασία των Σκοπίων, αφού αυτό αποτελεί το μέγιστο εμπόδιο για ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τα ζητήματα ΠΓΔΜ και Κοσσόβου τοποθετούνται από τους διεθνολόγους στο ίδιο ράφι.
Οι λόγοι της αδήριτης αυτής ανάγκης επίλυσης των ζητημάτων είναι και οικονομικοί, σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Οι διεθνείς παράγοντες επιθυμούν να καταστήσουν τις χώρες των Βαλκανίων ικανές να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ριζοσπαστικοποίησης μόνες τους, χωρίς να χρειάζονται συνεχώς κεφάλαια, από το εξωτερικό. Ο μέχρι σήμερα δρόμος αντιμετώπισης του εξτρεμισμού δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης με αμφίδρομη ροή μεταξύ Ευρώπης και Χερσονήσου του Αίμου.
Η απειλή για τα αμερικανικά συμφέροντα σε μία εποχή που έχουν αναδυθεί φόβοι για διάσπαση της Ε.Ε. εκβιάζει έτι περισσότερο τις εξελίξεις. Η επέκταση του ισλαμικού εξτρεμισμού και η περεταίρω αποσταθεροποίηση της περιοχής σημαίνει ότι οι βαλκανικές χώρες, που δεν περιλαμβάνονται ακόμη στην Ε.Ε., θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να πείσουν την Ένωση να τους αποδεχθεί. H ευρω-ατλαντική ενσωμάτωση των Βαλκανίων είναι προς το άμεσο συμφέρον των ΗΠΑ και αυτό μόνο ανησυχίες μπορεί να προκαλεί για τη χώρα μας, που αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.
Η μακιαβελική οπτική της Δύσης για την περιοχή μας
Μια περιοχή των Βαλκανίων απομονωμένη και ριζοσπαστικοποιημένη θα είναι ένας ακόμη πονοκέφαλος για τη Δύση. Τα Βαλκάνια δεν είναι μόνο των Βαλκάνιων. Τα Βαλκάνια είναι γέφυρα διέλευσης που κατά τους δυτικούς απλά εκμεταλλευόμαστε και υπάρχουν ορισμένες ομάδες, Κυβερνήσεις και συγκεκριμένες χώρες που ενδιαφέρονται να έχουν μεγαλύτερη επιρροή στην περιοχή. Τα αποσταθεροποιημένα Βαλκάνια ή τα Βαλκάνια εκτός της Ε.Ε. δεν είναι μόνο μια ελκυστική περιοχή για την ανάπτυξη του ισλαμικού ριζοσπαστισμού ή του επικίνδυνου εθνικισμού, αλλά και για τη Ρωσία που ενδιαφέρεται να αποδυναμώσει την αμερικανική και ευρωπαϊκή επιρροή παγκοσμίως.
Τα προβλήματα δεν σταματούν μόνο στη Χερσόνησο του Αίμου, ούτε προέρχονται αποκλειστικά από την Μέση Ανατολή. Οι εξελίξεις ακόμα βορειότερα, όπως θέματα μεταξύ Ρουμανίας και Μολδαβίας ή της Υπερδνειστερίας. Κάθε αλλαγή στο status quo της Ανατολικής Ευρώπης, η οποία ακόμα ταλανίζεται από τις συνέπειες της περιφερειακής πολιτικής της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας και του εκτοπισμού εθνοτήτων, θα προκαλέσει γεωπολιτικό ντόμινο εξελίξεων το οποίο σε κάθε σταθμό του θα γιγαντώνεται μέχρι να καταλήξει σε τσουνάμι εξελίξεων στην πιο αδύναμη, από πλευράς ασφάλειας, περιοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου