Δήλωση Γιάννη Δημαρά για τη βουλευτική του έδρα

Ευχαριστώ τους συντρόφους μου, τους συναγωνιστές και τις χιλιάδες των απλών πολιτών που μας τίμησαν με την ψήφο τους στις πρόσφατες εκλογές για την Περιφέρεια Αττικής.
Τους κατανοώ και ακόμα πιο πολύ τους είμαι ευγνώμων για την..
 αμέριστη βοήθεια και συμπαράστασή τους. Με συγκινούν, γιατί με την ανιδιοτέλεια που τους χαρακτηρίζει μου ζητούν να μην παραιτηθώ από την βουλευτική μου έδρα.
Όμως, θα μου επιτρέψουν να τους πώ ότι, η δήλωσή μου τη νύχτα των εκλογών ισχύει.
Γνωρίζουν καλά και τους διαβεβαιώ, ότι η προσπάθειά μας και στον περιφερειακό αλλά και στον πολιτικό στίβο θα συνεχιστεί.
Όσοι βιάστηκαν να παίξουν στον στίβο της πολιτικής αναξιοπιστίας, να βρούν τους πρωταγωνιστές αλλού.
Σε αυτούς που, άλλα έλεγαν πριν τις εκλογές και άλλα έκαναν αμέσως μετά, με θύματα τα εκατομμύρια των απλών εργαζόμενων πολιτών.
Άλλωστε, οι Έλληνες περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχουν ανάγκη την αξιοπιστία και το ήθος των πολιτικών. Γιατί, έτσι μόνο θα δυναμώνει η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Γιατί, έτσι μόνον θα διασφαλίσουμε τα δικαιώματα των πολιτών. Γιατί έτσι μόνο, θα προστατεύεται η εθνική μας κυριαρχία και τα εθνικά μας δίκαια.

Μην τους λατρεύεις άλλο, φτάνει

Όσοι εντοπίζουν τα επαναλαμβανόμενα λάθη του Γιώργου δεν είναι λιγότερο Έλληνες από τους υπόλοιπους, ούτε απαραίτητα δεξιοί που κόπτονται να δουν μια μέρα πρωθυπουργό τον δισέγγονο της Πηνελόπης Δέλτα.

Από την άλλη πραγματικά είναι για γέλια αλλά και για κλάματα να ακούς διάφορα σχόλια κυρίως από ψηφοφόρους του Πασόκ αλλά και του Λάος (εγώ εκεί θα τον βάζω τον τόνο για να σκάσουνε) πως αυτά τα λένε μόνο οι Νεοδημοκράτες, που έχουν επενδύσει πολιτικά στην αποτυχία της "τιτάνιας προσπάθειας" που καταβάλει ο Γιώργος για να σώσει τη χώρα.
Εν μέρει τους δικαιολογώ, αλλά από την άλλη τους θεωρώ και ακράτως ρομαντικούς σε βαθμό μάλιστα βλακείας.
Δηλαδή για τους ψηφοφόρους του Πασόκ το σωστό θα΄ταν άμα τη εμφανίσει του γόη που έχουμε για Πρωθυπουργό ν΄αρχίζαμε να χτυπάμε παλαμάκια, να τσιρίζουμε, να κλαίμε και να ουρλιάζουμε υστερικά φωνάζοντας δυνατά τ΄όνομά του,παρακαλώντας για ένα του βλέμμα ? Ή είμαι υπερβολικός και απλά θα αρκούσε να καθόμασταν σαν φρόνιμα παιδιά, ακούγοντας και υπακούοντας στις εντολές που του δίνουν οι τροϊκανοί να μας μεταφέρει, τηρώντας ευλαβικά το "σφάξε με αγά μου ν΄αγιάσω"?
Πείτε μας τι θα θέλατε να κάνουμε και θα το κάνουμε, αν είναι να σας κάνει αυτό χαρούμενους.
Όμως για βάλτε λίγο και το μυαλουδάκι σας να σκεφτεί αν έχει ξανακάτσει πιο φρόνιμος ο έλληνας ενώ αιματοκυλούν τις βλέψεις, τα όνειρα, τις σκέψεις, τις ιδέες, την καρδιά του καθώς και αυτό που θα΄θελε να γίνει, αυτό που είναι και κάποτε υπήρξε ? Αν πείτε πως έχετε παράπονο απ΄τον τρόπο που αντέδρασε και αντιδρά ο καθένας μας σ΄αυτή την ανεπανάληπτα λυσσώδη και συνεχώς κλιμακούμενη επίθεση που δεχόμαστε, θα πέσει φωτιά να σας κάψει.
Δεν έχει ανοίξει που λένε, ούτε μύτη.
Ανακοινώνονται κάθε τόσο πως θα συμβούν σημεία και τέρατα και δεν κουνιέται φύλλο. Έχει πέσει βαρύς ο πέλεκυς επί δικαίων και αδίκων και όλοι μας αντιδρούμε με αντανακλαστικά μαστουρωμένου. Τελικά ή τόσο καιρό όντως μας ψεκάζουν (ξέρετε, εκείνες οι άσπρες γραμμούλες που αφήνουν κατά τη διάρκεια της ημέρας εκείνα τ΄αεροπλανάκια που πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας) ή μας έχουν ρίξει κάτι στο νερό κι έχουμε αποχαυνωθεί σε πολύ επικίνδυνο βαθμό. Δεν εξηγείται διαφορετικά τέτοια απάθεια.
Παρόλα αυτά κάποιοι θαρραλέοι τολμούν να βγουν μπροστά και να προσπαθήσουν να εξηγήσουν το παράξενο αυτό φαινόμενο. "Καίγεται το λίπος ακόμα" σου λέει ο ένας, "κάτσε να δεις τι θα γίνει μόλις βάλουν χέρι στο ψαχνό", και προσπαθείς με τα χίλια ζόρια να κρατήσεις τα γέλια σου. "Δεν ξέρουμε ποιος είναι ο εχθρός μας" σου λέει ο άλλος, για να συνεχίσει πως "δεν είναι όπως τότε με την χούντα που τον έβλεπες μπροστά σου και του όρμαγες" για να σ΄αφήσει κι αυτός (αν δεν κάνω λάθος απ΄τον Β. Παπακωνσταντίνου το΄χα ακούσει τελευταία) κάγκελο ν΄αναρωτιέσαι σε ποια χώρα αλλά και σε ποιόν πλανήτη ζει. .
Έτσι μου΄ρχεται, για να τους διευκολύνω να βγουν απ΄το αδιέξοδο στο οποίο έχουν κυλιστεί, να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και να στοχοποιήσω, με τελείως αντικειμενικά, διαφανή και αμερόληπτα κριτήρια, εγώ τον τωρινό εχθρό μας δίνοντας μάλιστα (πάλι εγώ) και το σύνθημα για να του επιτεθούμε. Όμως όλο το αναβάλω, περιμένοντας ίσως να δω μέχρι που θα φτάσει η ξετσιπωσιά τους.
Όμως απορώ. Όλοι αυτοί που νιώθουν την ανάγκη να λατρεύουν κάθε φορά κι έναν αρχηγό, έχουν προσπαθήσει ν΄αγαπήσουν τον κόσμο γύρω τους ? Ή για να τον αγαπήσουν θα πρέπει να συμφωνήσει πρώτα με τις "αδιαπραγμάτευτες" απόψεις τους περί προόδου της χώρας ?
Ακόμα πιο σημαντικό ίσως είναι το αν έχουν προσπαθήσει ν΄αγαπήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό και να τον δεχθούν με τα ψεγάδια του και τα όποια γλυκά χαρακτηριστικά του, τα ελαττώματα και τα προτερήματά του. Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από το να΄ναι κανείς δογματικός και να εκφέρει ξύλινο λόγο, είτε πρόκειται για κάποιο θέμα ρουτίνας είτε για ένα πιο σύνθετο με επιστημονικές προεκτάσεις.
Και σε αντίθεση με το τι πιστεύουν οι ίδιοι, δε δείχνει δύναμη αλλά αδυναμία.
Αδυναμία, φόβο και ανασφάλεια ως προς το να διαλεχθούν με βάση τη λογική και τη γνώση και να αναζητήσουν την αλήθεια εκτός κομματικών δελτίων τύπου. Τρέμουν σύγκορμοι σαν χρειασθεί να σκεφτούν σοβαρά το γιατί επί τόσα χρόνια φεύγουν για να σπουδάσουν και ακολούθως να δουλέψουν, στο εξωτερικό τα πιο φωτεινά μας μυαλά, γιατί δεν είναι σε θέση η Ελλάδα όπως έκαναν πολλές άλλες προηγμένες χώρες, να αξιοποιήσει το πλούσιο σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο υπέδαφός της, γιατί δεν κατάφερε μετά τόσα δις που εισέπραττε από την Ευρώπη, να δημιουργήσει ένα κράτος που θα στηρίζεται σε γερά θεμέλια και στέρεους πυλώνες όπου ακόμα και σε περιόδους κρίσεων όπως η σημερινή, θα μπορούσαν να μας κράταγαν στον αφρό.
Εν είδει απάντησης αναπαράγουν κομματικά τσιτάτα και αφορισμούς προορισμένα για "σκληρό ροκ" κι όχι για ουσιαστική αναζήτηση του τι έφταιξε και του τι πρέπει να γίνει από τούδε και στο εξής. Τι μια φταίει το παλιό πασόκ που δεν ακολουθεί, την άλλη το νέο, οι τούρκοι, οι δεξιοί, οι αριστεροί, οι ακροδεξιοί, οι γερμανοί, οι αιγύπτιοι αλλά ποτέ η ηγεσία που λατρεύετε.
Εγώ θα σας έλεγα πάντως πως φταίτε σε μεγάλο βαθμό κι εσείς. Γιατί η εξουσία δεν είναι για να την λατρεύουμε, αλλά για να την ελέγχουμε, να την αφυπνίζουμε και ενίοτε να την τιμωρούμε, όταν τόσο εξόφθαλμα παίζει με το μυαλό και τη ζωή μας.
Συντάκτης: Γιώργος Διγενής

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ Ο Ερικ Καντονά για τις Τράπεζες

Αντίσταση κατά του Τέταρτου Ράιχ

Ανελέητη είναι πλέον η σύγκρουση. Χωρίς προσχήματα η γερμανική ηγεσία απαιτεί να καθυποτάξει στον οικονομικό τομέα όλες τις χώρες της Ευρωζώνης και της ΕΕ και να τις μετατρέψει σε οικονομικές αποικίες του Τέταρτου Ράιχ. 
Απαιτεί η οικονομική πολιτική τους να καθορίζεται από το Βερολίνο, με «βιτρίνα» τα όργανα της ΕΕ, και επιδιώκει να αναιρέσει εμπράκτως αλλά και θεσμικά το μοναδικό ίσως πλεονέκτημα που ήλπιζαν να έχουν οι ασθενέστερες ευρωπαϊκές οικονομίες από το ευρώ: τη δυνατότητά τους να δανείζονται με χαμηλά επιτόκια.
Με τη θεσμοποίηση της «συντεταγμένης χρεοκοπίας» των χωρών της ΕΕ, που θέλει να περάσει η Γερμανία τον επόμενο μήνα στη σύνοδο κορυφής των «27», και η οποία συμπεριλαμβάνει τις ιδιωτικές τράπεζες στο όργανο που θα αποφασίζει τους όρους αναδιάρθρωσης του χρέους των κρατών που περιέρχονται σε οικονομικές δυσκολίες, το αναπότρεπτο αποτέλεσμα θα είναι να εκτιναχθούν τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και άλλων χωρών ίσως και πάνω από το... 10% ή και 15% (!) κατά περιόδους, ενώ της Γερμανίας θα παραμένουν π.χ. στο 2% ή το πολύ 3%! Κανείς δεν αμφισβητεί το ότι σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους μιας χώρας-μέλους της Ευρωζώνης θα πρέπει να υφίστανται ζημιές και οι τράπεζες που την έχουν....δανείσει. Τους όρους της αναδιάρθρωσης, όμως, όπως και την προσπάθεια αποτροπής της χρεοκοπίας μέσω της έμπρακτης αλληλεγγύης των υπολοίπων κρατών-μελών της ΕΕ, πρέπει να τα καθορίζουν, φυσικά σε πολιτικό επίπεδο, οι ηγέτες και μόνον αυτοί της ΕΕ, αξιοποιώντας στο έπακρο την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και όχι οι ιδιώτες τραπεζίτες.

Οι Γερμανοί, όμως, δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να υφίστανται τις όποιες συνέπειες δημοσιονομικών δυσχερειών χωρών της Ευρωζώνης. Τώρα θέλουν να έχουν τα οφέλη και μόνο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και του ενιαίου νομίσματος και μέσω αυτών να ενισχύσουν την ηγεμονία τους σε όλη την Ευρώπη, μετατρέποντάς την σε επικυριαρχία επί της Γηραιάς Ηπείρου.

Ο μηχανισμός είναι απλός: έχοντας δεδομένο το κοινό νόμισμα, αν π.χ. η Γερμανία δανείζεται με 3% και η Ιταλία με 7%, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αυτό αποτελεί «ταφόπλακα» για την ιταλική οικονομία. Το υψηλότερο κόστος δανεισμού θα οδηγεί διαρκώς σε υψηλότερο κόστος παραγωγής, αφού η Ιταλία δεν έχει δικό της νόμισμα για να το υποτιμήσει, οπότε αφενός θα μειώνεται διαρκώς η ανταγωνιστικότητα των ιταλικών προϊόντων και αφετέρου θα πέφτει διαρκώς το βιοτικό επίπεδο των Ιταλών, καθώς η ιταλική κυβέρνηση θα ρίχνει τους μισθούς και θα υποβαθμίζει την παρεχόμενη δημόσια παιδεία, υγεία, πολιτισμό κ.λπ., σε μια διαρκή προσπάθεια περικοπής των κρατικών δαπανών.

Μέσα από αυτήν τη διαδικασία θα ενισχύεται διαρκώς η κυρίαρχη θέση της Γερμανίας και μέσω αυτής της πολιτικής δανεισμού, πέρα φυσικά από τα άλλα πλεονεκτήματα που έχει, και η γερμανική οικονομία. Προκειμένου να διατηρείται επίσης ισχυρό το ευρώ, κάτι που αποτελεί συλλογική ψύχωση των Γερμανών απέναντι στο νόμισμά τους, το Βερολίνο είναι αποφασισμένο πλέον να επιβάλει σιδερένια δημοσιονομική πειθαρχία σε όλη την Ευρώπη. Γνωρίζει άριστα, βεβαίως, ότι αυτή η οικονομική πολιτική δεν οδηγεί στη σύγκλιση, αλλά αντιθέτως στη ραγδαία... απόκλιση (!) του βιοτικού επιπέδου των διαφόρων κρατών της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

Στο πλαίσιο μετατροπής της ΕΕ σε... «δημοσιονομικό Νταχάου», είναι τρομακτικό και ανατριχιαστικό αυτό που γίνεται με την Ιρλανδία: οι Ιρλανδοί αρνούνται να υπαχθούν στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ, αλλά οι Γερμανοί πιέζουν στραγγαλιστικά για να τους βάλουν με το ζόρι!

Δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα! Οι Ιρλανδοί έχουν μάλιστα ως κράτος εξασφαλίσει ήδη από τώρα τα χρήματα που απαιτούνται για να καλύπτει η χώρα τις υποχρεώσεις της έως τον Ιούλιο του 2011, χωρίς να απαιτείται να δανειστεί ούτε ένα ευρώ, όμως το Βερολίνο απαιτεί να υπαχθεί αμέσως τώρα η Ιρλανδία στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ και μάλιστα παρά τη θέλησή της! Σωστά, τι νόημα έχει ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης χωρίς κρατουμένους!

Απόκλιση
Δεν είναι βέβαιη η διάλυση της ΕΕ

Κραυγάζουν οι θιγόμενες χώρες ότι αυτή η γερμανική πολιτική θα οδηγήσει τελικά στη διάλυση της ΕΕ. Αυτό δεν είναι βέβαιο. Εξαρτάται από το αν οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών της ΕΕ θα αρνηθούν να εκχωρήσουν στο Βερολίνο τον καθορισμό της μοίρας των λαών τους. Αν όχι, τότε ή η Γερμανία θα υποχρεωθεί να αλλάξει πολιτική και να συμβιβαστεί εκ νέου με την ιδέα μιας Ευρώπης ως ένωσης σχετικά ανεξάρτητων κρατών ή όντως η ΕΕ θα οδεύσει προς διάλυση. Αν όμως οι κυβερνήσεις υποκύψουν στον γερμανικό εκβιασμό, η ΕΕ θα μεταλλαχθεί και θα συνεχίσει τον δρόμο της με τα κράτη ως επαρχίες του νέου γερμανικού Ράιχ. Η Ηπειρος π.χ. είναι πολύ φτωχότερη από την Αττική, αλλά αυτό δεν οδηγεί σε διάλυση της Ελλάδας!

Γ.Δελάστικ

http://citypress-gr.blogspot.com/2010/11/blog-post_8410.html

17Ν

Το 1973 ήμουν μικρό παιδάκι. Θυμάμαι όμως πολύ καλά πως είχαμε χούντα. Και όταν λέμε χούντα, εννοούμε κανονική χούντα και όχι τη «χούντα του ΠΑΣΟΚ», ή τη «χούντα των ΜΜΕ», κλπ.
Μας κυβερνούσαν κάτι ημιμαθείς τύποι με φτηνιάρικα κοστούμια και με μαύρα γυαλιά, κάτι σαν τους σοπράνος στη τηλεόραση δηλαδή, και με νοημοσύνη τσιμεντόλιθου. Αν ήσουν στρατιωτικός, ακόμη και μόνιμος ανθυπασπιστής, έκανες κουμάντο στη γειτονιά σου. Αν ήσουν χωροφύλακας, ή ασφαλίτης, ήταν η καλύτερή σου. Έμπαινες σε καφενείο, και βαρούσαν προσοχές. Αν ήσουν.... συνταγματάρχης, μπορεί να γινόσουν και υπουργός. Ποιος ξέρει;
Η πληροφόρηση ήταν λειψή, η ενημέρωση μονομερής, και όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Το ραδιόφωνο έπαιζε εμβατήρια ή Κοινούση, και η τηλεόραση έπαιζε τον Παττακό ή τον Πρέκα. Απλά πράγματα, χωρίς πολλούς πολλούς προβληματισμούς.
 Όποιος τολμούσε να μιλήσει ενάντια στο καθεστώς κινδύνευε με φυλάκιση, εξορία, ακόμη και με βασανιστήρια. Τόσο καλά.
Το να είσαι αντιστασιακός στη πράξη, ή έστω στα λόγια και μόνο, ήθελε πραγματική μαγκιά. Καμία δηλαδή σχέση με το σήμερα, όπου ο κάθε φλούφλης δηλώνει αντισυστημικός, αναρχικός, αντιεξουσιαστής, κομμουνιστής, αρχειομαρξιστής, ή οτιδήποτε άλλο του καπνίσει, επειδή είναι μόδα, ή επειδή έτσι ξορκίζει τις ανασφάλειες του, ή επειδή έτσι θα βρει γκόμενα.
Ακόμη και οι πιο σκληροπυρηνικοί σημερινοί μπαχαλάκηδες ή χούλιγκανς, που τα βάζουν κάθε τόσο με τα ΜΑΤ, και «δεν μασάνε Χριστό», θα το σκεφτόντουσαν σαράντα φορές πριν τολμήσουν να αντιμιλήσουν σε ανθυπομοίραρχο ή υπενωματάρχη της εποχής, διότι οι συνέπειες θα ήταν βαριές, όπως βαριές θα ήταν και οι σφαλιάρες που θα`τρωγαν στο οικείο αστυνομικό τμήμα, όπου θα τους κουβαλούσαν από το γιακά, χωρίς καμία δυνατότητα πρόσβασης σε δικηγόρους, σε κανάλια, ή στο… facebook. (Και επειδή η νεολαία μας δεν τα πάει και πολύ καλά με την ιστορία, να τους θυμίσω ότι τότε δεν υπήρχαν κινητά ή διαδίκτυο. Υπήρχαν όμως οι σφαλιάρες, και μάλιστα ανεξέλεγκτες).
Οπότε, μέσα σε αυτό το κλίμα που περιέγραψα, ο ξεσηκωμός των φοιτητών της νομικής και του πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του `73, αποκτά μια άλλη σημασία. Οι νέοι ξεσηκώθηκαν και διαμαρτυρήθηκαν, όχι υπέρ του δικαιώματος στην αντιγραφή, αλλά υπέρ της ελευθερίας. Κυριολεκτικά. Και έπαιξαν αντάξια τον αρχέγονο ρόλο που πρέπει να παίζει η νεολαία της κάθε εποχής. Αυτόν της πρωτοπορίας. Όταν οι υπόλοιποι οικογενειάρχες βολεμένοι, περιορίζονταν σε ανώδυνες κριτικές κατά του καθεστώτος πίσω από τις κλειστές πόρτες, οι φοιτητές σκαρφάλωσαν στα κάγκελα και τα έβαλαν με το θηρίο. Και δεν υπήρχαν τα κανάλια να τους δείξουν. Δεν το έκαναν για να γίνουν διάσημοι και να τους πάρει συνέντευξη η Τατιάνα. Ούτε το έκαναν για το έπαθλο των 50.000 ευρώ. Το έκαναν διότι αυτό έπρεπε να κάνουν.
Σε κάθε ιστορική καμπή, οι τρελοί και οι νέοι είναι αυτοί που οδηγούν με το παράδειγμά τους. Και είναι άλλωστε λογικό. Δεν έχουν πολλά να χάσουν, και το αίμα τους ακόμη βράζει. Αργότερα, λίγο τα γραμμάτια, λίγο οι οικογενειακές υποχρεώσεις, λίγο τα αρθριτικά, και πιο πολύ από όλα η απογοήτευση από το εκάστοτε επικρατών σύστημα της αναξιοκρατίας, της κομματοκρατίας και της φαυλοκρατίας, οι νέοι γίνονται και αυτοί μεσήλικες, και τα κάγκελα γίνονται απλά μια ακόμη ανάμνηση. Και έτσι θα πρέπει να είναι. Αυτή είναι η φύση μας ως άνθρωποι.
Άσχετα λοιπόν με την εξέλιξη της δημοκρατίας μας, άσχετα με την εξέλιξη πολλών εκ των ηρώων του πολυτεχνείου, το γεγονός και μόνο ότι σε μια δύσκολη στιγμή, πολλοί νέοι είχαν το θάρρος να αντισταθούν σε μια πραγματική χούντα, σκαρφαλώνοντας στα κάγκελα και γνωρίζοντας πως αν μπουκάρουν τα στρατά δεν υπάρχει ασυλία, δεν υπάρχει ο Τριανταφυλλόπουλος, και γενικά δεν υπάρχει έλεος, ε λοιπόν αυτό και μόνο αρκεί για να τους τιμούμε για πάντα.
Προσωπικά τους βγάζω το καπέλο, τους σέβομαι βαθύτατα, και τους είμαι ευγνώμων. Μπορεί να μην έκαναν σπουδαία πράγματα, μπορεί να μην είχαν το αποτέλεσμα που ήθελαν, έβαλαν όμως ένα μικρό λιθαράκι για να μπορούμε σήμερα να λέμε και να γράφουμε ότι μας κατέβει, χωρίς τον κίνδυνο της σφαλιάρας.
Κάτι είναι και αυτό, δεν νομίζετε;Strange Attractor

Ξυπνήστε ραγιάδες !!! .... ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΟΥΣ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ !!!

Από τα φύλλα της Κυριακής....

Όσοι από σας αγοράζετε την Καθημερινή ίσως να είδατε το Κ (περιοδικό)της Κυριακής 26/9/10 και το πρωτοσέλιδο <ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ>...και να διαβάσατε το αφιέρωμα του Νίκου Βαφειάδη..ας τα μάθετε όσοι δεν έπεσε στα χέρια σας ..!!!
Μέσα στις 3 βδομάδες που έζησε ο συνεργάτης της Καθημερινής μέσα στην βουλή κατέγραψε τα χάλια αυτών των ..........? και των υπαλλήλων τους ..... εν μέσω κρίσης αναφέρω συνοπτικά τι αποφάσισαν για τούς ευατούς τους πάρτε μία γεύση όσοι δεν γνωρίζετε το μέγεθος........
Παρόλες τις φαινομενικά αντικρουόμενες απόψεις μεταξύ τους θα δει λέει κανείς στους διαδρόμους πώς όλοι χαριεντίζονται μεταξύ τους . Άλλωστε τα πολιτικά κόμματα δεν πλήτονται οικονομικά από την κρίση, γιατί κυβερνητική απόφαση αύξησε κατά 30% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης τους η οποία από τα 37 εκατ.ευρώ που είχε περιοριστεί θα φτάσει τελικά το 2010 στα 49 εκατ.ευρώ . Συνολικά τα πολιτικά κόμματα χρωστούν 36 εκ.ευρώ στο ελλην.δημόσιο και 245 εκ.ευρώ στις τράπεζες.
Πάμε τώρα στούς βουλευτές .....
Το 2010 οι 300 θα μοιραστούν 42,5 εκατ.ευρώ. Συνεπώς ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών τους ανέρχεται στα 10.000 ευρώ.Το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης φορολογείται αυτοτελώς και μόνο το υπόλοιπο 50% προστίθεται στα τυχόν άλλα εισοδήματα.Περίπου 35 εκατ.ευρώ θα μοιραστούν μέσα στο 2010 οι συνταξιούχοι βουλευτές ή οι σύζυγοι των θανόντων και οι άγαμες θυγατέρες θανόντων βουλευτών. Άλλο ένα κονδύλι 4,3 εκατ.ευρώ προορίζεται για τις συντάξεις των πρώην πρωθυπουργών. Ολοι γνωρίζουμε ότι για κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης απαιτούνται μόλις 4 χρόνια θη! τεία ενώ πρίν το 1993 συνταξιοδοτούνται απο τα 55 χρόνια. Ο σαρωτικός νόμος για το ασφαλιστικό δεν άγγιξε στο ελάχιστο τούς επαγγελματίες της πολιτικής. Οι συνταξιούχοι βουλευτές είναι οι μοναδικοί Έλληνες που έχουν την δυνατότητα να λαμβάνουν παράλληλα και δεύτερη σύνταξη απο το επάγγελμα που ασκούσαν εφόσον δεν εργάζονται στο δημόσιο ή και τρίτη στην περίπτωση που ήταν συνδικαλιστές πρώην δήμαρχοι ή πρώην Νομάρχες (χορηγίες).
Θέλετε και άλλο ....πάμε...!!
Όσοι βουλευτές είναι άνω των 65 χρόνων λαμβάνουν ταυτόχρονα και βουλευτική αποζημίωση και βουλευτική σύνταξη. Μέσα στην τριετία 2010-2012 υπολογίζεται απο το Γεν.Λογιστήριο του Κράτους ότι μπορεί να δοθούν στου συνταξ.βουλευτές άλλα περίπου 80 εκατ.ευρώ που διεκδικούν αναδρομικά λόγω των αναδρομικών αυξήσεων που πήραν πρόσφατα οι δικαστές (έχουν πάρει ήδη το 25% ενώ το άλλο 75% θα καταβληθεί το Μάιο του 2011) όταν η άλλη πληγή των Ελλήνων οι δικαστές αύξησαν τούς μισθούς τους κατά περίπου 80%.Είναι πάγια μέθοδος των συνταξ.βουλευτών όταν οι ανώτεροι δικαστικοί διεκδικούν και δικαιώνονται να ακολουθούν και αυτοί τον ίδιο δρόμο και να τα παίρνουν.
Εχει και άλλο αν δεν κουραστήκατε...!!
Τα 300 καμάρια μας δεν πληρώνουν ούτε το κινητό τους καθώς δικαιούνται ένα κινητό τηλ.μέχρι 200 ευρώ μηνιαίως οκτώ σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ) αυτοκίνητο (το μισθώνει η βουλή με λίζινγκ) δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τούς βουλευτές της επαρχίας (70 ευρώ ημερησίως) γραφείο εκτός βουλής γραφική ύλη ταχυδρομική ατέλεια , ατελώς και στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοϊα καθώς και 52 αεροπορικά εισιτήρια μετ' επιστροφής για τον νομό τους, εφόσον είναι 200χλμ απο την Αθήνα.
Έχουν την δυνατότητα λήψης άτοκων δανείων απο την Βουλή και χαμηλότοκα απο τις τράπεζες .Και βέβαια κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του 4 δημοσίους υπαλλ.αποσπασμένους κα μετακλητούς καθώς και έναν επιστημονικό συνεργάτη ο οποίος πληρώνεται απο την βουλή ...δηλ. 300 βουλευτές + 300 συνεργάτες.....!!πλήρωνε κορόιδο Έλληνα τούς ειδήμονες που πτώχευσαν την χώρα.......
Οι υπάλληλοι της βουλής...... Δεν φτάνουν λέει οι καρέκλες......
Εκτός απο τούς 1200 αποσπασμένους δημ.υπαλ. και τους επιστημ. συνεργάτες υπάρχουν και άλλοι 1340 που έχουν προσληφθεί χωρίς διαγωνισμό (οι ημέτεροι δηλ.) στο μόνιμο προσωπικό της βουλής. Θα στοιχίσουν το 2010 στο ελλην.δημόσιο 54 εκατ.ευρώ και ο νεωπροσλαμβανόμενος με υποχρεωτική εκπαίδευση (πχ καθαρίστριες) λαμβάνει 1.900 ευρώ καθαρά μηνιαίως, Όλοι οι υπάλληλοι συνολικά το 2010 θα στοιχίσουν στο ελληνικό δημόσιο 106 εκατ.ευρώ.
Αποτελεί κοινό μυστικό πως δεν προσέρχονται όλοι οι υπάλληλοι στην εργασία τους διότι αν έρχονταν όλοι θα εδημιουργήτο το αδιαχώρητο καθώς δεν έχουν καρέκλα να κάτσουν. Είχα λέει ο δημοσιογράφος την ευκαιρία να δώ με τα μάτια μου ότι μόλις έβγαινε κάποιος για τσιγάρο αμέσως την θέση του στην οθόνη του κομπιούτερ ακινητοποιημένη στο facebook καταλάμβανε κάποιος άλλος.
Οι δύο επιπλέον μισθοί τους δηλ ο 15ος και ο 16ος ενσωματώθηκαν τελευταία, με την μορφή επιδόματος στην βασική αποζημίωση και είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή εξαιρέθηκαν (αυτοί και όσοι προσληφθούν) απο την υποχρωτική υπαγωγή τους στον κλάδο κύριας ασφάλισης το χρεωκοπημένο δηλ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ αυτό που θα μπούμε όλοι μας. Συνταξιοδοτούνται από 28,5 χρόνια ενώ εμείς στα 40 χρόνια, και λαμβάνουν από το ταμείο αρωγής της βουλής ΕΦΑΠΑΞ ίσο με δύο μηνιαίους μισθούς για κάθε έτος ασφάλισης (100.000 με 150.000) ευρώ ο καθένας.
Επίσης απο την βουλή μισθοδοτούνται και 74 ειδικοί φρουροί (άγνωστο που υπηρετούν ) ενώ καταβάλλεται και ειδικό επίδομα σε όλους τούς αστυνομικούς που φρουρούν το κοινοβούλιο... Στούς 70 κοινοβουλευτικούς δημοσιογράφους έχει παραχωρηθεί προσωπικός χώρος στάθμευσης και τούς δίδεται καινούργιο laptop σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Εχουν επίσης την δυνατότητα να στέλνουν τα παιδιά τους στον εξαιρετικό παιδικό σταθμό που λειτουργεί στο υπόγειο στην μεριά του κήπου και δημιουργείται και άλλος γιατί δεν φτάνει, σε κτίριο στην Πλάκα του υπ.πολιτισμού, και βέβαια γυμνάζονται όλοι μαζί υπάλληλοι συνεργάτες βουλευτές στο άρτια εξοπλισμένο ακόμα και με χαμάμ δωρεάν γυμναστήριο με τούς εννέα γυμναστές.
Ο νόμος προβλέπει ότι εάν απουσιάσει βουλευτής αδικαιολόγητα σε περισσότερες απο 5 συνεδριάσεις τον μήνα θα παρακρατείται το 1/30 του μισθού του. Στην πράξη όμως ενώ τα νομοσχέδια συζητούνται κα ψηφίζονται με άδεια έδρανα ούτε ένα ευρώ δεν έχει παρακρατηθεί.
Κανένας έλεγχος στο πόθεν έσχες και στούς τραπεζικούς λογαριασμούς των βουλευτών ενώ οι μετοχές ετσι και αλλιώς είναι ανώνυμες. Και όπως όλοι ξέρετε τα αδικήματα τους παραγράφονται επικαλούμενοι την βουλευτική τους ασυλία και ο νέος δήθεν κανονισμός της βουλής αναφέρει ότι θα ερευνάται το αδίκημα μόνο όταν έχει σχέση με την πολιτική του δραστηριότητα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ένας πολίτης που μήνυσε βουλευτή για εκβιασμό τελικά μπήκε ο ίδιος φυλακή έπειτα απο αντιμήνυση που του έκανε ο βουλευτής ο οποίος λόγω της ασυλίας, ουδέποτε δικάστηκε......!!!!!!
Κάποιοι λένε σωστά να μην ψηφίζουμε τα μεγάλα κόμματα αλλά εύλογα ρωτώ μήπως σε όλα αυτά δεν είναι και οι βουλευτές των αριστερών κομμάτων που υπερασπίζονται τον φτωχό εργάτη μήπως του ΛΑΟΣ οι οικολόγοι πάνε πίσω.... ; μήπως μας δουλεύουν κανονικά ; Βγήκε έστω ένας μέσα στην οικονομική κρίση και ένα εκατομμύριο ανέργους να αρνηθεί τις υπέρογκες αυτές απολαβές και να τις καταγγείλει ; ...έχει κανείς από τούς 300 συνείδηση....;
Και κάτι για το μνημόνιο ...όπως όλοι φαντάζομαι γνωρίζετε, ψηφίστηκε σαν νομοσχέδιο με απαίτηση 151 ψήφους και όχι σαν διεθνής σύμβαση όπως και είναι που θέλει 180 ψήφους αλλά και την επομένη της ψηφισής του ψηφίστηκε αντισυνταγματική τροπολογία -προσθήκη που έλεγε ότι οι συμβάσεις δανεισμού ισχύουν απο τη στιγμή της υπογραφής τους χωρίς να χρειάζεται κύρωση απο το Kοινοβούλιο ενώ το σύνταγμα προβλέπει πως καμμία προσθήκη ή τροπολογία δεν εισάγεται για συζήτηση αν δεν σχετίζεται με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου που ψηφίζεται.
Τα συμπεράσματα δικά σας....!!

Ιωάννης Καποδίστριας
«Εφόσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».
Και ο Εμμανουήλ Ροΐδης, λόγιος, συγγραφέας και δημοσιογράφος είχε πει: «Η Ελλάς εδαπάνησε άπαν το χρήμα του λαού, αντί έργων χρησίμων, εις συντήρησιν κοπαδίoυ κομματικών κηφήνων, χάριν του οποίου στέργει την πενίαν, την κακοπραγίαν, την ασημότητα και τους εμπαιγμούς του κόσμου όλου». Θα τρίζουν τα κόκκαλά τους.

Ο Γιάννης Τασσιόπουλος στο «Μετρό Ελλάδα», μεταξύ των άλλων, έγραφε πρόσφατα για τα κόμματα: «Αν τα πολιτικά κόμματα της χώρας λειτουργούσαν με το νομικό καθεστώς που λειτουργούν σε όλον τον κόσμο οι επιχειρήσεις, οι τράπεζες θα τους είχαν κατασχέσει ό,τι είχαν και δεν είχαν στην κατοχή τους.».
Άναυδη έμεινε η διεθνής Κοινή Γνώμη για τις ταραχές στη χώρα μας από τα επώδυνα μέτρα κατά του λαού και ιδιαίτερα κατά των συνταξιούχων και την εξαθλιωμένη οικονομική μας κατάσταση. Η Ελλάδα γίνεται τελικά η χώρα με τους πάμφτωχους Έλληνες και τους πάμπλουτους πολιτικούς.
Σύμφωνα εξάλλου με γκάλοπ της Πρωτοποριακής διαδυκτιακής έρευνας, F.S. (6-6-2010), «το 96% των Ελλήνων θεωρεί ότι οι βουλευτές μετά την εκλογή τους δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους, ότι ενδιαφέρονται κυρίως για τα συμφέροντά τους». Το υπόλοιπο 4% αποτελεί το σόι, εξ αίματος, εξ αγχιστείας και τα επιστήθια φιλαράκια.

Ο απόλυτος εξευτελισμός: Εισβολή του ΔΝΤ στο 251 ΓΝΑ και αρπαγή προσωπικών δεδομένων ασθενών!

Πόσο πιο χαμηλά θα φτάσει ο εξευτελισμός της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεων; Για πόσο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας θα ανέχεται την διακόρευση τον Όπλων από τους ξένους της τρόϊκας και του Μνημονίου; Φτάσαμε στο σημείο σήμερα να κάνουν "έφοδο" σε...
 στρατιωτική μονάδα, όπως είναι το 251 ΓΝΑ (Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας) οι ξένοι του ΔΝΤ και να παίρνουν προσωπικά δεδομένα ασθενών, λογιστικά βιβλία στοιχεία για τα αποθέματα φαρμάκων κλπ! Πληροφορίες από έγκυρες πηγές του ΓΕΑ αναφέρουν ότι ο Α/ΓΕΑ αντέδρασε έντονα για την ενέργεια αυτή, αλλά κανείς άλλος δεν τόλμησε να βγάλει ούτε "κιχ". 


Έκπληκτοι οι αξιωματικοί είδαν την σύγχρονη Γκεστάπο να εισβάλει στο χώρο του νοσοκομείου και να ζητούν σε απότομο ύφος να ελέγξουν τα αποθέματα φαρμάκων, το ταμείο, τις δαπάνες, στοιχεία για τους νοσηλευόμενους (!), στοιχεία για το προσωπικό που εργάζεται στο ΓΝΑ κλπ.

Προς στιγμή υπήρξε η σκέψη να τους πετάξουν απλο το παράθυρο, αλλά οι εντολές ήταν σαφείς: "Συνεργαστείτε". Όπως πριν από 69 χρόνια οι συνεργάτες των Γερμανών Ναζί, έτσι και σήμερα οι σλυγχρονοι συνεργάτες της τρόϊκαςμ είχαν δώσει έγκριση για να τεθούν όλα τα στοιχεία του ΓΝΑ και τα προσωπικά δεδομένα των ασθενών στους ελεγκτές του ΔΝΤ. 

Πήραν τα βιβλία, άνοιξαν υπολογιστές αποθήκευσαν αυτά που τους ενδιέφεραν και αποχώρησαν! Σημειώνεται ότι το σύνολο των στοιχείων που ζήτησαν και έλαβαν, δεδομένου ότι πρόκειται για στρατιωτική μονάδα και δεδομένου ότι όλα τα στοιχεία των ασθενών καλύπτονται από τη νομοθεσί περί προσωπικών δεδομένων, η όλη διαδικασία είναι 100% παράνομη. 

Κάποτε κάποιοι θα αυτοκτονούσαν ενώπιον τέτοιου εξευτελισμού. Τώρα ούτε μια παραίτηση...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος αυτοανακηρύχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας... διατηρώντας ταυτόχρονα και την πρωθυπουργία!

Για το 1925 λέμε... το 2010 είναι άλλες εποχές.... πιο σκληρές... (με την σεξουαλική διάταση του όρου....)

Και μετά.... "κρέμασε" κόσμο!
Δείτε την σοκαριστική φωτογραφία που μας έστειλε φίλος αναγνώστης μας....

Αθήνα, πάρκο Γουδή, 28 Νοεμβρίου 1925: Στην φωτογραφία επάνω βλέπετε δύο καταχραστές του δημοσίου να θανατώνονται δι’ απαγχονισμού, μετά από καταδίκη για καταχρήσεις.

Το 1925 ο Θεόδωρος Πάγκαλος αυτοανακηρύχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διατηρώντας ταυτόχρονα και την πρωθυπουργία. Μέχρι την ανατροπή του, τον Αύγουστο του 1926, διέλυσε την Εθνοσυνέλευση, κατάργησε την ελευθεροτυπία, ενώ έλαβε και ορισμένα εντυπωσιακά μέτρα, όπως η καταδίκη σε θάνατο καταχραστών του δημοσίου χρήματος...

Μ για ΤαΧάλια

Τι σημαίνει η λέξη: ψήφος και οι φράσεις: “θα το ρίξω δαγκωτό”, “τον μαύρισαν”;

Η λέξη της εβδομάδας από τα 24γράμματα: Τι σημαίνει η λέξη: ψήφος και οι φράσεις: “θα το ρίξω δαγκωτό”, “τον μαύρισαν”;

Παρουσίαση με λίγα λόγια: Η λέξη ψήφος, αρχικά, προσδιόριζε τη μικρή λεία πέτρα (απ εδώ και το ψηφιδωτό) την οποία χρησιμοποιούσαν για την καταμέτρηση εκλογικών προτιμήσεων

Τα πρώτα ψηφοδέλτια χρησιμοποιήθηκαν στις Δημοτικές εκλογές του 1914. Μέχρι τότε...
 σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι υποψήφιοι. Η κάθε κάλπη χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που αντιστοιχούσαν, εξωτερικά, σε δύο χρώματα, το άσπρο (θετική ψήφος) και το μαύρο (αρνητική ψήφος). Απ' εδώ και η φράση “τον μαύρισαν”

Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει απ΄ όλες τις κάλπες και να πάρει από τον κάθε υπάλληλο, που στεκόταν μπροστά από κάθε κάλπη, το σφαιρίδιο. Ο κάθε υπάλληλος φώναζε δυνατά το όνομα του υποψήφιου. Ο ψηφοφόρος καταψήφιζε ρίχνοντας σε όλες τις κάλπες την ψήφο στο μαύρο τμήμα , ενώ , μόνο, σε μία έριχνε το σφαιρίδιο στη λευκή. Για να γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των “δικών τους” και να αποφύγουν λαθροχειρίες η θετική ψήφος ήταν, συνήθως, δαγκωμένη, για να αναγνωρίζεται στην καταμέτρηση. Απ εδώ και η φράση “θα το ρίξω δαγκωτο” (Γ. Δαμιανός)

Για περισσότερα στο: 24grammata.com

Γιασασίν (ζήτω ο) Γούναρης Με αφορμή την «αθώωση» των έξι από τον Αρειο Πάγο

Του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ(*)

Μ' αυτή την επευφημία οι Τούρκοι μπέηδες της Μακεδονίας την περίοδο μετά τις μοιραίες εκλογές του 1920 -που έφερε στην εξουσία την αντιπολεμική φιλομοναρχική παράταξη του Δημητρίου Γούναρη- εξαπέλυαν τις διώξεις κατά των ταλαιπωρημένων Ελλήνων προσφύγων του Καυκάσου που μόλις

είχαν καταφθάσει στην ελληνική Μακεδονία.

Δύο χρόνια αργότερα, η τουρκική εφημερίδα της Πόλης «Yeni Giun» θριαμβολογούσε για την ανέλπιστη νίκη των τουρκικών εθνικιστικών στρατευμάτων με ένα εντυπωσιακό πρωτοσέλιδο, όπου πάνω από τις φωτογραφίες των Γούναρη και Στράτου έγραφε: «Γούναρης-Στράτος, οι σωτήρες της Τουρκίας». Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος, υπό την πρωθυπουργία του Μιχ. Πρωτοπαπαδάκη, ενώ είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει τη Μικρά Ασία -χωρίς να προλάβει- είχε ψηφίσει τον Νόμο 2870/1922, που με τις υπογραφές των Κωνσταντίνου, Γούναρη και Ρούφου, απαγόρευε την έξοδο από τη Μικρά Ασία των Ελλήνων και των Αρμενίων. Παράλληλα είχε απαγορεύσει τη δράση της πολιτικής έκφρασης των Ιώνων, της Μικρασιατικής Αμυνας και τη δημιουργία ντόπιου μικρασιατικού στρατού.

Ογδόντα οκτώ χρόνια μετά ο Αρειος Πάγος αποφασίζει την απαλλαγή αυτών που καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν τότε υπό το βάρος ενός τρομακτικού ανομήματος. Το παράδοξο της υπόθεσης ξεκινά απ' την πρώτη αποδοχή του αιτήματος Πρωτοπαπαδάκη για ένα θέμα εξόχως πολιτικό, που καθόρισε τη μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας, διαμόρφωσε τα τελικά σύνορα στην περιοχή και τις γεωπολιτικές ισορροπίες του μεταοθωμανικού κόσμου. Και είναι παράδοξη η αρχική αποδοχή, γιατί ένα τμήμα του Αρείου Πάγου με συνείδηση της υφής της υπόθεσης δέχτηκε να εγκλωβίσει τον θεσμό σε μια θολή υπόθεση, να μετατραπεί σε πολιτικολογούντα κριτή, να ξαναγράψει την εθνική Ιστορία και να κινηθεί στα όρια της παραβίασης της έως τώρα γνωστής δεοντολογίας για τη θεσμική λειτουργία του οργάνου εντός της ελληνικής κοινωνίας, υπονομεύοντας οριστικά το όποιο κύρος του.

* Ιστορικός

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=218569