Oxfam: Το κόστος της παγκόσμιας οικονομικής ανισότητας

Οι εκατό πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη κέρδισαν το 2012 περίπου 240 δις δολάρια, χρήματα τετραπλάσια από αυτά που χρειάζονται για να καταπολεμηθεί η ακραία φτώχεια σε όλο τον κόσμο, όπως ανακοίνωσε η οργάνωση Oxfam στην τελευταία έκθεσή της, σημειώνοντας πως οι «υπερπλούσιοι» φαίνεται πως ενισχύουν τα κέρδη του από την παγκόσμια οικονομική κρίση.

 <<Το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού έχει αυξήσει το εισόδημά του κατά 60% τα τελευταία 20 χρόνια με την οικονομική κρίση να επιταχύνει την ενίσχυσή τους παρά να την επιβραδύνει», αναφέρει και προσθέτει πως σε αυτούς υπάρχει και ένα ποσοστό που είδε τα κέρδη να αυξάνονται κατά πολύ περισσότερο.

Για παράδειγμα, όπως αναφέρεται στο RT που επικαλείται την έκθεση της Oxfam, η αγορά αγαθών πολυτελείας έχει διψήφιο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξη από τότε που ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση. Οι 100 πλουσιότεροι, μόνο το 2012 κέρδισαν 240 δις δολάρια, όταν οι άνθρωποι σε ακραία φτώχεια ζουν με 1,25 δολάριο την ημέρα.

Η Oxfam στην έκθεσή της «The Cost of Inequality: How Wealth and Income Extremes Hurt us All» επισημαίνει πως η υπερσυγκέντρωση πλούτου στην πραγματικότητα λειτουργεί ως τροχοπέδη στις προσπάθειες για μείωση της φτώχειας και καλεί τους παγκόσμιους ηγέτες «να δώσουν τέλος σε αυτό το φαινόμενο της υπερσυγκέντρωσης αντιστρέφοντας το ρυθμό αύξησης της ανισότητας που παρατηρείται στις περισσότερες χώρες τα τελευταία 20 χρόνια».

Παράλληλα υπογραμμίζει πως η υπερσυγκέντρωση πλούτου προκαλεί ανηθικότητα, οικονομική αναποτελεσματικότητα, πολιτική διάβρωση, διχασμό στην κοινωνία και καταστροφή του περιβάλλοντος. Η Oxfam προτείνει αντίθετα για τη μείωση της ανισότητας:
 

• Το τέλος των φορολογικών παραδείσων, που θα μπορούσε να επιφέρει περίπου 189 δις από φορολογικά έσοδα
• Την ανατροπή των παρωχημένων φορολογικών συστημάτων
• Την καθιέρωση παγκόσμιου ελάχιστου φορολογικού συντελεστή για τις εταιρείες
• Την αύξηση των μισθών
• Την αύξηση των δημόσιων επενδύσεων για την παροχή δωρεάν υπηρεσιών

Το φαινόμενο της ανισότητας είναι παγκόσμιο και δεν περιορίζεται σε ορισμένες χώρες. Όπως αναφέρεται στην έκθεση «στη Βρετανία η ανισότητα αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς με την κοινωνία να οδηγείται στα επίπεδα της εποχής του Κάρολου Ντίκενς. Στην Κίνα περίπου το 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 60% του πλούτου, δημιουργώντας συνθήκες αντίστοιχες με αυτές της Νοτίου Αφρικής, η οποία αποτελεί μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ανισότητα, μεγαλύτερη ακόμα και από την εποχή του άπαρτχάιντ».

Στις ΗΠΑ τα κέρδη του πλουσιότερου 1% έχουν αυξηθεί από το 1980 κατά 10% έως 20%, την ώρα που το 0,01 των πιο πλούσιων είδαν τα έσοδά τους να τετραπλασιάζονται φτάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα που έχει καταγράψει ποτέ η Oxfam.

«Δεν μπορεί πλέον να προσποιείται κανείς πως η δημιουργία πλούτου για λίγους αναπόφευκτα θα ωφελήσει και τους πολλούς. Όμως το αντίθετο ισχύει πολύ συχνά», τονίζει ο εκτελεστικός διευθυντής της Oxfam Jeremy Hobbs.

Όπως εξήγησε η συγκέντρωση πλούτου στα χέρια των λίγων ελαχιστοποιεί την οικονομική δραστηριότητα και δημιουργεί προβλήματα στους υπόλοιπους να συμμετάσχουν στην αγορά. «Από τους φορολογικούς παραδείσους, μέχρι την ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, οι πλούσιοι επωφελούνται από ένα σύστημα που είναι φτιαγμένο για αυτούς και για αυτό το σκοπό», ανέφερε.

Στην έκθεση επισημαίνεται πως και η πολιτική ελέγχεται πλέον από τους «υπερπλούσιους» με αποτέλεσμα «να προωθεί τα συμφέροντα των λίγων και  όχι της πλειοψηφία, ακόμα και σε κοινωνίες δημοκρατικές». «Είναι ώρα οι ηγέτες να αλλάξουν το σύστημα, ώστε αυτό να λειτουργεί προς όφελος του συνόλου της ανθρωπότητας και όχι μιας παγκόσμιας ελίτ».

Την Τετάρτη ξεκινάει η ετήσια τετραήμερη συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρου με τα μεγαλύτερα οικονομικά κεφάλαια παγκοσμίως να συγκεντρώνονται στο Νταβός για να συζητήσουν τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία.