Εκλογές για πρωθυπουργό Μαρκεζίνη ή Τσίπρα!

Μετά την επιλογή του δρόμου ανοιχτής σύγκρουσης με τον Αλέξη Τσίπρα, που επέλεξε ο Αντώνης Σαμαράς, με την σημερινή του συνέντευξη τύπου, θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι "κλείδωσαν" οι εκλογές της 17ης Ιουνίου. Υπό ποιες προϋποθέσεις, όμως; Ποιοι θα συμπράξουν; Διαβάστε όλες τις λεπτομέρειες στο planet-greece....

Η δήλωση με την οποία ο Αντώνης Σαμαράς προειδοποίησε τον Αλέξη Τσίπρα ότι θα βρει απεναντί του "το Ευρωπαϊκό Κεντροδεξιό Μέτωπο", επισημοποίησε τις διεργασίες για την συγκρότηση ενός κεντροδεξιού συνασπισμού κομμάτων.

Λόγω της εκλογικής επίδοσης της ΝΔ, που ήταν κατώτερη των προσδοκιών της ηγεσίας του κόμματος, και της αποτυχίας να περάσουν το όριο του 3% άλλα κόμματα της δεξιάς "πολυκατοικίας" όπως το ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη και η Δράση του Στέφανου Μάνου, οι πολιτικοί που αυτοπροσδιορίζονται ως δεξιοί βρίσκονται σε επικοινωνία επιχειρώντας να βρουν κοινή συνισταμένη.

Παράλληλα με τις κατηγορίες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να δημιουργήσει ένα αντιευρωπαϊκό αριστερό μέτωπο, ο κ. Σαμαράς επιχειρεί να αντιπαραθέσει το “κεντροδεξιό ευρωπαικό τόξο”. Το τόξο αυτό θα προκύψει με άνοιγμα στις εκτός ΝΔ και εκτός βουλής κεντροδεξιές δυνάμεις, την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, τον κ. Στέφανο Μάνο και τον κ. Γιώργο Καρατζαφέρη. Φυσικά όλες αυτές οι δυνάμεις έχουν κάθε λόγο να θέλουν νέες εκλογές προκειμένου να μπουν στην Βουλή μέσα από μία συνεργασία με τη ΝΔ και μάλιστα με λίστα.
Ηδη έχει γίνει επικοινωνία ανθρώπων κοντά στην ηγεσία της ΝΔ με την κυρία Μπακογιάννη και τους κυρίους Μάνο και Καρατζαφέρη προκειμένου να δρομολογηθούν εξελίξεις.
Εάν η συγκρότηση του Κεντροδεξιού Μετώπου προχωρήσει, ενώ ενδέχεται να αυξήσει το 18,7%, υπάρχει ο κίνδυνος να υποστεί απώλειες η ΝΔ από τους οπαδούς της λαϊκής δεξιάς που θα θεωρήσουν ότι η ΝΔ αποκτά φιλομνημονιακό και νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα.

Εκτός του μετώπου είναι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αφού ο πρόεδρός του ξεκαθάρισε από την πρώτη ημέρα των διερευνητικών εντολών ότι “δεν συνεργάζομαι με δοσίλογους”.

Το τηλεφώνημα στον Μητσοτάκη

Το τηλεφώνημα του κ. Σαμαρά στον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη έπειτα από περίπου 20 χρόνια (με αφορμή το θάνατο της Μαρίκας Μητσοτάκη) που είχαν να μιλήσουν λένε οι παροικούντες την γαλάζια Ιερουσαλήμ μόνο τυχαίο δεν είναι.
Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η διαρροή από τον πρώην πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή ότι “πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία η ακυβερνησία και να προκύψει κυβέρνηση”. Στο ίδιο πλαίσιο κινούνται σύμφωνα με πληροφορίες οι δύο αντιπρόεδροι του κόμματος κ.κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος και Σταύρος Δήμας καθώς και η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών φιλελεύθεροι, μεσαιοχωρίτες και καραμανλικής προέλευσης. Στο εσωκομματικό τοπίο οι ίδιοι παράγοντες λένε ότι δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης του κ. Σαμαρά αφού άλλωστε δεν έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο νέων εκλογών.

Με την λύση αυτή του "Κεντροδεξιού Μετώπου", ο κεντροδεξιός χώρος λένε στη ΝΔ ότι “συμπεριφέρεται σαν υπεύθυνη δύναμη και αφετέρου κερδίζει τον απαραίτητο χρόνο για να ανασυγκροτηθεί”. Φυσικά η κυβερνητική λύση θα βασίζεται σε ένα πλαίσιο που περιλαμβάνει επαναδιαπραγμάτευση και χαλάρωση των όρων του Μνημονίου. Το ευρύτερο οικονομικό σύστημα αλλά και διεθνείς παράγοντες φαίνεται ότι συμφωνούν σε μία τέτοια μετριοπαθή λύση και απεύχονται τις εκλογές.

Με αρχηγό τον Βασίλη Μαρκεζίνη κι αντίπαλο τον Τσίπρα

Μπορεί να ακόυστηκαν τα τελευταία λεπτά διάφορα σενάρια περί ανάθεσης ως επικεφαλής του αριστερού μετώπου, υπό την καθοδήγηση του Φώτη Κουβέλη ή του πρώην προέδρου του ΣΥΝ, Νίκου Κωνσταντόπουλου, με στόχο την διεκδίκηση της πρωθυπουργίας στις 17 Ιουνίου, όμως και οι δύο διαψεύδουν και απορρίπτουν κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Όλοι θέτουν ως προϋπόθεση σύμπραξης να είναι ο Αλέξης Τσίπρας αυτός που θα κρατήσει τα "γκέμια".

Στον αντίποδα, δεδομένου των αντιθέσεων που χωρίζουν τον Αντώνη Σαμαρά, με τον Γιώργο Καρατζαφέρη, την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Στέφανο Μάνο, στο τραπέζι του διαλόγου θα πέσει με μεγάλη δυναμική το όνομα του Βασίλη Μαρκεζίνη.

Ο Βασίλης Μαρκεζίνης είναι γιος του πολιτικού Σπύρου Μαρκεζίνη. Έλαβε από τη Νομική Αθηνών το πρώτο του πτυχίο με βαθμό 10 και το πρώτο του διδακτορικό με άριστα. Είναι τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και ιδρυτής και διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ώστιν. Διετέλεσε τακτικός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, όπου ίδρυσε και διεύθυνε από το 2001 έως το 2007 το Ινστιτούτο Παγκοσμίου Δικαίου, όπως επίσης και του Πανεπιστήμιου του Λάïντεν (Ολλανδίας) και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, όπου ίδρυσε και διηύθυνε από το 1995 ως το 2001 το Ινστιτούτο Ευρωπαϊκού και Συγκριτικού Δικαίου. Επιπλέον, έχει διδάξει σε είκοσι πέντε Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, έχει συγγράψει τριάντα τρία βιβλία και πάνω από εκατόν τριάντα νομικά άρθρα, τα οποία έχουν δημοσιευθεί σε νομικά περιοδικά σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τα έργα του έχουν μεταφρασθεί στα γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, πορτογαλικά και κινεζικά. Είναι Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, αντεπιστέλλον Μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και της Ακαδημίας Αθηνών, ξένος Εταίρος της Βελγικής, της Ολλανδικής και της Ιταλικής Ακαδημίας (Academia dei Lincei), όπως επίσης και του Αμερικανικού Ινστιτούτου Δικαίου. Από το 1997 φέρει τον τίτλο του Επίτιμου Συμβούλου της Βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας (Queen's Counsel), ενώ από το 2000 είναι Ειδικός Επιστημονικός Σύμβουλος του Πρώτου Προέδρου του Γαλλικού Ακυρωτικού (Cour de Cassation). Από το 2007 είναι Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης».

Έχει τιμηθεί με υψηλότατες διακρίσεις, όπως είναι ο Ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής από την ελληνική πολιτεία (2000), ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Τιμής από την Ιταλία (2002), Tαξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας, 2004, ο Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Aξίας από την Γαλλία (2006), καθώς και ο Aνώτερος Ταξιάρχης μετά Ταινίας και Αστέρος από την Γερμανία (2005). Το 2005 έλαβε τον τίτλο του Ιππότη από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β' για τις εξαίρετες υπηρεσίες που έχει προσφέρει στις διεθνείς νομικές σχέσεις, έτσι λοιπόν στη Βρετανία φέρει τον τίτλο Sir.

Στα πρόσφατα έργα του, ασχολείται με την κρίση που πλήττει την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Τοποθετεί την έναρξη της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος στην αποστασία του 1965 και την ανατροπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου με εξωθεσμικό τρόπο, ενώ από τους ηγέτες της Μεταπολίτευσης επαινεί τον Ανδρέα Παπανδρέου για σωστή και πατριωτική εξωτερική πολιτική.