Ποια είναι τα εκλογικά ποσοστά που δίνουν αυτοδυναμία και πώς "αυτοκτόνησε" η ΝΔ...

Στόχο απλά ανέφικτο πολιτικά, αποτελεί η αυτοδυναμία των 151 εδρών στη Βουλή για τη ΝΔ βάσει του υπάρχοντος εκλογικού συστήματος (λες και με 151 βουλευτές ή ελαφρά επάνω από τους 150 μπορεί να κυβερνηθεί αυτό το χάος από ένα κόμμα που δύο φορές έχει πέσει από την κυβέρνηση σε σχετικά πιο νορμάλ καταστάσεις με ανάλογο αριθμό εδρών, το 1993 και το 2009).
Αλλά και επικίνδυνο ως πολιτικό σχεδιασμό, αφού αντί για προσπάθεια μέγιστης δυνατής αύξησης του ποσοστού της κάτι που θα γινόταν αντιληπτό από το εκλογικό σώμα, κυνηγούν χίμαιρες. Και ποτέ κανένα εκλογικό σώμα δεν συγχώρεσε ένα κόμμα που κυνηγούσε κάτι που ούτε το ίδιο το κόμμα που το ζητά, το πιστεύει.
Σύμφωνα λοιπόν με ανάλυση του τμήματος ειδήσεων του defencenet.gr, του υπάρχοντος εκλογικού νόμου για να κερδίσει την ποθούμενη αυτοδυναμία ένα κόμμα χρειάζεται ποσοστό 36,5%, αλλά με μία βασική προϋπόθεση: Να εισέλθουν στη Βουλή μόνο 5 κόμματα και το πρώτο από το δεύτερο να έχει διαφορά 1% ή μεγαλύτερη.
Η δεύτερη προϋπόθεση δεν παίζει κανένα ρόλο στην περίπτωσή μας, αφού οι αρχικές, δηλαδή η πεντακομματική Βουλή και το 36,5% είναι πρακτικά ανέφικτο να επιτευχθεί, όπως δείχνουν όλες, μα όλες οι δημοσκοπήσεις, αλλά και η γενικότερη τάση που καταγράφεται στο εκλογικό σώμα. Αυτό το ενδεχόμενο υπήρχε ότι η ΝΔ πριν συμμετάσχει στην κυβέρνηση Παπαδήμου εμφάνιζε εκλογική επιρροή της τάξεως του 30-32% στις δημοσκοπήσεις και είχε δικαίωμα να ελπίζει στην προεκλογική συσπείρωση που θα μπορούσε να της δώσει ένα εκλογικό bonus του 4-5%.
Βέβαια και πάλι θα ήταν πρακτικά αδύνατο να εισέλθουν στη Βουλή μόνο πέντε κόμματα, όπως συνέβη στις εκλογές του 2009. Από εκεί και πέρα για κάθε ένα κόμμα που μπαίνει στην Βουλή σηκώνεται ο πήχης κατά 0,9% περίπου κατά μέσο όρο.
Και φτάνουμε στο επικρατέστερο σενάριο της οκτακομματικής Βουλής. Πόσο χρειάζεται το πρώτο κόμμα για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση; Ελαφρά επάνω από … 40%!
Όπως βλέπουμε λοιπόν πέρα από τις θεωρίες και την πολιτική συνθηματολογία, υπάρχει η σκληρή πραγματικότητα των αριθμών. Καμία δημοσκόπηση του τελευταίου μηνός δεν δείχνει τη ΝΔ επάνω από 26%, άρα το επιχείρημα της αυτοδυναμίας είναι τουλάχιστον έωλο, αν όχι γελοίο.
Για την ακρίβεια οι περισσότερες που γίνονται με το μοντέλο της αναγωγής των αναποφάσιστων την δείχνουν να «κάθεται» σε ένα ποσοστό περί το 22-24%. Και στην Συγγρού δεν αμφισβητούν την αξιοπιστία αυτών των δημοσκοπήσεων. Και πώς να το κάνουν αφού και οι δικές τους κυλιόμενες δημοσκοπήσεις ακριβώς αυτό δείχνουν. Και σε έδρες αυτό είναι ένα ποσοστό που θα «παίξει» μεταξύ 110 και 120 εδρών.
Στις δημοσκοπήσεις δεν κερδίζει το ποσοστό της ΝΔ ο Π.Καμμένος και οι "Ανεξάρτητοι Έλληνες" ή η "Χρυσή Αυγή". Σοβαροί να είμαστε. Το χάνει από μόνη της η ΝΔ και η αυτοκτονική πολιτική που ακολούθησε από το Νοέμβριο και μετά. Ο απόλυτος συμβιβασμός της με το σύστημα ή εν πάση περιπτώσει το ότι "παραδόθηκε" πριν κάν πολεμήσει!
Και είναι η πρώτη φορά που ένα κόμμα παραδίδεται στο σύστημα, χωρίς κανένα πολιτικό όφελος, όντας ευρισκόμενο ακόμα ... στην αντιπολίτευση! Παγκόσμιο ρεκόρ!
Η σημερινή ομολογία του καλού Έλληνα και συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, Φαήλου Κρανιδιώτη (όσοι ψηφίσετε ΝΔ στη Β'Πειραιά να ψηφίσετε Φαήλο, το λέμε ευθέως και ... χωρίς παρεξήγηση, όπως μιλάμε πάντα καθαρά και "στα ίσια" για όλα τα θέματα) ότι οι εκλογές έπρεπε να είχαν γίνει τον Δεκέμβριο, απλά επιβεβαιώνει αυτό που από την αρχή, της μεταστροφής της πολιτικής γραμμής της ΝΔ, υποστήριζε το defencenet.gr: Δεν λύνεις μια ανώμαλη κατάσταση, δίνοντάς της παράταση ζωής.
Εδώ λοιπόν έρχεται το σενάριο της συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ που εντέχνως προωθείται από τα ΜΜΕ που ελέγχουν (προσέξτε: «ελέγχουν» όχι «ελέγχει») το ΠΑΣΟΚ και το οποίο υπό τις παρούσες πολιτικές συνθήκες είναι «θανατηφόρο» για τη ΝΔ: Η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων της «βγάζει σπυράκια» ακούγοντας ότι μπορεί τη επομένη των εκλογών η πολιτική ομάδα που κατέστρεψε την χώρα, που «φυλάκισε» ένα λαό και λέγεται ΠΑΣΟΚ, θα ξαναβρεθεί στην εξουσία εμμέσως με την δική της ψήφο.
Ότι και να λέει ο Α.Σαμαράς, το έλλειμμα της πολιτικής αξιοπιστίας που καταγράφεται στο πρόσωπό του από το Νοέμβριο μέχρι σήμερα, λόγω της στροφής κατά 180 μοίρες της πολιτικής του έναντι του Μνημονίου είναι τέτοιας έκτασης μεταξύ των ψηφοφόρων του ιδίου του κόμματός του που απειλεί να τον συνθλίψει πολιτικά.
Γιατί όταν την Τετάρτη 09/11 το απόγευμα ένας πολιτικός που θέλει να παίξει το ρόλο "ηγέτη" εισέρχεται στην αίθουσα του προεδρικού μεγάρου για να ορίσει πρωθυπουργό τον Φ.Πετσάλνικο και να προχωρήσει με τους δικούς του όρους τις πολιτικές και εθνικές εξελίξεις και μέσα σε 16 ώρες την Πέμπτη 10/11 το μεσημέρι αποδεχεται τον Λ.Παπαδήμο και όλα αυτά ενώ είχε ήδη πραγματοποιήσει στροφή υπέρ του Μνημονίου, έ, τότε έχει σβαρό πρόβλημα πολιτικής αντίληψης.
Ειδικά όταν την Κυριακή 06/11 δήλωνε στην σύσκεψη με τον Παπανδρέου ότι δεν τον ήθελε. Και η αλλαγή του Πετσάλνικου με τον Παπαδήμο γινόταν κατ'απαίτηση του Γ.Καρατζαφέρη του (κάποτε...) 5,5% και της θεατρινίστικης αποχώρησής του από την σύσκεψη της Τετάρτης.
Σε μια τέτοια διαχείριση αυτός ο πολιτικός μπορεί να είναι πρόεδρος ενός μεγάλου κόμματος, αλλά δεν δείχνει να είναι ηγέτης…  
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr